الإنصاف في حقيقة الأولياء و ما لهم من الكرامات و الألطاف
الإنصاف في حقيقة الأولياء و مالهم من الکرامات و الألطاف | |
---|---|
پدیدآوران | امیر، محمد بن اسماعیل (نويسنده) بدر، عبدالرزاق (محقق) |
ناشر | دار ابن عفان |
مکان نشر | عربستان - خبر |
سال نشر | 1418ق - 1997م |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /الف8الف8 287 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الإنصاف في حقيقة الأولياء و ما لهم من الكرامات و الألطاف، اثر امیرمحمد بن اسماعیل صنعانی، کتابی است پیرامون کرامات اولیای الهی و حکایات مطرحشده پیرامون آن و هشدار به غلو در این زمینه که با تحقیق عبدالرزاق بن عبدالمحسن بن حمد عباد، منتشر شده است.
در صحت انتساب این کتاب به صنعانی، تردیدی وجود نداشته و شواهد فراوانی بر این امر، گواهی میدهد که از جمله مهمترین آنها، این است که وی در جایجای آن، به سایر آثار معروف خویش، احاله داده است که از مهمترین آنها، میتوان به کتبی همچون: «جمع الشتيت شرح أبيات التثبيت»، «تطهير الاعتقاد عن أدران الإلحاد»، «التنوير شرح الجامع الصغير»، «الأنفاس الرحمانية في الأبحاث علی الإفاضة المدنية» و «ثمرات النظر في علم الأثر» اشاره نمود. علاوه بر این، نام صنعانی در ابتدای نسخه خطی کتاب، ثبت شده است[۱].
صنعانی در مقدمه کتاب، سبب و انگیزه تألیف آن را بیان نموده و به این نکته اشاره کرده است که در خلال مطالعات خویش، با رسالهای برخورد کرده است که در آن، سؤالی پیرامون شأن اولیای الهی و احوال و کرامات آنها، اعم از زندگان و اموات ایشان، پرسیده شده و نویسنده در بیان احوال آنها، به غلو و بزرگنمایی پرداخته و ایشان را دارای قدرت اراده مطلق دانسته و چنین تصور کرده است که ایشان دارای قدرتی هستند که با آن میتوانند از قبور خود خارج شده و به رفع نیازهای دیگران، مجاهدت با کفار، تعلیم علوم و سایر امور خارقالعاده بپردازند. نویسنده در این کتاب، دلایلی بر بطلان این عقیده اقامه نموده و سعی در رد این دیدگاه، نموده است[۲].
شکی نیست که موضوع بسیار مهمی در این کتاب مطرح شده است؛ زیرا نویسنده در آن، به بررسی و معالجه یک موضوع جدی از انحراف پرداخته است که عبارت است از مبالغه گروه زیادی از مردم که معتقد به غلو در زمینه کرامات اولیای الهی میباشند[۳].
نویسنده در این کتاب، این کرامات را با خوارقالعاداتی که ساحران و کاهنان انجام میدهند مقایسه کرده و معتقد است این امور، دلیل بر ولایت الهی نمیشود[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.