ادیان در شاهنامه؛ زردشتی، مانوی، یهود، مسیحیت، اسلام
| ادیان در شاهنامه؛ زردشتی، مانوی، یهود، مسیحیت، اسلام | |
|---|---|
| پدیدآوران | غضنفری، کلثوم (نویسنده) |
| ناشر | انتخاب |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1393 ش |
| چاپ | اول |
| شابک | 978-600-7326-43-5 |
| موضوع | شاهنامه فردوسی -- نقد و تفسیر -- جنبههای مذهبی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR 4497/غ 13936 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ادیان در شاهنامه؛ زردشتی، مانوی، یهود، مسیحیت، اسلام تألیف کلثوم غضنفری (متولد 1358ش)؛ پژوهشگر ادبی؛ کتابی است که به بررسی عناصر دینی مختلف در شاهنامه فردوسی میپردازد و دریافت این اثر حماسی از ادیان گوناگون را تحلیل و ارزیابی میکند.
ساختار
این کتاب در پنج فصل اصلی تنظیم شده است که هر فصل به یکی از ادیان یا کیشهای موجود در شاهنامه اختصاص دارد.
گزارش کتاب
کتاب «ادیان در شاهنامه» با هدف بررسی جامع عناصر دینی در شاهنامه فردوسی نوشته شده است. نویسنده در این اثر به تحلیل و سنجش دادههای مربوط به ادیان مختلف در این منظومه حماسی پرداخته و میزان صحت و سقم اطلاعات ارائه شده توسط شاهنامه در حوزۀ ادیان را روشن میکند.
فصل اول به دین زردشتی اختصاص دارد که چکیدهای مختصر از نوشته دیگر مؤلف با عنوان «دیانت زردشتی در شاهنامه» ارائه میدهد. در این فصل، تأثیرپذیری شاهنامه از منابع عهد ساسانی که تحت سیطرۀ دین دولتی زردشتی قرار داشتند، بررسی شده است.
فصل دوم و سوم به ترتیب به کیشهای مانوی و مزدکی میپردازند. نویسنده کوشیده است تمامی دادههای مرتبط با این دو کیش در شاهنامه را مورد بررسی دقیق قرار دهد و دیدگاه فردوسی یا منابع مورد استفادۀ او را در این زمینه روشن کند.
فصل چهارم به ادیان یهود و مسیح اختصاص یافته است. از آنجا که شاهنامه تاریخ کهن ایران را روایت میکند، اطلاعات مربوط به این ادیان بسیار محدود و مختصر است و شاعر تنها در مواقع توصیف روابط ایرانیان با پیروان این ادیان به آنها پرداخته است.
فصل پنجم و پایانی به دین اسلام میپردازد و مهمترین عناصر اسلامی موجود در این اثر حماسی را تحلیل میکند. این فصل نشان میدهد که چگونه مسلمان بودن فردوسی و محیط اسلامی دوران زندگی او بر محتوای شاهنامه تأثیر گذاشته است.
این کتاب نشان میدهد که بیشترین اطلاعات دینی در شاهنامه مربوط به ادیان زردشتی و اسلام است که دلیل آن از یک سو به منابع ساسانی مورد استفادۀ فردوسی و از سوی دیگر به زمینۀ اسلامی دوران زندگی شاعر بازمیگردد.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات