اساطیر در متون تفسیری فارسی
| اساطیر در متون تفسیری فارسی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | امامی، صابر (نویسنده) لطفعلی، سحر (ویراستار) |
| ناشر | نشر صاد |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1402 |
| چاپ | يکم |
| شابک | 978-622-5336-68-1 |
| موضوع | اسطوره در قرآن، قرآن -- قصهها، اساطیر در ادبیات، اسطورهشناسی -- جنبههای مذهبی -- اسلام |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP ۸۸/الف۸الف۵ |
اساطیر در متون تفسیری فارسی تألیف صابر امامی؛ ویراستار سحر لطفعلی؛ این کتاب به بررسی جایگاه اساطیر و قصص در متون تفسیری فارسی میپردازد و با تحلیل دیدگاههای مفسران، عارفان و فیلسوفان اسلامی، تلاش میکند به درک جدیدی از نقش اساطیر در تفسیر متون دینی دست یابد.
ساختار
این کتاب از ۶ فصل تشکیل شده است.
گزارش کتاب
کتاب نوشته صابر امامی، به بررسی مفهوم اسطوره و جایگاه آن در متون تفسیری فارسی میپردازد. نویسنده در این اثر، با استناد به آیات قرآن و تفاسیر مختلف، به تحلیل رابطه میان اساطیر و قصص دینی پرداخته و نشان میدهد که قرآن نه تنها با اسطوره به معنای علم میتولوژی مخالفتی ندارد، بلکه از واژه «قصه» برای بیان داستانهای مقدس و الگویی استفاده میکند.
در فصل اول با عنوان «اسطوره و شناخت»، نویسنده به بررسی علم حضوری و حصولی و ارتباط آنها با اسطوره میپردازد. او بیان میکند که اسطوره به عنوان یک شناخت نمادین، جهان را تفسیر میکند و راههای دستیابی به این شناخت را بررسی مینماید.
فصل دوم با عنوان «جایگاه تصویرها»، به سیر نزولی عالم، رؤیا، خیال و کهانت اختصاص دارد. در این فصل، نویسنده چگونگی شکلگیری نمادها در ذهن و روح انسان را تحلیل میکند.
فصل سوم با عنوان «رمز چیست و نمادگرایی چه معنایی دارد؟»، به تفکیک مفاهیمی مانند رمز، نماد، سمبل، تمثیل، مجاز و استعاره میپردازد. همچنین در این فصل، نمادهایی مانند دایره، مربع، مثلث، آب، پرندگان و اژدها تأویل شدهاند. علاوه بر این، کهنالگوهای مهمی مانند سایه، پرسونا، آنیما و آنیموس نیز به تفصیل شرح داده شدهاند.
فصل چهارم با عنوان «واژه اسطوره در قرآن و تفاسیر»، به بررسی آیات قرآنی مرتبط با اسطوره و مقایسه آنها با تفاسیر مختلف میپردازد. نویسنده در این فصل نشان میدهد که قرآن از اسطوره به عنوان ابزاری برای بیان حقایق دینی استفاده کرده است.
فصل پنجم با عنوان «سیری در قصههای متون تفسیری»، به تحلیل قصههای قرآنی در تفاسیر فارسی مانند روض الجنان ابوالفتوح رازی، قصص القرآن سورآبادی و تفسیر طبری میپردازد.
در فصل ششم با عنوان «نتیجه»، نویسنده یافتههای خود را جمعبندی کرده و به نقش اساطیر در فهم متون دینی اشاره میکند.
این کتاب با نگاهی تحلیلی و تطبیقی، به بررسی اسطوره در متون تفسیری میپردازد و برای پژوهشگران مطالعات قرآنی، اسطورهشناسی و ادبیات فارسی مفید است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات