آرامی‌ها و نقش آن‌ها در خاور نزدیک

    از ویکی‌نور
    آرامی‌ها و نقش آن‌ها در خاور نزدیک
    آرامی‌ها و نقش آن‌ها در خاور نزدیک
    پدیدآورانمیراشه، زهرا (نویسنده) داودی، مسعود (نویسنده)
    ناشرنشر نگاه معاصر
    مکان نشرتهران
    سال نشر۱۳۹۸
    شابک6-73-6189-622-978
    کد کنگره
    ‏DS۵۹/آ۴م۹ ۱۳۹۸

    آرامی‌ها و نقش آن‌ها در خاور نزدیک تألیف زهرا میراشه و مسعود داودی؛ در این کتاب سعی شده است در روشن شدن افق‌های جدیدی در جهت شناخت هویت و قومیت آرامی تلاش شود.

    گزارش کتاب

    در مورد آرامی‌ها و نقش مؤثر آن‌ها در خاورمیانه به لحاظ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و ... کتاب‌های زیادی نوشته شده است. آرامی‌ها تأثیر فرهنگی فراوانی در نقاط مختلف امپراتوری آشور و سپس در سرزمین‌های بابل گذاشتند. آن‌ها حکومت‌های کوچک متعددی را در سرزمین‌های مختلف به وجود آوردند؛ اما نتوانستند آن را به امپراتوری قوی و مقتدری تبدیل کنند. مهم‌ترین مرکز تجمع آن‌ها سوریه بود و دمشق را به عنوان پایتخت خود برگزیدند. آن‌ها جنگ‌های متعددی با همسایگانشان به خصوص یهودیان اسرائیل داشتند. خط آرامی بر خط آشوری ارجحیت یافت و آشوری‌ها به عنوان خط دوم خود جهت ثبت اسناد خود استفاده می‌کردند. همچنان که پارسیان و دیگر اقوام که نقش مهم منطقه‌ای داشتند از خط آرامی استفاده کردند. با توجه به این که آرامی‌ها بسیاری از آداب و رسوم و فرهنگ خود را به یادگار گذاشتند. آرامی‌ها در فاصله قرون چهاردهم تا دهم ق.م .در سوریه، عناصر فرهنگی مهم قومی و زبانی را بنیان نهادند و در سراسر بین النهرین منتشر کردند. اگرچه امپراتوری آشور در اواخر قرن هشتم ق.م. تمام حکومت را از بین برد؛ لیکن خط آرامی به عنوان خط رسمی در خاورمیانه باقی ماند. گرچه سهم آرامی‌ها در پیشبرد تمدن اندک بود، اما از نظر لغوی و زبانی و ابداع روش‌های تجاری در دنیای آن روزگار سهم عمده‌ای داشتند چرا ک با انتقال افکار، تجارب و ثروت سرزمین هایی که با آن‌ها در ارتباط بودند، حتی قرن‌ها بعد از رشد دین مسیحیت و اسلام، این تجارب مورد استفاده قرار گرفت. اگر بخواهیم به رویدادهای تاریخ آرامی‌ها احاطه داشته باشیم می بایست به سرنوشت مضطرب نقش سیاسی حکومت‌های موجود در قلب تاریخ سیاسی خاورمیانه آگاهی داشته باشیم. در این کتاب سعی شده است در روشن شدن افق‌های جدیدی در جهت شناخت هویت و قومیت آرامی تلاش شود. مطالب در یازده فصل ارائه گردیده است.[۱]

    پانويس


    منابع مقاله

    کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

    وابسته‌ها