أنوار الهدی في شرح العروة الوثقی: قسم الإجتهاد و التقليد
| أنوار الهدی في شرح العروة الوثقی: قسم الإجتهاد و التقليد | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علوي بختياري، محمدتقي (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | أنوار الهدي في شرح العروة الوثقی
العروه الوثقي. شرح قسم الإجتهاد و التقليد |
| ناشر | انصاريان |
| مکان نشر | ايران - قم |
| سال نشر | مجلد1: 1380ش , 1422ق, |
| شابک | 964-438-341-9 |
| موضوع | فقه جعفری يزدي، محمد کاظم بن عبدالعظيم، 1247؟ - 1338؟ق. العروه الوثقي - شرح |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 183/5 /ع2ع8* |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
أنوار الهدی في شرح العروة الوثقی: قسم الإجتهاد و التقليد، اثر محمدتقی علوی غروی بختیاری (متوفی 1435ق)، شرحی است به زبان عربی بر کتاب «العروة الوثقی فیما یعم به البلوی» از سید محمدکاظم طباطبایی یزدی (متوفی 1337ق).
شارح در ابتدای کتاب، تحت عنوان کلمه شارح، درباره انگیزه تألیف کتاب توضیح داده و سپس مقدمه‌ای بر کتاب نوشته، سپس مقدمه سید محمدکاظم یزدی را ذکر کرده و پس‌ازآن محتوای مطالب کتاب را آورده است. عبارات نویسنده و شارح با خط تیره در قسمت بالا و پایین صفحه جدا شده است؛ در بالای صفحه عبارات نویسنده را شاهدیم و در پایین، عبارت شارح را. شارح با عبارت «قال السید:...» بخشی از کلام وی را ذکر کرده و سپس با عبارت «اقول» آن را توضیح می‌دهد. او در پایان کتاب، خاتمه‌ای بر آن نوشته است.
غروی در ابتدای کتاب می‌نویسد: این کتاب، بحثی اجتهادی و شرحی استدلالی بر بخش اجتهاد و تقلید «العروة الوثقی» است که تحریر و تدوین آن به بیست‌وپنج سال پیش برمی‌گردد ولی گویا روزگار مرا از چاپ و نشر آن عاق کرده و مشغولیت‌های زندگی روزمره مرا از این امر وا داشت و توفیق در اشاعه آن نمی‌یافتم تا این که دیدم فرصت‌ها چون ابر می‌گذرد و تسویف مانند سرابی مرا می‌فریبد، در اینجا بود که تصمیم بر جمع این مطالب کردم. مخفی نماند که در ابتدای امر، قصدم بر چاپ این اثر نبود بلکه آنچه به ذهنم رسیده بود می‌نوشتم تا تذکره روز فراموشیم باشد. ولی ازآنجاکه دیدم نوشته‌های پیشینیان خالی از اعتساف نیست و شروحی که نوشته‌اند نواقصی دارد و در بسیاری از موارد شرح مکررات سابقین است، دست به نگاشتن این اثر به جهت چاپ آن زدم.[۱]
عبارات شارح در مقدمه موزون و زیباست و حاکی از توانایی علمی و ادبی وی دارد؛ بدین‌جهت بخشی از آن را ذکر می‌کنیم: «لکن لما رأیت أن ما کتبه الأسلاف لم یخل عن الإعتساف و ما افادوه من الشروح لم یسلم عن الهتوف و الإئتساف و لم یکن علیه السکون و الوقوف و التالی علی المقدم معطوف لأن شروح القوم لیس إلا عرضة مکررات السابقین و عرصة معلوک السالفین، لم یزد فیها نقطة و لم یشیروا الی نکتة، لم یؤد حقه المجتهدون و لم یصل إلی واقعه المحققون...»[۲]
شارح می‌گوید: من در این کتاب، مطالبی را بیان کرده‌ام که در کتاب‌های دیگر نیست و به نکاتی منحصربه‌فردی اشاره کرده‌ام. البته اصرار دیگر دوستانی که از تألیف و نشر این اثر مطلع شده بودند نیز انگیزه من را دوچندان کرد و بخش عبارت «ثم نشره» در روایت امام معصوم(ع) در بیان حد علم نیز من را بر نشر این اثر، تهییج کرد. ازاین‌رو با تمام مشکلاتی که سرعت من در پرداختن به این امر را می‌گرفت، مجدداً در آنچه نوشته بودم، نظر کردم و آن را «أنوار الهدی في شرح عروة الوثقی» نامیدم، به امید این که خداوند آن را خیر برای نزدیکان و ذخیره آخرتم قرار دهد.[۳]
شایان ذکر است که مطالب کتاب و مباحث آن در همه ابواب شرعی بلکه در همه مسائل شرعی و آداب و آئین‌های دینی فرعی است که البته همه مسائلش فقهی نیست. هرچند که این کتاب به‌عنوان یک اثر فقهی شناخته شده است.[۴]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه‌ها و متن کتاب.