پرتوی از امامت و ولایت در قرآن کریم: تفاوت میان نسخه‌ها

#:ب)- در مباحثه‌ای که میان ملائکه و خداوند انجام شده، هنگامی که آنان از معنی قرار دادن خلیفه‌ای که در زمین فساد و خون‌ریزی می‌کند، سؤال نمودند، خداوند پاسخ داد که او چیزی می‌داند که آنها نمی‌دانند و آزمایشی که انجام داد و صلاحیت انسان را برای فراگیری اسماء روشن ساخت، همه این موارد، به‌وضوح، حاکی از این است که خلافتی که در اینجا به آن تکیه می‌شود، جز خلافت الهی، چیز دیگری نیست<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/30650/1/16 ر.ک: همان]</ref>.

#:راز خلافت الهی و ملاک آن و اسماء الحسنی، دیگر مطالبی است که پیرامون این آیات، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان</ref>.

#:به اعتقاد ایشان، با دقت در آیه، می‌بینیم که این آیه، تأکید بر وحدت اطاعت رسول و اطاعت ولی امر دارد؛ به این مفهوم که اطاعت اولی‌الامر، همان اطاعت رسول است؛ زیرا خداوند از طرفی برای خود، اطاعتی واجب قرار داده و از طرف دیگر، برای رسول و اولی‌الامر نیز اطاعت را واجب ساخته است؛ بنابراین اطاعت اولی‌الامر، همان اطاعت رسول و به‌عبارت‌دیگر، اطاعت معصوم است. بدین ترتیب، به حکم یکسان بودن اطاعت از اولی‌الامر و اطاعت از رسول، که همان اطاعت از خدای تعالی است، اطاعت از اولی‌الامر نیز واجب مطلق می‌باشد و بر این اساس است که می‌گوییم آیه دلالت بر عصمت اولی‌الامر دارد؛ زیرا در جنب اطاعت خدا آمده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/30650/1/43 ر.ک: همان، ص43]</ref>.

# آیه 3 سوره مائده: '''حُرِّمَتْ عَلَيكُمُ الْمَيتَةُ وَ الدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَ مَا أُهِلَّ لِغَيرِ اللَّهِ بِهِ وَ الْمُنْخَنِقَةُ وَ الْمَوْقُوذَةُ وَ الْمُتَرَدِّيةُ وَ النَّطِيحَةُ وَ مَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلاَّ مَا ذَكَّيتُمْ وَ مَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَ أَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلاَمِ ذٰلِكُمْ فِسْقٌ الْيوْمَ يئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِینِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْيوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلاَمَ دِيناً فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيرَ مُتَجَانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ''' (بر شما حرام شده است مردار و خون و گوشت خوک و آنچه به نام غیر خدا کشته شده باشد و [حیوان حلال‌گوشت] خفه‌شده و به چوب مرده و از بلندى افتاده و به ضرب شاخ مرده و آنچه درنده از آن خورده باشد، مگر آنچه را [که زنده دریافته و خود] سر ببرید و [همچنین] آنچه براى بتان سر بریده شده و [نیز] قسمت کردن شما [چیزى را] به‌وسیله تیرهاى قرعه؛ این [کارها همه] نافرمانى [خدا]ست. امروز کسانى که کافر شده‏‌اند، از [کارشکنى در] دین شما نومید گردیده‏‌اند. پس از ایشان مترسید و از من بترسید. امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام گردانیدم و اسلام را براى شما [به‌عنوان] آیینى برگزیدم و هرکس دچار گرسنگى شود، بی‌آنکه به گناه متمایل باشد [اگر از آنچه منع شده است بخورد] بى‌تردید، خدا آمرزنده مهربان است).