الحاوي للفتاوي في الفقه و علوم التفسير و الحديث و الأصول و النحو و الإعراب و سائر الفنون
| الحاوي للفتاوي في الفقه و علوم التفسير و الحديث و الأصول و النحو و الإعراب و سائر الفنون | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | إتحاف الفرقة برفو الخرقة ** إتمام النعمة في إختصاص الإسلام بهذه الأمة ** أعذب المناهل في حديث من قال أنا عالم فهو جاهل ** إعمال الفکر في فضل الذکر ** ألوية النصر في خصيصي بالقصر ** أنباء الأذکياء بحياة الأنبياء ** الأجوبة الزکية عن الألغاز السبکية ** |
| ناشر | دار الجيل |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1412ق - 1992م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | اسلام - پرسشها و پاسخها - اسلام - مجموعهها - اسلام - مسایل متفرقه - فتواهای شافعی - قرن 10ق. - فقه شافعی - قرن 10ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /س3ح2 177/8 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الحاوي للفتاوي في الفقه و علوم التفسير و الحديث و الأصول و النحو و الإعراب و سائر الفنون، نوشته ادیب، محدّث، مورّخ، مفسّر و فقیه شافعی قرن نهم و دهم قمری؛ جلال‌الدین سیوطی (849-911ق)، مجموعه‌ای از اظهارنظرهای نویسنده در مسائل گوناگون علوم اسلامی است.
هدف و روش
- جلال‌الدین سیوطی، نوشته است: از خدا خیر طلبیدم تا بخشی از فتاوای مهمّ خودم را گردآوری کنم و به فتاوای مهمتر بسنده کردم و بیشتر نظرهای روشن را وانهادم، زیرا بر هوشمندان، پوشیده نیست. مطالب را با فتاوای فقهی بر اساس ابواب فقه، آغاز کردم و با تفسیر، حدیث، اصول، نحو، اعراب و... ادامه دادم. [۱]
ساختار و محتوا
با توجه به جامعیت علمی سیوطی، آرای وی در بسیاری از علوم در کتاب 2 جلدی حاضر مشاهده می‌شود:
- جلد اول:
- فتاوای فقهی
- فتاوای اصولی
- فتاوای قرآنی
- فتاوای حدیثی.
- جلد دوم:
- ادامه فتاوای حدیثی
- فتاوای اصول دین
- فتاوای متعلق به تصوف
- فتاوای نحوی و مسائل مرتبط
- پرسش و پاسخ‌های منظوم.
نمونه مباحث
- مذهب ما این است که تیراندازی با کمان با نیت آماده شدن برای جهاد در راه خدا، جزو سنت است و واجب یا مباح (هر دو طرف، مساوی) نیست. [۲]
- اکثر مفسران از جمله راغب اصفهانی در مفردات بر آن هستند که در «...وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللهِ لاتُحْصُوها...» (نحل/18.) منظور، جنس نعمت است نه یک نعمت.... [۳]
- ایمان، تصدیق به هر چیزی است که پیامبر(ص) آورده و معلوم شده که آوردن آن از ضروریات دین است و شرط ایمان آن است که شهادتین بگوید -و گفته شده که رکن آن است-. و شرط پیدایش آن، نظر کردن یعنی اندیشیدن در مسائلی است که انسان را به ایمان به خدا می‌رساند و محلّ ایمان، قلب است و به نظر ما و بیشتر پیشینیان، ایمان کم و زیاد می‌شود و در این مطلب، حنفیه مخالف است و ادله کم و زیاد شدن ایمان متعدد است و بخاری در آغاز صحیح بخاری تعدادی از این ادله را آورده است از جمله سخن الهی: «...وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا...» (مدثر/ 31.) و «وَ زِدْنَاهُمْ هُدًى» (کهف/ 13.) و در روایت آمده است: «الإیمان یزید و ینقص.»: ایمان کم و زیاد می‌شود. [۴]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.