یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبایی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'رسول الله' به 'رسول‌الله')
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
     
    [[پرونده:NUR02834J1.jpg|بندانگشتی|یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبائی]]
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | تصویر =NUR02834J1.jpg
    |+ |
    | عنوان =یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبائی
    |-
    | عنوان‌های دیگر =رساله الولایه
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبائی
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|رساله الولایه


    یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبائی به ضمیمه رسالة الولایة
    یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبائی به ضمیمه رسالة الولایة
    |-
    | پدیدآوران =
    |پدیدآورندگان
    [[جمعی از دانشمندان]] (نويسنده)
    |data-type='authors'|[[جمعی از دانشمندان]] (نويسنده)
    | زبان =فارسی
    |-
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏55‎‏/‎‏3‎‏ ‎‏/‎‏ط‎‏2‎‏ی‎‏2
    |زبان  
    | موضوع =
    |data-type='language'|فارسی
    طباطبایی، محمد حسین، 1281 - 1360 - یادنامه‌ها
    |-
    |کد کنگره  
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏55‎‏/‎‏3‎‏ ‎‏/‎‏ط‎‏2‎‏ی‎‏2
    |-
    |موضوع  
    |data-type='subject'|طباطبایی، محمد حسین، 1281 - 1360 - یادنامه‌ها


    مقاله‎های فارسی - قرن 14
    مقاله‎های فارسی - قرن 14
    |-
    | ناشر =
    |ناشر  
    شفق
    |data-type='publisher'|شفق
    | مکان نشر =قم - ایران
    |-
    | سال نشر = 1361 هـ.ش  
    |مکان نشر  
     
    |data-type='publishPlace'|قم - ایران
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE2834AUTOMATIONCODE
    |-
    | چاپ =1
    |سال نشر  
    | تعداد جلد =1
    |data-type='publishYear'| 1361 هـ.ش  
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =12701
    |-class='articleCode'
    | کد پدیدآور =
    |کد اتوماسیون
    | پس از =
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE2834AUTOMATIONCODE
    | پیش از =
    |}
    }}
    </div>




    خط ۵۹: خط ۴۸:
    رساله محاكمات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] كه بين مكاتبات عارف بزرگ سيد احمد كربلايى و حكيم نام‌دار كمپانى در معناى يك بيت از ابيات شيخ [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] جريان يافته، از ديگر مطالب مقاله است. نويسنده، پس از ذكر بخشى از رساله محاكمات، ذكر دقايق عرفانى اين رساله را به نوشتارى ديگر موكول مى‌كند: «در محاكمات، دقيقه‌هاى لطيف عرفانى و نظرهاى بلند فلسفى دارد كه اقتحام در آن را مجالى ديگر و وقتى وسيع‌تر بايد.»
    رساله محاكمات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] كه بين مكاتبات عارف بزرگ سيد احمد كربلايى و حكيم نام‌دار كمپانى در معناى يك بيت از ابيات شيخ [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] جريان يافته، از ديگر مطالب مقاله است. نويسنده، پس از ذكر بخشى از رساله محاكمات، ذكر دقايق عرفانى اين رساله را به نوشتارى ديگر موكول مى‌كند: «در محاكمات، دقيقه‌هاى لطيف عرفانى و نظرهاى بلند فلسفى دارد كه اقتحام در آن را مجالى ديگر و وقتى وسيع‌تر بايد.»


    يكى از مؤلفات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] رساله ارزش‌مند«على و الفلسفة الالهية» است. در مقاله‌اى كه علامه به مناسبت تأسيس كنگره هزاره نهج‌البلاغه در تهران، نگارش كرده‌اند، نكته‌اى بسيار بلند قريب به اين مضمون افاده فرموده كه در ميان جميع صحابه رسول الله(ص) از كسى جز [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] اين همه گفتار در بيان معارف حقه الهيه نقل نشده است. نويسنده، در ذيل اين مطلب، به سخنان چند تن از اعاظم مانند [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و محى‌الدين بن عربى پيرامون شخصيت [[امام على(ع)]] اشاره مى‌كند.
    يكى از مؤلفات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] رساله ارزش‌مند«على و الفلسفة الالهية» است. در مقاله‌اى كه علامه به مناسبت تأسيس كنگره هزاره نهج‌البلاغه در تهران، نگارش كرده‌اند، نكته‌اى بسيار بلند قريب به اين مضمون افاده فرموده كه در ميان جميع صحابه رسول‌الله(ص) از كسى جز [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] اين همه گفتار در بيان معارف حقه الهيه نقل نشده است. نويسنده، در ذيل اين مطلب، به سخنان چند تن از اعاظم مانند [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و محى‌الدين بن عربى پيرامون شخصيت [[امام على(ع)]] اشاره مى‌كند.


    آیت‌الله حسن‌زاده با طرح اين موضوع كه هدف سفراى الهى تعليم و تأديب بشر بوده است، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] را مصداق كامل دو اصل تعليم و تربيت مطرح شده در كتاب تحصيل السعاده معلم ثانى ابونصر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] معرفى مى‌كند. وى مى‌افزايد: «هر يك از تأليفات جناب استاد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] در اين دو اصل مذكور حائز اهميت بسزا و حاوى نقادى‌هاى دقيق و عميق است». سپس عناوين آثار ايشان را متذكر مى‌شود.
    آیت‌الله حسن‌زاده با طرح اين موضوع كه هدف سفراى الهى تعليم و تأديب بشر بوده است، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] را مصداق كامل دو اصل تعليم و تربيت مطرح شده در كتاب تحصيل السعاده معلم ثانى ابونصر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] معرفى مى‌كند. وى مى‌افزايد: «هر يك از تأليفات جناب استاد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] در اين دو اصل مذكور حائز اهميت بسزا و حاوى نقادى‌هاى دقيق و عميق است». سپس عناوين آثار ايشان را متذكر مى‌شود.
    خط ۷۱: خط ۶۰:




    == پیوندها ==
     
    [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/12701 مطالعه کتاب یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبائی در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]

    نسخهٔ ‏۱۶ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۳۶

    یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبائی
    یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبایی
    پدیدآورانجمعی از دانشمندان (نويسنده)
    عنوان‌های دیگررساله الولایه یادنامه مفسر کبیر استاد علامه طباطبائی به ضمیمه رسالة الولایة
    ناشرشفق
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1361 هـ.ش
    چاپ1
    موضوعطباطبایی، محمد حسین، 1281 - 1360 - یادنامه‌ها مقاله‎های فارسی - قرن 14
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏55‎‏/‎‏3‎‏ ‎‏/‎‏ط‎‏2‎‏ی‎‏2
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf


    يادنامه مفسر كبير علامه طباطبايى، رساله‌اى است فارسى، به قلم آیت‌الله حسن‌زاده آملى با عنوان «احياى تفكر اسلامى» كه در زمان حيات علامه طباطبايى، به رشته تحرير درآمده است.

    ساختار

    مقاله، مشتمل بر مطالب متنوعى پيرامون زندگى و آثار علامه طباطبايى است كه با ذكر عنوان از هم منفك شده است.

    گزارش محتوا

    مطلع مقاله، سخنى از استاد شهيد مرتضى مطهرى(ره) است كه در آن، علامه طباطبايى را خدمت‌گزار بسيار بسيار بزرگ اسلام و مجسمه تقوى و معنويت معرفى كرده است.

    اين مقاله، به قلم آیت‌الله حسن‌زاده در شرح زندگى علامه طباطبايى نگارش شده است. نويسنده، معتقد است كه آثار هر كس معرف دارايى اوست و بهترين معرف آن جناب، سير و سلوك انسانى و آثار علمى از تدريس و تأليف اوست. افاضل حوزه علميه قم كه شاغل كرسى تدريس اصول معارف حقه جعفريه‌اند از تلامذه اويند و تفسير عظيم الشان «الميزان» كه عالم علم را مايه فخر و مباهات است، يكى از آثار نفيس قلمى و ام الكتاب مؤلفات او است. پس از آن، مطالب متنوعى از تحصيلات و شيوه علمى علامه ذكر شده است.

    نويسنده، در بخش ديگرى از مقاله به ذكر سلسله اساتيد علامه به نقل از خود ايشان پرداخته، مى‌نويسند: «استاد ما مرحوم قاضى رضوان‌الله‌عليه(آیت‌الله حاج سيد على قاضى طباطبايى قدس‌سره العزيز) بود، و استاد قاضى مرحوم حاج سيد احمد كربلايى و استاد ايشان، مرحوم آخوند مولى حسينقلى همدانى و استاد ايشان، مرحوم حاج سيد على شوشترى و استاد ايشان، ملا قلى جولا و بعد از ملا قلى جولا را نمى‌شناسیم و نمى‌دانيم كه ملا قلى جولا چه كسى بود و خود حاج سيد على شوشترى هم او را نمى‌شناخت.»

    رساله محاكمات علامه طباطبايى كه بين مكاتبات عارف بزرگ سيد احمد كربلايى و حكيم نام‌دار كمپانى در معناى يك بيت از ابيات شيخ عطار جريان يافته، از ديگر مطالب مقاله است. نويسنده، پس از ذكر بخشى از رساله محاكمات، ذكر دقايق عرفانى اين رساله را به نوشتارى ديگر موكول مى‌كند: «در محاكمات، دقيقه‌هاى لطيف عرفانى و نظرهاى بلند فلسفى دارد كه اقتحام در آن را مجالى ديگر و وقتى وسيع‌تر بايد.»

    يكى از مؤلفات علامه طباطبايى رساله ارزش‌مند«على و الفلسفة الالهية» است. در مقاله‌اى كه علامه به مناسبت تأسيس كنگره هزاره نهج‌البلاغه در تهران، نگارش كرده‌اند، نكته‌اى بسيار بلند قريب به اين مضمون افاده فرموده كه در ميان جميع صحابه رسول‌الله(ص) از كسى جز اميرالمؤمنين على(ع) اين همه گفتار در بيان معارف حقه الهيه نقل نشده است. نويسنده، در ذيل اين مطلب، به سخنان چند تن از اعاظم مانند ابن سينا و محى‌الدين بن عربى پيرامون شخصيت امام على(ع) اشاره مى‌كند.

    آیت‌الله حسن‌زاده با طرح اين موضوع كه هدف سفراى الهى تعليم و تأديب بشر بوده است، علامه طباطبايى را مصداق كامل دو اصل تعليم و تربيت مطرح شده در كتاب تحصيل السعاده معلم ثانى ابونصر فارابى معرفى مى‌كند. وى مى‌افزايد: «هر يك از تأليفات جناب استاد علامه طباطبايى در اين دو اصل مذكور حائز اهميت بسزا و حاوى نقادى‌هاى دقيق و عميق است». سپس عناوين آثار ايشان را متذكر مى‌شود.

    نويسنده، در خاتمه اثر چنين مى‌نويسد: «اين چند سطر را به طور عجاله به اندازه درايت خودم از معظم‌له تحرير و به حضور ارباب فضل تقديم داشتم و مقرم كه حق ترجمه را در حق صاحب ترجمه ايفا نكرده‌ام.» وى اظهار اميدوارى مى‌كند كه در فرصت بيشتر بتواند وظيفه قدر شناسى نسبت به استاد را به‌جاى آورد.

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.