۸۱٬۸۲۶
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ب ها ' به 'بها ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سوال' به 'سؤال') |
||
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی''' تألیف دکتر [[رجبی(دوانی)، محمدحسین|محمدحسین رجبی(دوانی)]]؛ در تاریخ اسلامی به ویژه از دیدگاه ما شیعیان، نام کوفه با پیمان شکنی و بی وفایی همراه است؛ به گونهای که هرگاه بخواهند کسانی را به دلیل چنین صفات ناپسندی، تحقیر و سرزنش کنند، آنها را به کوفیان تشبیه میکنند. این نکته از سالهای پیش فکر نویسنده را به خود مشغول داشته بود که این شهر که پایگاه و خاستگاه قیامها، انقلابها و مهد راویان و دانشمندان برجستهای بوده، چرا چنین سوء شهرت یافته است. از سوی دیگر این | '''کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی''' تألیف دکتر [[رجبی(دوانی)، محمدحسین|محمدحسین رجبی(دوانی)]]؛ در تاریخ اسلامی به ویژه از دیدگاه ما شیعیان، نام کوفه با پیمان شکنی و بی وفایی همراه است؛ به گونهای که هرگاه بخواهند کسانی را به دلیل چنین صفات ناپسندی، تحقیر و سرزنش کنند، آنها را به کوفیان تشبیه میکنند. این نکته از سالهای پیش فکر نویسنده را به خود مشغول داشته بود که این شهر که پایگاه و خاستگاه قیامها، انقلابها و مهد راویان و دانشمندان برجستهای بوده، چرا چنین سوء شهرت یافته است. از سوی دیگر این سؤال مطرح بود که چرا [[امام علی علیهالسلام|امیر المؤمنین علی علیهالسلام]] در میان شهرهای معتبر آن روز جهان اسلام، کوفه را به عنوان مرکز خلافت برگزید و به رغم ناسازگاریها و بی وفاییهای مردم آن، باز چشم امید بدان داشت. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==معرفی کتاب== | ==معرفی کتاب== | ||
در تاریخ اسلامی به ویژه از دیدگاه ماشیعیان، نام کوفه با پیمان شکنی و بی وفایی همراه است؛ به گونهای که هرگاه بخواهند کسانی را به دلیل چنین صفات ناپسندی، تحقیر و سرزنش کنند، آنها را به کوفیان تشبیه میکنند. این نکته از سالهای پیش فکر نویسنده را به خود مشغول داشته بود که این شهر که پایگاه و خاستگاه قیام ها، انقلابها و مهد راویان و دانشمندان برجستهای بوده، چرا چنین سوء شهرت یافته است. از سوی دیگر این | در تاریخ اسلامی به ویژه از دیدگاه ماشیعیان، نام کوفه با پیمان شکنی و بی وفایی همراه است؛ به گونهای که هرگاه بخواهند کسانی را به دلیل چنین صفات ناپسندی، تحقیر و سرزنش کنند، آنها را به کوفیان تشبیه میکنند. این نکته از سالهای پیش فکر نویسنده را به خود مشغول داشته بود که این شهر که پایگاه و خاستگاه قیام ها، انقلابها و مهد راویان و دانشمندان برجستهای بوده، چرا چنین سوء شهرت یافته است. از سوی دیگر این سؤال مطرح بود که چرا امیر المؤمنین علی علیهالسلام در میان شهرهای معتبر آن روز جهان اسلام، کوفه را به عنوان مرکز خلافت برگزید و به رغم ناسازگاریها و بی وفاییهای مردم آن، باز چشم امید بدان داشت. آن حضرت حتی پس از رنجش از بی وفایی و عدم تمکین مردم کوفه، در ماههای آخر عمر شریف خود و در پی حملات و غارتهای بی سابقه «بسربن ابی ارطاة» سردار سفاک معاویه در قلمرو او، در خطبهای که برای بسیج کوفیان ایراد کرد، فرمود: «...پسر ابوسفیان، اراذل و اشرار را فرا میخواند و آنها به او پاسخ میدهند، ولی من وقتی شما را که از همه برتر و برگزیده تر هستید، دعوت میکنم، سرپیچی میکنید، این کار پرهیزگاران نیست». نگاهی به سیرهی امیرالمؤمنین علی علیهالسلام به طور آشکار نشان میدهد که آن حضرت، برای جلب نظر افراد به اغراق در تمجید روی نمیآورد و ملاحظات سیاسی را در برابر مصالح اسلام هیچ میانگاشت، و از این رو بود که بسیاری از رجال کوفه از او بریدند و به معاویه پیوستند. پس، اینکه امیرمؤمنان علی علیهالسلام مردم کوفه را از همه برتر و برگزیده تر میداند مسلما اغراق نبوده و علتی داشته است. کوتاهی مردم کوفه در یاری آن حضرت تا بدان جا رسید که به کلی از آنها قطع امید کرد و در آخر فرمود:«خدایا من از آنها ملولم و آنها هم از من ملامت یافتهاند. من از آنها آزرده شده ام و آنها نیز از من خسته شدهاند. به جای آنها افراد بهتری به من بده و به جای من هم کسی را به آنها بده که برایشان بهتر از من باشد. خدایا دلهای آن را مانند نمک در آب ذوب کن». | ||
