آشنایی با زبانشناسی در مطالعات ادب فارسی
| آشنایی با زبان شناسی در مطالعات ادب فارسی | |
|---|---|
| پدیدآوران | صفوی، کورش (نويسنده) |
| ناشر | علمی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1391ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-404-207-2 |
| موضوع | ادبیات فارسی - زبان شناسی - زبان شناسی در ادبیات |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ص۷آ۵ 123 P |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
آشنایی با زبانشناسی در مطالعات ادب فارسی، تألیف کورش صفوی (معاصر) است.
این کتاب، بهطور خاص به زبانشناسی کاربردی در مطالعات ادب فارسی میپردازد و بهمنظور ارائه ابزارهای ضروری زبانشناسی برای متخصصان این حوزه نوشته شده است. این مجموعه، بخشی از سلسله «نگینهای زبانشناسی» است که برای علاقهمندان به حوزههای علمی و ادبی تدوین شده است.
انگیزه نگارش
کتاب، بهمنظور معرفی مفاهیم مقدماتی زبانشناسی به دانشجویان و متخصصان مطالعات ادب فارسی تدوین شده است.
ساختار
ساختار کتاب، بهگونهای است که ابتدا مبانی و مفاهیم عمومی زبانشناسی مرتبط با زبان فارسی را تبیین کرده و سپس به کاربردهای تخصصیتر این دانش در تحلیل متون ادبی میپردازد.
کتاب به دو بخش اصلی تقسیم میشود:
بخش اول، دارای 9 فصل است و بهمنظور آشنایی مخاطب با اصول کلی زبانشناسی و آمادهسازی او برای ورود به مطالعات تخصصی ادبی نوشته شده است.
بخش دوم، شامل 7 فصل است که به مفاهیم و مباحثی میپردازد که کاربرد مستقیم در مطالعات ادبی فارسی دارند؛ از جمله نشانهشناسی، زبان ادب، موسیقی در متن، تحلیل متن و سبکشناسی.
مؤلف تلاش کرده است تا مفاهیم را بهصورت شفاف و عاری از پیچیدگیهای غیر ضروری ارائه دهد.
انتخاب مطالب و موضوعات با هدف کاربردی بودن آنها در مطالعات ادب فارسی صورت گرفته است. این کتاب، در مجموع شامل 552 صفحه محتوا بهاضافه پیشگفتار و کتابنامه است.
گزارش محتوا
- بخش اول: این بخش شامل مباحث زیر است:
- پیشزمینه: در این فصل به مطالبی اشاره خواهد شد که قرار است مدخل ورود به مباحث بعدی این نوشته به حساب آیند. در اینجا باید معلوم شود که منظور از نشانه و شیوه مطالعه آن چیست. در گام بعد باید مشخص گردد که رابطه میان مطالعه زبان و در مفهوم کلی اش با مطالعه زبان ادب چگونه می تواند باشد[۱].
- نظام زبان: این فصل، واحدهای نظام زبان، مطالعه زبان، گونههای مختلف زبان (شامل گونههای جغرافیایی، آموزشی و اجتماعی)، گریز از هنجارها، انتخاب و ترکیب واحد، ساخت زبان و واحدها و قاعدهها را شرح میدهد[۲].
- آواشناسی زبان فارسی: این فصل، به تنوع صداها، اندامهای گفتار، خط واجنگار فارسی، واجهای زبان فارسی، واج و واجگونه، واحدهای زنجیری و زیرزنجیری و ساختمان هجا در زبان فارسی میپردازد. همچنین، فرآیندهای آوایی در زبان فارسی را بررسی میکند[۳].
- واژگان زبان فارسی: این فصل، شامل مباحث واژهشناسی، واژههای زبن فارسی، ویژگیهای اجتماعی زبان، وامواژهها در زبان فارسی، بازی نشانهها و انگیختگی واژهها است[۴].
- صرف زبان فارسی: این فصل، مباحث مربوط به صرف و مطالعه واژه، تکواژ و واژه، تکواژ و تکواژگونه، فرآیندهای واژهسازی، ساختمان واژه در زبان فارسی و واژه و نحو را شامل میشود[۵].
- واژه و نحو: این فصل، به نحو و مطالعه جمله، گروه و جمله، قواعد ساخت جملات بسیط و مرکب و نیز مفاهیم زیرساخت و روساخت در نحو میپردازد[۶].
- معنیشناسی زبان فارسی: این فصل، به معنیشناسی و مطالعه معنی، واحد مطالعه معنی، دلالت، مشخصههای معنایی، تعبیر معنی، روابط مفهومی در سطح واژهها و جملهها، حوزههای معنایی و انتقال معنایی میپردازد[۷].
- کاربردشناسی زبان فارسی: این فصل، مباحثی چون صورت و نقش، بافت، همکاری در ایجاد ارتباط، شاخص، کارگفت، متن و متنیت و نقش و متن را در زبان فارسی بررسی میکند[۸].
- نظام نوشتاری فارسی: این فصل، گفتار و نوشتار، پیدایش نوشتار، نظام نوشتاری، خط، ردهبندی نظامهای نوشتاری، الفبا، زبان و نظام نوشتاری، گونههای خط و زبانها و خطها را پوشش میدهد[۹].
- بخش دوم: این بخش، شامل مباحث زیر است:
- نشانهشناسی: این فصل، مباحثی چون نشانه، سوسور و نشانه، پرس و نشانه، مطالعه نشانهها و درک نشانهها را در بر میگیرد[۱۰].
- بازی نشانهها: این فصل، شامل جایگزینی نشانهها، جایگزینی در ترکیب و جایگزینی در انتخاب است[۱۱].
- زبان ادب: این فصل، به جهانهای ممکن، درک ادبیت، واقعیتگریزی، شکلبندی، واژگان ادبی و هنجارگریزی میپردازد[۱۲].
- موسیقی در متن: این فصل، مفاهیمی چون توازن، تکرار در سطوح مختلف زبان (واج، هجا، واژه، گروه و جمله) و تکرار ساخت را شرح میدهد[۱۳]. # تخیل در متن: این فصل شامل تخیل و «قاعدهکاهی» در سطوح مختلف (واجی، صرفی، نحوی، معنایی، نوشتاری، گونهای و کاربردی) است[۱۴].
- تحلیل متن: این فصل، شامل نظریه ادبی، نقد شکلگرا، نقد ساختگرا و نقد ادراکی است[۱۵].
- سبکشناسی: این فصل، به سبکشناسی در غرب و ایران، سنت مطالعه سبک و رابطه بین درک و سبک میپردازد[۱۶].
پانویس
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص23
- ↑ ر.ک: همان، ص47-86
- ↑ ر.ک: همان، ص85-114
- ↑ ر.ک: همان، ص115-142
- ↑ ر.ک: همان، ص143-182
- ↑ ر.ک: همان، ص183-236
- ↑ ر.ک: همان، ص237-288
- ↑ ر.ک: همان، ص289-318
- ↑ ر.ک: همان، ص319-338
- ↑ ر.ک: همان، ص339-368
- ↑ ر.ک: همان، ص369-396
- ↑ ر.ک: همان، ص397-426
- ↑ ر.ک: همان، ص427-458
- ↑ ر.ک: همان، ص459-474
- ↑ ر.ک: همان، ص475-520
- ↑ ر.ک: همان، ص521-552
منابع مقاله
متن کتاب.