البيان في أخبار صاحب الزمان(عج)
| البیان في أخبار صاحب الزمان(عج) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | گنجی، محمد بن یوسف (نویسنده) |
| ناشر | دار إحیاء تراث أهل‌البیت علیهم‌السلام |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1362 ش |
| چاپ | 2 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
البيان في أخبار صاحب الزمان(عج) تألیف محمد بن يوسف شافعی دربردارنده متن كامل احاديثى است كه پيرامون حضرت مهدى(عج)، ازطريق اهل سنت نقل شده‌اند.
انگیزه تألیف
نویسنده اين كتاب را به نام محمد بن نصر (متوفای 656) جانشين خليفه در اربل نوشته چنان كه كتاب كفاية الطالب را نيز به همو تقديم كرده است. گنجى خود مى‌گويد مطالبش را از طريق شيعه نقل نمى‌كند، بلكه از طريق ديگران نقل مى‌كند تا احتجاج به آن موكدتر باشد. بنابر اين وى از منابع و نوشته‌هاى اهل سنت احاديث را نقل مى‌كند.
ساختار
این کتاب از یک مقدمه و 25 باب تشکیل شده است. مؤلف در مقدمه کتاب می‌نویسد: ما در این کتاب از آثار نبوی و نشانه‌های الهی هر آنچه را که موافق با اهل وفاق و مخالف با دشمنان است بی کم و کاست آورده‌ایم و برای دوستان، اغراض پنهانی را آشکار و صخره سخت گمراهی را کوبیده‌ایم، پرده از علم واقعی برداشته و سنتهای پسندیده را آشکار کرده‌ایم، و مطالب را بر گوشهای ملول گوارا ساختیم و آنچه را که نفعش بعید به نظر می‌رسید نزدیک گردانیدیم[۱].
گزارش محتوا
كتاب در 25 باب تنظيم شده است.
باب اول: در موضوع خروج امام زمان در آخرالزمان[۲]
از جمله روایاتی که در این باب آمده روایتی است از پیامبر اسلام(ص): که فرمودند: دنیا به پایان نمی‌رسد مگر آن که مردی از اهل‌بیت من که هم نام من است بر عرب حکومت کند.
باب دوم: پیامبر(ص) فرمود: «مهدی از عترت من و از فرزندان فاطمه(س) می‌باشد»[۳]
اولین روایت این باب از پیامبر اسلام است که به فاطمه زهرا(س) فرمودند: پیامبر ما بهترین پیامبران است که او پدر شما است، و شهید ما بهترین شهدا است و او عموی پدر تو حمزه است و از ما کسی است که با دو بال در بهشت به هر کجا بخواهد پرواز می‌کند و او جعفر طیار پسر عموی توست و از ماست دو سبط این امت حسن و حسین و آن دو، پسران تو هستند و از ماست مهدی.
باب سوم: مهدی(عج) از سروران و بزرگان اهل بهشت است[۴]
باب چهارم: دستور پیامبر(ص) بر بیعت با مهدی(عج)[۵]
باب پنجم: اهل مشرق زمین مهدی(عج) رایاری می‌کنند.[۶]
باب ششم: زمان حکومت آن حضرت پس از ظهور[۷]
باب هفتم: مهدی(عج) پیشاپیش حضرت عیسی(ع) نماز می‌گزارد.[۸]
باب هشتم: پیامبر(ص) مهدی(عج) را توصیف می‌کند.[۹]
باب نهم: پیامبر(ص) تصریح می‌کنند که مهدی(عج) از فرزندان حسین(ع) است.[۱۰]
باب دهم: کرم مهدی(عج)[۱۱]
باب یازدهم: پاسخ به کسانی که گمان می‌کنند مهدی(عج) همان عیسی‌بن مریم(ع) است.[۱۲]
باب دوازدهم:، رسول خدا(ص) فرمود: «هرگز امتی که من در اول آن، عیسی در آخر آن و مهدی(عج) در بین آن باشد هلاک نمی‌شود.»[۱۳]
باب سیزدهم: کنیه آن حضرت، و این که خوی مهدی(عج) شبیه پیامبر(ص) است.[۱۴]
باب چهاردهم: نام سرزمینی که مهدی(عج) از آنجا خروج می‌کند.[۱۵]
باب پانزدهم: ابری که به هنگام خروج مهدی(عج) همواره بر سر آن حضرت سایه می‌افکند.[۱۶]
باب شانزدهم: فرشت‌های که همراه مهدی(عج) خارج می‌شود.[۱۷]
باب هفدهم: صفات مهدی(عج) و توصیف رنگ و اندام آن حضرت(ع).[۱۸]
باب هجدهم: خالی که آن حضرت بر گونه راستش دارد، لباس ایشان و فتح سرزمین های شرک.[۱۹]
باب نوزدهم: دندان‌‌های آن حضرت(ع)[۲۰].
