آراء نحوی طبری در جامع البیان و أخفش در معانی القرآن

    از ویکی‌نور
    آراء نحوی طبری در جامع البیان و أخفش در معانی القرآن
    آراء نحوی طبری در جامع البیان و أخفش در معانی القرآن
    پدیدآورانالزامل، ماجد بن محمد بن عبدالله (نویسنده)

    کرمی، میثم (مترجم)

    افضلی، محمد علی (مترجم)
    ناشرنگاه معاصر
    مکان نشرتهران
    سال نشر1403
    چاپاول
    شابک978-622-290-255-1
    موضوعاخفش، سعید بن مسعده - معانی القرآن - نقد و تفسیر، طبری، محمد بن جریر - جامع البیان فی تفسیر القرآن - نقد و تفسیر، قرآن - صرف و نحو، زبان عربی - نحو - مطالعات تطبیقی
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    PJ 6151

    آراء نحوی طبری در جامع البیان و أخفش در معانی القرآن تألیف ماجد بن محمد بن عبدالله الزامل؛ ترجمه میثم کرمی و محمد علی افضلی. این کتاب به بررسی تطبیقی آرای نحوی طبری در تفسیر جامع البیان و اخفش در کتاب معانی القرآن می‌پردازد و وجوه اشتراک و اختلاف این دو دانشمند را تحلیل می‌کند.

    ساختار

    این کتاب در دو باب و چهار فصل سازمان یافته است.

    گزارش کتاب

    کتاب «آراء نحوی طبری در جامع البیان و أخفش در معانی القرآن» پژوهشی است تطبیقی در زمینه آرای نحوی دو مفسر برجسته قرآن کریم. نویسنده در این اثر به بررسی نظام‌مند آرای نحوی طبری در تفسیر جامع البیان و اخفش در کتاب معانی القرآن پرداخته است.

    باب اول کتاب به مسائل نحوی اختصاص دارد که طبری در تفسیر خود مطرح کرده و در برابر آرای اخفش موضع گرفته است. این باب در دو فصل تنظیم شده است: فصل اول به بررسی مباحث نحوی مورد توافق طبری و اخفش می‌پردازد، در حالی که فصل دوم به تحلیل مسائل مورد اختلاف این دو دانشمند اختصاص دارد. روش نویسنده در این بخش، ارائه هر مسئله با ذکر نظر اخفش آغاز شده و سپس موضع طبری با شواهد و استدلال‌های کامل بیان شده است.

    باب دوم کتاب به روش‌شناسی اختصاص دارد. در فصل اول این باب، منابع نحوی طبری در تفسیرش بررسی شده که شامل منابع مکتوب و شفاهی است. فصل دوم به تحلیل مهم‌ترین دلایل اختلافات نحوی بین طبری و اخفش می‌پردازد. فصل سوم روش طبری در موضع‌گیری در برابر نظرات اخفش را در پنج محور مختلف بررسی می‌کند. فصل پایانی نیز به ارزیابی دیدگاه‌های طبری درباره آرای اخفش اختصاص دارد.

    این کتاب با رویکردی علمی و تحلیلی، تصویر روشنی از مباحث نحوی در تفاسیر کهن قرآن ارائه می‌دهد و برای پژوهشگران علوم قرآنی، زبان عربی و تاریخ تفسیر منبعی ارزشمند محسوب می‌شود. ترجمه روان میثم کرمی و محمد علی افضلی نیز دسترسی به این اثر را برای فارسی‌زبانان ممکن ساخته است.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها