التربیة الوقائیة فى الإسلام
| التربیة الوقائیة فى الاسلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | یکن، فتحی (نویسنده) |
| ناشر | مؤسسة الرسالة |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1413ق /1992م |
| چاپ | چهارم |
| موضوع | تعلیم و تربیت |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
التربیة الوقائیة فى الإسلام، اثر فتحی یکن، اثری است تربیتی با موضوع پیشگیری.
تربیت، پیوسته و تاکنون در پرورش نسل اسلامى دلخواه، ناکام مانده است زیرا بیشتر بر درمان تکیه دارد تا پیشگیرى. براى تربیت و پرورش نسل دلخواه باید به تربیت از راه پیشگیرى روى کرد و از تربیت در مرحلۀ مؤخر تن زد. این کتاب براى تبیین اهمیت و ارزش روش پیشگیرى در تربیت نگارش و در هفت فصل سامان یافته است.
در فصل اول، مراد از پیشگیرى و درمان را یاد مى‌کند و از عنایت قرآن به روش پیشگیرى مى‌گوید و به برخى از روش‌های پیشگیرى در اسلام اشاره مى‌کند و مى‌افزاید پیشگیرى در اسلام ویژه امور بهداشتى نیست، بل دیگر امور زندگى را نیز دربر مى‌گیرد؛ بمثل، در عقاید، عبادت و تشریع به پیشگیرى بکمال توجه شده است.
در فصل دوم یادآور مى‌شود که روش درمان، خود بیمارى کهن‌های است که در امور جسمى، روحى، فردى، اجتماعى، رفتار فردى و دعوت گروهى اعمال مى‌شود و بسیار خطرناک است.
در فصل سوم، به تربیت از راه پیشگیرى مى‌رسد و تأکید دارد که فرآیند تربیت را باید از شناخت حالات، افکار، علاقه‌ها، مشکلات، گرایشها و غرایز متربى آغاز کرد و پس از شناخت نقاط ضعف و قوت او روشى درخور برگزید. اگر جز این باشد در بیشتر موارد تربیت محکوم به شکست است. در روند کنونى تربیت اسلامى باید تجدید نظر شود باید واقعیت را چنانکه هست نیک دریافت و میزان موفقیت روشها و تجربه‌‌های تربیتى مبنى بر روش درمان را بررسى کرد. پس از این اشاره مى‌کند که نظریه تربیتى باید در پى پرورش نسلى باشد: آگاه به دین و دینمدار، فعال در اجتماع، اسلام محور در همۀ شئون زندگى و آگاه به زمان خود باشد، آنگاه از عوامل شکست فعالیت‌های تربیتى یاد مى‌کند و اشاره دارد به اینکه روش تربیتى باید با استفاده از قرآن و سنت و آشنایى با دین و تکالیف شرعى در پى پرورش شخصیت اسلامى در متربى باشد.
در فصل چهارم، از روش قرآنى در تربیت از راه پیشگیرى مى‌گوید و به آیاتى در پیشگیرى از شرک، عذاب اخروى، بخل، ربا، دشمنى، خمر، امور جنسى و گمان اشاره مى‌کند.
در فصل پنجم، به تربیت از راه پیشگیرى در سنت نبوى مى‌پردازد و نمونه‌‌‌‌هایى از گفته‌‌های آن حضرت را که جملگى به پیشگیرى مى‌خوانند بازگو مى‌کند.
در فصل ششم، برخى از راه‌های پیشگیرى از آفت‌های اخلاقى را بازمى‌شکافد؛ مانند:
راه‌های پیشگیرى از شرابخوارى و انحراف‌های جنسى.
در فصل هفتم، به نمونه‌‌‌‌هایى از آفات حرکت‌های اسلامى و راه‌های پیشگیرى از آن مى‌پردازد. از اختلاف و شکاف درونى و عوامل آن مى‌گوید و به شکست و تلاشى کامل حرکت‌های اسلامى و عوامل آن اشاره مى‌کند[۱].
پانویس
- ↑ رفیعی، بهروز، ص174-175
منابع مقاله
رفیعی، بهروز، کتابشناسی توصیفی و موضوعی تعلیم و تربیت در اسلام، انتشارات بین‌المللی هدی، تهران، چاپ اول، 1378ش