باب بیستم: فتح قُسطَنطَنیة.[۲۱]
باب بیست و یکم: مهدی(عج) پس از حکومت ستمگران قیام می‌کند.[۲۲]
باب بیست و دوم: پیامبر(ص) فرمودند: «مهدی(عج)، پیشوایی صالح است»[۲۳]
باب بیست و سوم: امت در زمان مهدی(عج) متنعم خواهند بود[۲۴].
باب بیست و چهارم: رسول اکرم(ص) می‌فرماید: «مهدی خلیفه و جانشین خداوند متعال است»[۲۵]
باب بیست و پنجم: مهدی(عج) از زمان غیبت تاکنون زنده و باقی است[۲۶]
مؤلف در آغاز این باب به بیان دو شبهه از سوی منکرین زنده بودن امام زمان(عج) پرداخته، ایشان می‌نویسد:
منکرین زنده بودن آن حضرت دو دلیل می‌آورند: اول: چگونه ممکن است شخصی عمر طولانی داشته باشد؟اکنون غیبت حضرت مهدی(عج) بیش از هزارسال است.
دوم: این که چگونه آن حضرت بدون هیچ گونه خوردنی و آشامیدنی در سرداب به سر می‌برد و این عادتا محال است.
ایشان در پاسخ می‌نویسد: در جهان افرادی همچون عیسی(ع) و خضر ع از اولیای خدا و دجال و ابلیس از دشمنان خدا قرن‌ها است که زنده و باقی هستند و بقای آنها از کتاب و سنت اثبات شده است، بنابر این بقای مهدی محال نیست و امکن پذیر می‌باشد،
مؤلف سپس درباره زنده بودن حضرت مهدى تا زمان حاضر مفصل به استدلال و ارائه نمونه پرداخته است.
وضعیت کتاب
احاديث اين اثر از طريق مشايخ مؤلف نقل شده اما منبع مكتوبى كه از آن بسيار ياد می‌شود كتاب «مناقب المهدى» ابونعيم اصفهانى است. وى به طور معمول به ديگر منابع حديثى اهل سنت نيز مراجعه مى‌كند و آنچه را از مشايخ خود نقل مى‌كند با يافتن در آن کتاب‌ها و آدرس دادن به آنها تقويت مى‌كند. همچنين از صحيح مسلم، مسند احمد، الفردوس ابن شيرويه ديلمى، كشف المخفى في مناقب المهدى مطالبى نقل شده است.
پانويس
- ↑ ر.ک: مقدمه مؤلف، ص474
- ↑ ر.ک: متن کتاب، 478
- ↑ ر.ک: همان، ص 485
- ↑ ر.ک: همان، ص488
- ↑ ر.ک: همان، ص489
- ↑ ر.ک: همان، ص 490
- ↑ ر.ک: همان، ص492
- ↑ ر.ک: همان، ص495
- ↑ ر.ک: همان، ص500
- ↑ ر.ک: همان، ص501
- ↑ ر.ک: همان، ص 503
- ↑ ر.ک: همان، ص506
- ↑ ر.ک: همان، ص508
- ↑ ر.ک: همان، ص509
- ↑ ر.ک: همان، ص510
- ↑ ر.ک: همان، ص511
- ↑ ر.ک: همان، ص512
- ↑ ر.ک: همان، ص513
- ↑ ر.ک: همان، ص514
- ↑ ر.ک: همان، ص515
- ↑ ر.ک: همان، ص 516
- ↑ ر.ک: همان، ص518
- ↑ ر.ک: همان، ص518
- ↑ ر.ک: همان، ص519
- ↑ ر.ک: همان، ص520
- ↑ ر.ک: همان، ص521
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب