نهضت امام خمینی (دفتر سوم): تفاوت میان نسخه‌ها

انگیزه  ماسونها از نشاندن رضاخان به تخت شاهی، ورود استعمارگران به کشور و یورش به مراکز اسلامی بود، چه اینکه در زمان رضاخان،[[مدرس، سید حسن|آیت‌الله  مدرس]] در مجلس مورد اهانت توسط یکی از ماسون ها قرار گرفت.

از سوی دیگر سازمان‎‌های سیاسی- روشنفکری که خود را مخالف رژیم شاه وانمود می‌کردند، با آغاز نهضت به یاری نهضت برنخواستند و با پدید آوردن حرکتی موازی  می‌خواستند رهبری نهضت را از دست عالمان اسلامی بیرون آورده آن را به بیراهه کشانند. از جمله این سازمان ها جبهه ملی و نهضت آزادی بودند.

روشنفکران ماسونی از  دوره‌های گذشته انجمن هایی را برای رخنه در مراکز دینی، پدید آوردن کژراهه در دین اسلام و تک بعدی کردن آن تشکیل داده بودند. یکی از این  انجمنها، انجمن مهدویه بود و مهمترین مأموریت آن دور داشتن مسلمانان از فعالیت اجتماعی و جا انداختن تز استعماری جدایی دین از سیاست بود که بعد از شهریور 20 به انجمن تبلیغات اسلامی تغییر نام داد و در مراحل بعدی به نام انجمن حجتیه شناخته شد. ولی همواره نقشه استعماری جدایی دین از سیاست را دنبال  می‌کرد. برخی از اعضای این جمعیت از منابع ساواک بودند.بیگانگی انجمن از جامعه روحانیت ریشه ای و از دید خود آنها یقینی بود اما برای آنکه نسل جوان را به سوی انجمن جذب نمایند به ظاهر خود را پشتیبان عالمان اسلامی و مقامات روحانی می‌‎نمایاندند.

گروهی از اعضای جبهه ملی که رنگ مذهبی داشتند از آنان جدا شده به تأسیس نهضت آزادی دست زدند و با طرح اسلام یک بعدی (اسلامی که در سیاست خلاصه می‌شود) به صحنه آمدند و تشکیل این بنیاد با سیاست‎‌های آمریکا دمساز بود، چون آمریکا از طریق این گروه  می‌توانست توده‎‌های باورمند مسلمان را به سوی اسلام یک بعدی(اسلام آمریکایی) بکشاند و پایگاهی برای این گروه در میان مذهبی ها پدید آورند، به  گونه‌ای که اگر نهضتی از سوی علماء و روحانیون آغاز شد،  دنباله‌رو سیاست آن گروه قرار بگیرد.

یکی از دستاوردهای نهضت امام نزدیک کردن دانشجو و روحانی به یکدیگر بود. رژیم شاه و آمریکا درصدد ایجاد شکاف بین این دو گروه برآمد. در راستای این هدف با مطالعه در دیدگاه دکتر علی شریعتی تصمیم گرفت او را چهره کند. از این رو شریعتی در سال 1348 در برهه ای سرنوشت ساز به صحنه آمد و از آغاز به ستیز با عالمان اسلامی و پیشوایان روحانی برخاست. او در پی آمدن به صحنه اهدافی را دنبال  می‌کرد، از جمله پیاده کردن تز اسلام منهای روحانیت، پدید آوردن پروتستان تیزم اسلامی)از اهداف اصلی  ماسونها(، یک بعدی نشان دادن اسلام، مبارزه با تقلید از فقها، واداشتن نسل جوان به رویارویی با علماء و….  

مردم تشنه مبارزه را به دنبال آنان راه  می‌انداختند و به نام دموکراسی، آزادی‌خواهی،  سوسیالیسم یا ناسیونالیسم به بیراهه می‌کشاندند. بدین‌گونه جنبش‎‌های اسلامی را با شکست رو به رو می‌ساختند و بزرگترین  آسیبها را بر کشورهای اسلامی و ملت‎‌های اسلامی وارد  می‌کردند. در پی اوج اندیشه مبارزه قهرآمیز اسلامی توسط گروه‌هایی چون مؤتلفه، شماری از مارکسیست ها و  لیبرالیستها به مبارزه قهرآمیز روی آوردند که از مهمترین آنها گروه سیاهکل، چریک‎‌های فدایی خلق و سازمان مجاهدین خلق بود که مهمترین آنها سازمان مجاهدین خلق بود. یکی از شگردهای روشنفکران و  ماسونها در سده پیش این بود که با  چهرهای به ظاهر اسلامی به صحنه آمده و در برابر نهضت‎‌های اسلامی به کارشکنی بپردازند و منافقانه شعارهای انقلابی سر دهند و به نام دین،به رهبران روحانی از پشت خنجر بزنند. از این رو به تشکیل سازمانی نظامی به نام مجاهد دست زدند. نام سازمانی گروه در دورانی سازمان  آزادیبخش ایران خوانده می‌شد و سپس سازمان مجاهدین خلق نام گرفت و سرانجام ملت ایران با پی بردن به ماهیت این گروه نام سازمان منافقین را برای آنان برگزید.

امام در روزهای نخستین نهضت اسلامی خویش در راه وا داشتن ملت ایران در صف مبارزه با صهیونیست ها و جهانی کردن نهضت اسلامی ایران نخستین گام ها را برداشت. ایشان در پیامی به مناسبت جنگ اعراب و اسرائیل در سال 46 این طور می‌فرمایند: «بر دول اسلامی قلع و قمع آن (اسرائیل) لازم است کمک به اسرائیل چه فروش اسلحه و مواد منفجره و چه فروش نفت حرام و مخالفت با اسلام است. رابطه با اسرائیل و عمال آن چه رابطه تجاری و چه رابطه سیاسی حرام و مخالف اسلام است و باید مسلمین از استعمال امتعه و اجناس اسرائیل خودداری کنند».

از شگردهای محمدرضا شاه در راه اسلام زدایی برپایی جشن هایی بود که در هر سال چند بار تکرار می‌شد. امام در گفتگوی خود با آقای [[حکیم، سید محسن|حکیم]] در نجف به رسوایی ها و  فسادانگیزی‌های یکی از این جشن ها اشاره کرد.چنین می‌گویند: «در تهران به عنوان 25 سال سلطنت پهلوی جشن گرفتند و به زور چهار صد هزار دلار از این مردم فقیر برای مصارف جشن گرفتند.800 دختر و 800 پسر را به عنوان دعا در محلی به جان هم انداختند به عنوان دعا چه  کردهاند از گفتنش خجلم….  

دیگر از این  جشنها، جشن 25 سال سلطنت پهلوی بود. از کارگردان‎‌های نخستین و زیر پرده برگزاری جشن بیست و پنجمین سال شاهنشاهی صهیونیست ها و اشغالگران فلسطین بودند و اصولا اندیشه برپایی چنین جشنی از سوی آنان پیشنهاد شد. آنان سالیان درازًی پیش از برپایی این مراسم در ایران در اندیشه بزرگداشت کوروش و برگزاری یادبودی برای او بودند. هدف آنان از زنده کردن یاد کوروش رویارویی با اسلام بود.