البحر الذي زخر في شرح ألفية الأثر

    از ویکی‌نور
    البحر الذي زخر في شرح ألفية الأثر
    البحر الذي زخر في شرح ألفية الأثر
    پدیدآورانسیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده) اندونوسی، انیس‌ بن احمد (محقق)
    سال نشر13سده
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد3
    کد کنگره
    BP ۱۰۸/س۹ف۹۰۲
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    البحر الذي زخر في شرح ألفية الأثر، نوشته جلال‌الدین ابی‌الفضل عبدالرحمن بن ابی‌بکر سیوطی(849-911ق)، شرحی بر الفیه خودش به‌ نام «نظم الدرر في علم الأثر» درباره علوم حدیث، به زبان عربی، است که ابی‌انس انیس بن احمد بن طاهر اندونوسی (آندونسی)، کار بررسی و تحقیق آن را انجام داده است.

    سیوطی می‌نویسد: من در علم حدیث، الفیه‌ای سرودم و نام آن را «نظم الدرر في علم الأثر» نهادم که حاوی همه علوم ابن صلاح و زیادی‌های الفیه عراقی است، به‌همراه مطالبی که به‌مراتب، از آنها بیشتر و با نظمی سلیس و خالی از پیچیدگی و مطالب بیهوده است و این منظومه به جایی رسیده که همانند و نظیری ندارد و من دوست داشتم که شرحی مبسوط بر آن بنویسم که مقدور نشد و همین شرح عجله‌ای را اختیار کردم[۱].

    ارزش علمی این اثر، از آنجایی است که شرحی بر الفیه سیوطی است؛ همان الفیه‌ای که شهرتش پخش شده و نزد علما و شاگردان مشهور است و به‌واسطه آن، خواننده بر مراد سیوطی از شعرش، واقف می‌شود؛ زیرا صاحب ‌خانه، به محتویات خانه آگاه‌تر است. کسی اشکال نکند که سیوطی کتابی دیگر در علم الحدیث دارد به ‌نام «التدريب»؛ زیرا وی «البحر» را بعد از آن تألیف کرده و مطالبی را که در آن نیست، اضافه کرده، بلکه این مطالب، در هیچ کتاب دیگری در این موضوع، وجود ندارد. این اثر، در عین کوچکی، مفید و مهم و سنگ‌بنای عمارت شامخ علم حدیث است[۲].

    کارهایی که محقق انجام داده است:

    الف)- مقدمه نسبتا مفصل در دو قسمت:

    1. مطالعه و بررسی؛
    2. تحقیق.

    در قسمت اول، درباره علم حدیث و اهمیت آن و مطالب دیگری در این زمینه و نیز زندگی‌نامه سیوطی و در قسمت دوم، درباره صحت انتساب کتاب به سیوطی و توصیف نسخه‌های شرح و نیز نسخه‌های خطی و چاپی الفیه و روش تحقیق محقق، توضیح داده شده است[۳].

    ب)- خاتمه، که مشتمل است بر مهم‌ترین نتایجی که در طول مطالعه و بررسی و تحقیق، به دست‌ آمده و فهرست‌های هشت‌گانه (آیات، احادیث نبوی، اعلام، حواشی، بلدان و اماکن، کلمات غریبه، مصادر و مراجع و موضوعات)[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مؤلف، ج1، ص223-225
    2. ر.ک: مقدمه محقق، همان، ص50
    3. ر.ک: همان، ص7-9
    4. ر.ک: همان، ص216

    منابع مقاله

    مقدمه‌های محقق و مؤلف.


    وابسته‌ها