ابن اشعث، محمد بن محمد
| نام | ابن اشعث، محمد بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن اشعث، اب‍و علی محمد
کوفی، محمد بن محمد |
| نام پدر | محمد |
| متولد | قرن چهارم هجرى |
| محل تولد | کوفه |
| رحلت | زنده در ۳۱۳ ق |
| اساتید | موسى بن اسماعيل بن موسى بن جعفر عليهما‌السلام
مؤمل بن وهاب، على بن زيد فرايضى، هارون بن سعيد ايلى، ابویحيى محمد بن بريد مقرى، محمد بن خلف بن عمر |
| برخی آثار | قرب الإسناد
قرب الإسناد (حمیری) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02334AUTHORCODE |
ابوعلى، محمد بن محمد بن اشعث كوفى (زنده در ۳۱۳ ق)، از راویان شيعه در قرن چهارم هجرى مى‌باشد.
محمد در كوفه، شهر شیعیان و علاقه‌مندان به خاندان حضرت علی عليه‌السلام و شهر راویان بزرگ شيعه، به دنيا آمد.
او از همان كودكى با عشق به على و خاندان على و اهل‌بيت رسول‌الله صلى‌اللّه‌عليه‌وآله‌و‌سلم بزرگ شد و چيزى نگذشت كه خود نيز از راویان علوم محمد و آل محمد گرديد.
سفر به مصر
محمد به مصر سفر كرد و در محله سقيفه جواد ساكن شد. مصر در آن دوران تغيير و تحولات عظيمى را به خود مى‌ديد. فاطمیين و طرفداران فرزندان فاطمه زهرا سلام‌الله‌عليها و اهل‌بيت رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله قدرت را در دست گرفته بودند و مردم به راحتى به خاندان رسول خدا ابراز علاقه می‌كردند.
محمد نيز در آنجا رحل اقامت گزيد و در درس موسى بن اسماعيل بن موسى بن جعفر عليهما‌السلام شركت مى‌كرد و از محضر آن بزرگوار بهره‌هاى فراوان گرفت.
روايت کتاب
در همانجا بود كه او تصمیم گرفت تا کتاب «الجعفريات» را روايت كند كه بيشتر روايات آن را از طريق موسى بن اسماعيل از اجداد طاهرينش روايت مى‌كند.
اين کتاب بعدها به عنوان یکى از اصول روايى چهارصد گانه و معتبر شيعه به شمار آمد و روايات آن مورد توجه علما و فقهاى شيعه قرار گرفت.
سخنان بزرگان
علامه حلى در کتاب خلاصه و نجاشى در کتاب رجال خود درباره او مى‌گویند: «محمد بن محمد بن اشعث اهل كوفه و شخصيتى مورد اطمینان و شيعه مى‌باشد. وى به مصر رفته و در آنجا زندگى مى‌كرد.»
صاحب رياض العلما دربارۀ او مى‌گوید: «ابوعلى، محمد بن اشعث كندى كوفى از قدماى اصحاب و از راویان شيعه است و کتاب رواية الأبناء عن الآباء من آل الرسول صلى‌الله‌عليه‌وآله و سلم را روايت مى‌كند.» ظاهراً این کتاب همان کتاب الجعفريات باشد.
سخن علماى اهل تسنن
ابن عدى درباره او مى‌گوید: «من در مصر از او روايت مى‌نوشتم. شدت تشيعش موجب گشت تا کتابى را برای ما بيرون بياورد كه شامل هزار حديث بود و ادعا مى‌كرد كه آنها را از موسى بن اسماعيل بن موسى بن جعفر روايت مى‌كند و آنها هم از پدران خود روايت كرده‌اند...»
اساتيد
وى علاوه بر موسى بن اسماعيل بن موسى بن جعفر عليهما‌السلام از محضر شخصيت‌هاى ديگرى نيز بهره برده، مانند: مؤمل بن وهاب، على بن زيد فرايضى، هارون بن سعيد ايلى، ابویحيى محمد بن بريد مقرى، محمد بن خلف بن عمر، محمد بن عویر ايلى، اسماعيل بن اسحاق بن سهل اموى و موسى بن ابراهیم بن موسى بن جعفر عليهما‌السلام.
شاگردان
شخصيت‌هاى فراوانى از او بهره برده‌اند از جمله: ابومحمد سهل بن احمد بن عبدالله بن سهل ديباجى، ابوالفضل شيبانى، ابوالحسن على بن جعفر بن حماد، عبدالله بن مفضل بن محمد بن هلال، ابراهیم بن محمد بن محمد بن عبدالله قرشى، ابومحمد عبدالله بن محمد بن عبدالله بن عثمان معروف به ابن السقاء، ابوالحسن محمد بن داود بن سليمان كاتب و...
تأليفات
وى غير از کتاب جعفريات بنابر نقل نجاشى کتاب ديگرى نيز در احكام حج دارد كه به دست ما نرسيده است. تنها اثر موجود از او کتاب «الجعفريات» است كه در این برنامه آن را مشاهده مى‌نماييد.