التعارض بين الجرح و التعديل

    از ویکی‌نور
    التعارض بين الجرح و التعديل
    التعارض بين الجرح و التعديل
    پدیدآورانمرزوق، حسین فؤاد (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرأسبابه، صوره، طرق حله (دراسة نظریة و تطبیقیة)
    سال نشر1440ق - 2018م
    چاپ1
    موضوعحدیث -- جرح و تعدیل -- مطالعات تطبیقی
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    7ت4م 114/2 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    التعارض بين الجرح و التعديل؛ أسبابه، صُوَره، طرق حلّه (دراسةٌ نظريةٌ و تطبيقية)، نوشته پژوهشگر معاصر، حسین فؤاد مرزوق، پژوهشی تخصصی در دانش رجال («راوی‌شناسی») است که به پرسشی دقیق (چگونگی حلّ مشکل تعارض بین جرح و تعدیل رجالیان)، پاسخی استدلالی و تفصیلی می‌دهد. نویسنده بر آن است که بر اساس قواعد دانش اصول فقه، اکثر موارد این نوع تعارض نیز حلّ می‌شود.

    هدف و روش

    • حسین فؤاد مرزوق، با اشاره به اهمیت شناخت حدیث و نیاز به شناسایی وضعیت راوی (ثقه یا ضعیف بودن) و فراوانی دروغگویان، افزوده است: فقیه نیز باید حال راوی را بداند تا بتواند اخبار متعارض را ترجیح بدهد و موضوع بحث در این رساله، تعارضی است که بین جرح و تعدیل در حق راویان حدیث در نزد شیعه امامیه حاصل می‌شود[۱].

    ساختار و محتوا

    نویسنده، کتابش را با مقدمه، 7 فصل و خاتمه به این ترتیب سامان داده است:

    • مقدمه (کلیات و روش‌شناسی: موضوع تحقیق و عوامل انتخاب آن، مشکلات و اهداف تحقیق، قلمرو و پیشینه تحقیق و...).
    1. مباحث مقدماتی (توضیح مفاهیم مطرح‌شده در عنوان: «جرح»، «تعدیل» و «تعارض» در لغت و اصطلاح و مبادی عمومی مرتبط با بحث: تفاوت بین راه‌های عمومی و خصوصی اثبات وثوق یا ضعف، مدرک حجیت قول رجالی، شروط معتبر در دانشوری که جرح و تعدیل می‌کند، شروط پذیرش جرح و تعدیل).
    2. موارد تعارض بین جرح و تعدیل.
    3. عوامل تعارض بین جرح و تعدیل.
    4. قواعد عمومی در باب تعارض.
    5. صورت‌های تعارض بین جرح و تعدیل.
    6. مرجحات تعارض بین جرح و تعدیل.
    7. تطبیقات تعارض بین جرح و تعدیل.
    • خاتمه (10 نتیجه و 8 پیشنهاد).

    نمونه مباحث

    • در ضمن تطبیقی که بین «قواعد تعارض» و «راویانی که مورد تعارض واقع شدند»، انجام شد، آشکار گردید که بیشتر موارد تعارض، از راه شناسایی سبب تعارض یا جداسازی بین صورت‌های آن و تطبیق قواعد تعارض بر آن، حلّ‌شدنی است و همچنین روشن شد که اغلب مواردی که در آن، احتمال تعارض وجود دارد، تعارض در آن باقی نمی‌ماند؛ چون مرکز ذمّ و مدح، یکسان نیست یا... و فقط در 9 مورد، تعارض باقی می‌‌ماند که حکمش تساقط و توقف است و حال راوی، شناخته نمی‌شود، از جمله: یونس بن ظبیان[۲].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص21
    2. ر.ک: متن کتاب، ص491-492

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها