أحكام المتحيرة في الحيض

    از ویکی‌نور
    أحكام المتحيرة في الحيض
    أحكام المتحيرة في الحيض
    پدیدآوراندارمي، محمد بن عبد الواحد (نويسنده) ابن ع‍ب‍دال‍م‍ق‍ص‍ود، اش‍رف‌ (محقق)
    سال نشر1418ق - 1997م
    چاپ1
    موضوعطهارت (فقه) - پاکیزگی - اسلام - قاعده‌گی - زنان (فقه)
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    BP ۱۸۵/۲/د۲الف۳
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    أحكام المتحيرة في الحيض، از آثار فقیه شافعی بغدادی دمشقی قرن چهارم و پنجم هجری قمری، ابوالفرج محمد بن عبدالواحد بن محمد بن عمر بن میمون دارمی (358- 448ق) است که یکی از مسائل اختصاصی زنان در باب عبادات را بررسی می‌کند و احکام شرعی بانوانی را توضیح می‌دهد که در باب حیض و عادت ماهانه خودشان دچار فراموشی و تردید شده‌اند. این کتاب را پژوهنده معاصر، ابومحمد اشرف بن عبدالمقصود تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه‌ای سودمند بر آن افزوده و ابوالفرج دارمی و اثر حاضر را معرفی کرده است.

    اهمیت کتاب

    • ابومحمد اشرف بن عبدالمقصود بعد از توضیح معنای لغوی و اصطلاحی «متحیره» و ذکر اسامی برخی از کتاب‌ها و دانشورانی که در این مسئله فقهی، اثری تولید کرده‌اند، اضافه کرده است: ارزش ویژه این کتاب در تحقیق و دقت و روشن کردن مسائل آن است که اعجاب و تحسین فقیهی دیگر، یحیى بن شرف نووى را نیز برانگیخته و او را تشویق به تلخیص آن کرده است[۱].

    هدف و روش

    • محقق، با تأکید بر آنکه کتاب حاضر، اثری مهمّ و بزرگ است که برای اولین بار منتشر می‌شود و خوانندگان، اهتمام فقیهان به آسان‌سازی مسائل فقهی، به‌خصوص مباحث مربوط به زنان مسلمان را در آن مشاهده می‌کنند، افزوده است:
    • من نسخه خطی این اثر را با توفیق الهی یافتم و مطالبی که در کتاب المجموع تألیف یحیى بن شرف نووى در مدح «أحكام المتحيرة في الحيض» خواندم، مرا تشویق کرد تا به نشر آن بپردازم. پس اقدام به تصحیح آن کردم و عناوین و تعلیقاتی اندک بر آن افزودم و همچنین مطالبی از «المجموع» یحیى بن شرف نووى برای تکمیل آن در پایان کتاب اضافه کردم[۲].

    ساختار و محتوا

    • این اثر مفصل است و هر مسئله‌ای که به‌نحوی به «متحیره» («ناسیه» و «مضطربه») مربوط می‌شود (طهارت، نماز، طواف، روزه، عده، نفقه و...)، در آن بررسی شده است.

    نمونه مباحث

    • ابوالفرج دارمی بعد از بحث و توضیحاتی درباره مقصود از «متحیره»، نوشته است: ما درباره کسی سخن می‌گوییم که به موارد (حیض، طهر و نوبت) جاهل است؛ یا به دلیل اینکه متحیره، فقط اوست و یا به جهت اینکه در بین متحیرات، تحیّر او بیشتر از همه است[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، ص13- 16
    2. ر.ک: همان، ص7-10
    3. ر.ک: متن کتاب، ص20-23

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها