الرد علی المبتدعة
| الرد علی المبتدعة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن بنا، حسن بن احمد (نويسنده) اسرار، عبدالمنعم عبدالغفور (محقق) |
| ناشر | احمد سالک بن محمد الامین بن ابوه |
| مکان نشر | عربستان - مدینه منوره |
| سال نشر | 1432ق - 2011م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-9960-02-722-7 |
| موضوع | سلفیه -- عقاید -- دفاعیهها و ردیه‌ها - بدعت و بدعت گذاران - اسلام - فرقه‌ها -- دفاعیهها و ردیه‌ها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 4ر22الف 207/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
كتاب الرد علی المبتدعة، از آثار محدث، فقیه و قرآن‌پژوه حنبلى قرن پنجم هجری قمری، ابوعلى حسن بن احمد بن عبدالله بن بنا بغدادی، مشهور به ابن بَنّا (396-471ق)، است که مسائل عقیدتی را از دیدگاه خودش بررسی می‌کند و بر هرکسی که بدعتی در دین نهاده، سخت می‌تازد. نویسنده گرایش ظاهری و حدیثی دارد و مخالف علم کلام و مناظره است. پژوهشگر معاصر، عبدالمنعم عبدالغفور حیدر قل اسرار، این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای سودمند و روشمند نوشته و شخصیت و آثار ابن بنا و همچنین روش اثر حاضر را شناسانده و نقدهایی را نیز بر آن وارد کرده است.
هدف و روش
- عبدالمنعم عبدالغفور حیدر قل اسرار، با تأکید بر آنکه این کتاب درصدد پاسداشت سنت و انکار و ردّ بدعت است، روش حدیثی حنبلی ابن بنّا را توضیح داده است[۱].
ساختار و محتوا
- این اثر از 23 باب در مسائل اعتقادی تشکیل شده است. برخی از محورهای مهمّ مورد بحث عبارت است از: وصف سنت و اجتناب از بدعت، نهی از جدال و خصومت و کلام، قرآن کلام خداست و مخلوق نیست، ایمان به اینکه مؤمنان در روز قیامت خدا را می‌بینند، فضائل صحابه و عشره مبشره.
نمونه مباحث
- باب پرهیز از کلام و هوا و هوس و مراء: با سند نقل کرده است از پیامبر(ص) که گفت: «أنا زعيم لمن ترك المراءَ و هو محقٌّ ببيتٍ في ربض الجنة و ببيتٍ في وسط الجنة و ببيتٍ في أعلا الجنة»[۲]؛ یعنی: هرکسی که مراء را رها کند، درحالی‌که حقّ با او باشد، من خانه‌ای در حوالی بهشت، خانه‌ای در وسط بهشت و خانه‌ای در بالای بهشت برای او ضمانت می‌کنم.
انتقاد محقق
- عبدالمنعم عبدالغفور حیدر قل اسرار، 2 انتقاد را بر روش ابن بنّا در این کتاب وارد دانسته است:
- اعتماد بر بعضی از احادیث واهی، بلکه ساختگی؛
- باآنکه ترتیب خوبی در باب‌های کتاب وجود دارد، ولی در جزئیات برخی فصل‌ها اختلال در نظم کتاب ایجاد شده است؛ به‌عنوان مثال در باب «قرآن کلام خداست»، مسائل لفظ و تلاوت را در بین مباحث پراکنده کرده و در یک جا نیاورده است...[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.