۵۳٬۳۲۷
ویرایش
نظرة في كتاب الصراع بين الإسلام و الوثنية لعبدالله علي القصيمي (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۴۵
، ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'ديگري' به 'ديگری'
جز (جایگزینی متن - 'شناسنامه‌اي' به 'شناسنامه‌ای') |
جز (جایگزینی متن - 'ديگري' به 'ديگری') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
مؤلف با طرح اتهامات موجود در كتاب عبدالله على قميصى بر مذهب شيعه به آن پاسخ داده كه برخی از اتهاماتي بدين شرح است: | مؤلف با طرح اتهامات موجود در كتاب عبدالله على قميصى بر مذهب شيعه به آن پاسخ داده كه برخی از اتهاماتي بدين شرح است: | ||
#افتراء مبني بر اين كه یکی از بزرگان شيعه كه خود را «بيان» ناميده چنين ادعا نموده است كه آيه شريفه «هذا بيان للناس» در شأن او نازل شده و نيز شخص | #افتراء مبني بر اين كه یکی از بزرگان شيعه كه خود را «بيان» ناميده چنين ادعا نموده است كه آيه شريفه «هذا بيان للناس» در شأن او نازل شده و نيز شخص ديگری كه «كسف» نام دارد او و پيروانش مدعی هستند كه آيه شريفه «و إن يروا كسفا من السماء» در شأن او نازل شده است. | ||
#افتراء مبني بر اين كه یکی از بزرگان شيعه كه به شدت نسبت به قوم عرب‌كينه و دشمني داشته است و بدترين تعبيرات را خطاب به آنها بر زبان جاري مي‌ساخته و در مقابل تعبيرات مبالغه آميزي درباره جايگاه والي [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين عليه‌السّلام]] داشته وقتي به اين نكته توجه داده می‌شود كه علي‌عليه‌السلام‌و فرزندان او نيز عرب بوده‌اند متحول شده و به علت عرب بودن آنها از آن به بعد ناصبي و دشمن اهل‌بيت مي‌گردد. | #افتراء مبني بر اين كه یکی از بزرگان شيعه كه به شدت نسبت به قوم عرب‌كينه و دشمني داشته است و بدترين تعبيرات را خطاب به آنها بر زبان جاري مي‌ساخته و در مقابل تعبيرات مبالغه آميزي درباره جايگاه والي [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين عليه‌السّلام]] داشته وقتي به اين نكته توجه داده می‌شود كه علي‌عليه‌السلام‌و فرزندان او نيز عرب بوده‌اند متحول شده و به علت عرب بودن آنها از آن به بعد ناصبي و دشمن اهل‌بيت مي‌گردد. | ||
#ادعاء مبني بر اين كه شیعیان ايران به هنگام پيروزي سپاه روسيه بر دولت اسلامی عثماني پرچم‌هاي شادي و سرور برافراشته و بدين جهت مراسم جشن و سرور به پا نموده‌اند. | #ادعاء مبني بر اين كه شیعیان ايران به هنگام پيروزي سپاه روسيه بر دولت اسلامی عثماني پرچم‌هاي شادي و سرور برافراشته و بدين جهت مراسم جشن و سرور به پا نموده‌اند. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
#متهم نمودن و افتراء به شيعه مبني بر اين كه برخی از شیعیان گوسفنداني را گرفته و نام آنها را عايشه، ابوبكر و عمر گذارده و موهايشان را چيده و به بدترين اشكال عذاب و شكنجه مي‌كنند و به اين شكل دل‌هاي خود را خنك مي‌كنند و نيز شیعیان از روي ناداني و جهالت معتقدند كه امامشان در سرداب غيبت نموده و هر شب جمعه با اسب و مركب‌هاي خود به آنجا رفته و او را صدا مي‌زنند و انتظار ظهور او را مي‌كشند و نيز شیعیان قرآن را مورد تحريف و كم و زياد شده مي‌دانند. | #متهم نمودن و افتراء به شيعه مبني بر اين كه برخی از شیعیان گوسفنداني را گرفته و نام آنها را عايشه، ابوبكر و عمر گذارده و موهايشان را چيده و به بدترين اشكال عذاب و شكنجه مي‌كنند و به اين شكل دل‌هاي خود را خنك مي‌كنند و نيز شیعیان از روي ناداني و جهالت معتقدند كه امامشان در سرداب غيبت نموده و هر شب جمعه با اسب و مركب‌هاي خود به آنجا رفته و او را صدا مي‌زنند و انتظار ظهور او را مي‌كشند و نيز شیعیان قرآن را مورد تحريف و كم و زياد شده مي‌دانند. | ||
آن‌گاه در ادامه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] تحت عنوان «المحدَّث في الاسلام» موضوع | آن‌گاه در ادامه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] تحت عنوان «المحدَّث في الاسلام» موضوع ديگری را بررسی نموده است كه طبق اتفاق امت اسلام اعتقاد بر اين است كه اشخاصی در امت اسلام وجود داشته‌اند به نام «محدَّث» كه بدون آن كه دارای مقام نبوت بوده باشند ملائكه با آنها سخن مي‌گفته‌و به آنها الهام مي‌گرديده است؛ اما در تطبيق اين شخص كه چه كسي است اختلاف وجود داشته است؛ شيعه بر اين اعتقاد است كه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و اولاد معصومين آنها به چنين مقامي نائل گرديده بودند اما اهل سنت بر اين اعتقادند كه عمر بن خطّاب به چنين مقامي نائل گرديده بوده است. در اين راستا [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] رواياتي را از متون اهل سنت كه عمر بن خطاب را به چنين مقامي مي‌خوانند را نقل نموده و اين روايات را سندي براي ردّ هجوم عبدالله علي قصيمي در كتاب خويش عليه شيعه در اعتقاد شيعه بر نزول وحي بر امامان معصوم دانسته است. | ||
موضوع پايانی كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در پاسخ به كتاب فوق الذكر مطرح مي‌كند موضوع علم غيب امامان شيعه است كه در كتاب قصيمي زير سؤال رفته و [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] با استفاده از آيات و روايات، آن را بررسی و پاسخ داده است. | موضوع پايانی كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در پاسخ به كتاب فوق الذكر مطرح مي‌كند موضوع علم غيب امامان شيعه است كه در كتاب قصيمي زير سؤال رفته و [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] با استفاده از آيات و روايات، آن را بررسی و پاسخ داده است. | ||