ابن جناح، م‍روان بن جناح
| ابن جناح، م‍روان بن جناح | |
|---|---|
 | |
صالح بن جناح لخمی، شاعر دمشقی که «الأدب و المروءة» از آثار اوست.
معرفی
وی از حکمایی است که تابعین را درک کرده و مقطوعات لطیفی به او نسبت داده شده است، که از آن جمله است: تعلم فانَّ العلم أزين بالفتی من الحلة الحسناء عند التكلم و لا خير في من راح ليس بعالمٍ بصير بما يأتي و لا متعلم
او شاعری است که در مواعظ و آداب سخنان ظریفی دارد. شعر او سرشار از حکمت و دارای اسلوبی آسان و الفاظی استوار است.
آثار
او رساله‌ای به زبان عربی به نام «الأدب و المروءة» دارد که طبع اول آن در سال 1412 منتشر شده است[۱]. این اثر برای استفاده فارسی‌زبانان با مقدمه، تصحیح، ترجمه و تعلیق سید محمد دامادی در سال 1373 طبع مجدد شده است.
پانویس
- ↑ ر.ک: ابن جناح لخمی، صالح ، ص8
منابع مقاله
- ابن جناح لخمی، صالح، «الأدب و المروءة»، دارالصحابة للتراث بطنطا، الطبعة الأولی، 1412ق.
- ابن جناح لخمی، صالح، «الأدب و المروءة»، با مقدمه، تصحیح و ترجمه سید محمد دامادی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، چاپ اول، 1373.