پس از روی کار آمدن یزید بن معاویه، وقتی امام حسین علیهالسلام از بیعت با او خودداری کرد و تصمیم به مقابله با وی گرفت در تمام عالم اسلام، کوفه را به منظور برپایی قیام، مناسب دانست و به دعوت مردم آن پاسخ مثبت داد. جای تأمل است امام حسین علیهالسلام که خود در کنار پدر و در خدمت او و نیز در خلافت کوتاه برادر عالیقدرش امام حسن مجتبی علیهالسلام، شاهد بی وفایی و سست عنصری کوفیان بود، چرا به دعوت آنها پاسخ داد و به آنها روی آورد و با پیان شکنی و بی وفایی مردم کوفه بزرگترین فاجعهی تاریخ اسلام،بلکه بشریت رخ نمود. | پس از روی کار آمدن یزید بن معاویه، وقتی امام حسین علیهالسلام از بیعت با او خودداری کرد و تصمیم به مقابله با وی گرفت در تمام عالم اسلام، کوفه را به منظور برپایی قیام، مناسب دانست و به دعوت مردم آن پاسخ مثبت داد. جای تأمل است امام حسین علیهالسلام که خود در کنار پدر و در خدمت او و نیز در خلافت کوتاه برادر عالیقدرش امام حسن مجتبی علیهالسلام، شاهد بی وفایی و سست عنصری کوفیان بود، چرا به دعوت آنها پاسخ داد و به آنها روی آورد و با پیان شکنی و بی وفایی مردم کوفه بزرگترین فاجعهی تاریخ اسلام،بلکه بشریت رخ نمود. | ||
زید شهید، فرزند [[امام سجاد علیهالسلام|امام زینالعابدین علیهالسلام]] نیز با آگاهی از سابقهی کوفیان در یاری نکردن اجدادش، خطاب به عدهای از کوفیان که از | زید شهید، فرزند [[امام سجاد علیهالسلام|امام زینالعابدین علیهالسلام]] نیز با آگاهی از سابقهی کوفیان در یاری نکردن اجدادش، خطاب به عدهای از کوفیان که از میخواستند قیام کند، گفت: از آن بیم دارم که از یاری من دست بردارید و مرا به دشمن تسلیم کنید، همان گونه که با پدر و جدم چنین کردید». با این حال پس از بیعت چشمگیر آنها، دست به قیام زد، ولی همان تجربه تکرار شد و جسد زید را پس از اینکه چهار سال در کوفه بالای دار ماند، سوزاندند و خاکسترش را به آن فرات دادند. هم چنین پس از قیام زید تا اواسط دوران عباسیان، که شهر کوفه هنوز رونقی داشت، بارها سادات انقلابی در آن شهر به قیام دست زدند، اما هیچ یک از آنها به علت پیمان شکنی کوفیان به ثمر ننشست. | ||
توجه به موارد مذکور، نویسنده را بر آن داشت تا کوفه و نقش آن در قرون اولیه تاریخ اسلام، در سیاست و اعتقاد و تفکر مسلمانان را موضوع تحقیق خود قرار دهد. در این راستا با مراجعه همه جانبه به منابع معتبر شیعه و سنی و به بحث و فحص پیرامون آنها، این نوشته فراهم آمده است. محتوای این کتاب علل و انگیزهی توجه مردان سرشناس اسلام به ویژه رجال اهل بیت عصمت و طهارت علیهمالسلام را به کوفه، روشن و مدلل میسازد و نشان میدهد که هرچند اهل کوفه، پیمان شکن و بی وفا و سست عنصر بودند و با این صفات و خصوصیات، ضربات جبران ناپذیری بر پیکر اسلام وارد کردهاند، اما از سوی دیگر همین مردم، با ایمان ترین، با سابقه ترین، شجاع ترین، و در یک کلام، زبده و سرآمد مسلمانان آن روز بودهاند. | توجه به موارد مذکور، نویسنده را بر آن داشت تا کوفه و نقش آن در قرون اولیه تاریخ اسلام، در سیاست و اعتقاد و تفکر مسلمانان را موضوع تحقیق خود قرار دهد. در این راستا با مراجعه همه جانبه به منابع معتبر شیعه و سنی و به بحث و فحص پیرامون آنها، این نوشته فراهم آمده است. محتوای این کتاب علل و انگیزهی توجه مردان سرشناس اسلام به ویژه رجال اهل بیت عصمت و طهارت علیهمالسلام را به کوفه، روشن و مدلل میسازد و نشان میدهد که هرچند اهل کوفه، پیمان شکن و بی وفا و سست عنصر بودند و با این صفات و خصوصیات، ضربات جبران ناپذیری بر پیکر اسلام وارد کردهاند، اما از سوی دیگر همین مردم، با ایمان ترین، با سابقه ترین، شجاع ترین، و در یک کلام، زبده و سرآمد مسلمانان آن روز بودهاند. | ||
در واقع اگر کوفیان با موقعیت خاص و تعیین کنندهی خود در راه اصلاح و اسلام گام بر | در واقع اگر کوفیان با موقعیت خاص و تعیین کنندهی خود در راه اصلاح و اسلام گام بر میداشتند، آثار سرنوشت سازی در عالم اسلام برجای مینهادند. از سوی دیگر هم میبینیم کجرویها و انحرافاتی که از این مردم پدید آمد، تاریخ ساز شد؛ به گونهای که اثرات آن تا دورههای بعد هم باقی ماند. | ||
در این نوشتار کوشش شده است که نقش کوفه از لحاظ سیاسی دینی و فکری و تأثیرات آن بر تاریخ اسلام بررسی و شناسانده شود.<ref> [https://historylib.com/books/2401 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | در این نوشتار کوشش شده است که نقش کوفه از لحاظ سیاسی دینی و فکری و تأثیرات آن بر تاریخ اسلام بررسی و شناسانده شود.<ref> [https://historylib.com/books/2401 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> |