الخواتیم (خواتیم مجالس الوعظ)
| الخواتیم (خواتیم مجالس الوعظ) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی (نويسنده)
انیس، عبدالحکیم (محقق) سلمان، شروق محمد (مصحح) |
| ناشر | دائرة الشوؤن الإسلامیة و العمل الخیری. ادارة البحوث |
| مکان نشر | امارات - دبی |
| سال نشر | 1438ق - 2017م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-9948-09-568-2 |
| موضوع | اندرز نامهها - متون قدیمی تا قرن 14 - اخلاق اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 9خ2الف 249 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
كتاب الخواتيم (خواتيم مجالس الوعظ)، نوشته محدث، مورخ، متکلم و فقیه حنبلی قرن ششم قمری، عبدالرحمن بن جوزی (510-597ق)، سخنانی جذاب و تربیتی - اخلاقی برگرفته از آثار دیگر نویسنده است که می‌توان از آن برای حسن ختام مجالس موعظه بهره گرفت.
هدف و روش
- نویسنده گوید: چون اواخر مجالس موعظه باید گرم‌تر و تأثیرگذارتر باشد، کتابی نوشتم به نام «المقاطع» و در آن اشعار لطیف و جالبی را برگزیدم که برای این کار مناسب است. بعد به این اندیشه منتقل شدم که برای روشن شدن هدف از این ابیات، باید قبلش مطالبی بیاید و به همین جهت از آثار خودم مطالب جذاب‌تر را انتخاب کردم تا عدد عطرهای لذت‌بخش در این خانه، افزون شود و بعد از رحلت این مسافر، منتشر گردد و مخاطبان را بر سر شوق آورد[۱].
- محقق و شارح کتاب، عبدالحکیم انیس، می‌گوید: این کتاب، مشتمل بر کتاب «المقاطع» و تکمیل‌شده آن است و با توجه به اینکه آن اثر به دست ما نرسیده است، اثر حاضر، 2 کتاب در یک کتاب شمرده می‌شود و ارزشی مضاعف دارد[۲].
- ناشر گوید: عبدالرحمن بن جوزی از محسنات بدیعی استفاده کرده و مهارتش در سخن آشکار است و از بیش از 80 نفر از شاعران و همچنین از اشعار خودش، ابیاتی را آورده است که بر گستردگی آگاهی ادبی‌اش دلالت دارد[۳].
ساختار و محتوا
کتاب حاضر، 40 فصل دارد و اولین فصلش، «یادکرد حضرت آدم(ع)»[۴] و آخرینش «سخن عتبة بن ابان (از عابدان بصره) که نان و نمک می‌خورد»[۵] است. نویسنده در 5 فصل آغازین، به داستان‌های پیامبران الهی «حضرت آدم(ع)، یوسف(ع)، ایوب(ع)، موسی(ع) و داوود(ع)» پرداخته و در بقیه فصل‌ها به بحث از معالجه بیماری‌های نفس، توبه راستین، استقامت و توجه به خدای متعال و محبت به او و خوف و خشیت از او و انجام صحیح و حقیقی شعائر دینی، وارد شده است[۶].
نمونه مباحث
- ای انسانی که اندازه‌ات برگزیده است! قدر سرنوشت خود را بدان! همه چیز، درخت است و تو میوه‌ای، همه صدف است و تو مرواریدی...[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.