ابوطالب مؤمن قریش
| ابوطالب مومن قریش | |
|---|---|
| پدیدآوران | خنیزی، عبدالله بن علی (نويسنده) محفوظی موسوی، حسین (مترجم) |
| ناشر | نشر حبيب |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1388ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 978-964-6119-45-1 |
| موضوع | ابو طالب بن عبد المطلب، 91؟ - 3 قبل از هجرت - سرگذشت نامه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1388 /خ9الف2 25/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ابوطالب مؤمن قریش، ترجمه کتابی است با همین نام به قلم عبدالله بن علی خنيزی (متولد 13501 م،932ق) که توسط سید حسین محفوظی به فارسی ترجمه شده است. این کتاب بهمنظور دفاع از شخصیت عظیم و جایگاه معنوی حضرت ابوطالب (ع)، عموی پیامبر اسلام (ص)، نگاشته شده و دلایل ایمان و پشتیبانی او از رسالت پیامبر (ص) را اثبات میکند.
ساختار
این کتاب در یک جلد نگاشته شده و شامل دو جزء است و هر جزء شامل مباحث متعددی است.
گزارش محتوا
کتاب با مقدمهای در ذکر شرححال مؤلف و آثارش و نیز مقدمهای به قلم بولس سلامه آغاز شده است.
نویسنده کتاب خود را با شرح جنایات بنیامیه و پوچ دانستن نسبتهای ناروایی که بنیامیه به خاندان رسول خدا(ص) میچسباند آغاز نموده است و البته در این کار کم نگذاشته و قلمش آشفته و پریشان نگشته است و شکی نیست که هر کس طرف «ابوتراب» را بگیرد نیرومند میشود[۱] وی بهخوبی شخصیت بزرگ سرزمین بطحا -پسر شیبة الحمد- را روشن ساخته است و آن را در تمام فصول کتاب گسترش داده است. پس فضیلت حامی پیامبر(ص) و مربی و مدافع او، همراه با رشد خود پیامبر(ص) یافته، آنگونه که آن طفل یتیم در کودکی و نوجوانی در پناه عمویش قرار گرفته و هنگامیکه خورشید آن یتیم درخشید، عمویش در پرتو آن به راه افتاده و در سایه فرزند عبدالله جهاد نمود و با مال و جان و فرزندانش به دفاع از وی پرداخت[۲]
نباید به ستم ناروای تاریخ درباره ابوطالب بیاعتنا بود، تاریخی که از ابوطالب جز با یاد مختصر و ناقصی، آن هم با غرضورزی، نام نمیبرد. تاریخ کارهای بزرگ ابوطالب و دفاع شایستهاش و موضعگیریهای استوارش در دفاع از عقیده و چیرگیاش بر قلوب و بالارفتن این بنای عظیم و به نیکویی از آن یادکردنش را به فراموشی میسپارد و به آنچه پیامبر انسانیت آورده بود افتخار میکرد[۳]
جزء اول با عنوان راههای زندگی با بررسی خانواده عبدالمطلب آغاز میشود و توضیح میدهد که ابوطالب در خانهای بر پایه توحید و حمایت از پیامبر (ص) رشد کرد. [۴] ابوطالب بهعنوان حامی و سرپرست، محمد (ص) را در پناه خود گرفت و از او دفاع کرد. نویسنده به شخصیت منحصربهفرد ابوطالب(ع) میپردازد که وارث صفات والای پدرش بود، از جمله عظمت، سخاوت و کرم. همچنین در این جزء، به بررسی دلایلی پرداخته میشود که ایمان ابوطالب را ثابت میکند؛ از جمله آگاهی او از رسالت پیامبر (ص) و تأیید نبوت او از طریق روایات و شواهد معتبر. این نشانهها شامل حوادث خارقالعادهای مانند استجابت دعای او برای باران است. بخش پایانی این جزء به بررسی حمایت ابوطالب در آغاز دعوت، دوران ازدواج محمد (ص) و خدیجه (س)، و همچنین حمایت او در شعب ابیطالب اختصاص دارد؛ دورانی که ابوطالب بهوضوح در حمایت از رسالت و شخص پیامبر (ص) ایستادگی کرد[۵]
«در پناه تاریخ» عنوان جزء دوم کتاب است با اشاره به حقشناسی پیامبر(ص) به هنگام مرگ ابوطالب و تقدیر از زحمات او آغاز شده است. پیامبر در حق او میفرماید: «ای عمویم، حق خویشاوندی را بهجا آوردی و خداوند به تو پاداش خیر عطا کند، مرا درحالیکه کودک بودم سرپرستی و مواظبت نمودی و درحالیکه بزرگ بودم یاری دادی و تقویت نمودی»[۶] نویسنده در این جزء با اشاره به برخی آیات و روایات برخی دروغها و تهمتها به آن حضرت را مورد بررسی قرار میدهد [۷]
در بخشی از این جزء به این شعر ابوطالب(ع) اشاره شده که دلیل روشنی بر ایمان اوست: «یا شاهد الله علیّ فاشهد انی علی دین النبی احمد» «ای خدای شاهد بر من گواه باش که من بر دین احمد پیامبر هستم». [۸]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.