۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نظرة في كتاب الصراع بين الإسلام و الوثنية لعبدالله علي القصيمي (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۰:۴۶
، ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'خاصي' به 'خاصی'
جز (جایگزینی متن - 'داراي' به 'دارای') |
جز (جایگزینی متن - 'خاصي' به 'خاصی') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
#متهم نمودن و افتراء به شيعه مبني بر اين كه برخی از شيعيان گوسفنداني را گرفته و نام آنها را عايشه، ابوبكر و عمر گذارده و موهايشان را چيده و به بدترين اشكال عذاب و شكنجه مي‌كنند و به اين شكل دل‌هاي خود را خنك مي‌كنند و نيز شيعيان از روي ناداني و جهالت معتقدند كه امامشان در سرداب غيبت نموده و هر شب جمعه با اسب و مركب‌هاي خود به آنجا رفته و او را صدا مي‌زنند و انتظار ظهور او را مي‌كشند و نيز شيعيان قرآن را مورد تحريف و كم و زياد شده مي‌دانند. | #متهم نمودن و افتراء به شيعه مبني بر اين كه برخی از شيعيان گوسفنداني را گرفته و نام آنها را عايشه، ابوبكر و عمر گذارده و موهايشان را چيده و به بدترين اشكال عذاب و شكنجه مي‌كنند و به اين شكل دل‌هاي خود را خنك مي‌كنند و نيز شيعيان از روي ناداني و جهالت معتقدند كه امامشان در سرداب غيبت نموده و هر شب جمعه با اسب و مركب‌هاي خود به آنجا رفته و او را صدا مي‌زنند و انتظار ظهور او را مي‌كشند و نيز شيعيان قرآن را مورد تحريف و كم و زياد شده مي‌دانند. | ||
آن‌گاه در ادامه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] تحت عنوان «المحدَّث في الاسلام» موضوع ديگري را بررسی نموده است كه طبق اتفاق امت اسلام اعتقاد بر اين است كه | آن‌گاه در ادامه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] تحت عنوان «المحدَّث في الاسلام» موضوع ديگري را بررسی نموده است كه طبق اتفاق امت اسلام اعتقاد بر اين است كه اشخاصی در امت اسلام وجود داشته‌اند به نام «محدَّث» كه بدون آن كه دارای مقام نبوت بوده باشند ملائكه با آنها سخن مي‌گفته‌و به آنها الهام مي‌گرديده است؛ اما در تطبيق اين شخص كه چه كسي است اختلاف وجود داشته است؛ شيعه بر اين اعتقاد است كه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و اولاد معصومين آنها به چنين مقامي نائل گرديده بودند اما اهل سنت بر اين اعتقادند كه عمر بن خطّاب به چنين مقامي نائل گرديده بوده است. در اين راستا [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] رواياتي را از متون اهل سنت كه عمر بن خطاب را به چنين مقامي مي‌خوانند را نقل نموده و اين روايات را سندي براي ردّ هجوم عبدالله علي قصيمي در كتاب خويش عليه شيعه در اعتقاد شيعه بر نزول وحي بر امامان معصوم دانسته است. | ||
موضوع پايانی كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در پاسخ به كتاب فوق الذكر مطرح مي‌كند موضوع علم غيب امامان شيعه است كه در كتاب قصيمي زير سؤال رفته و [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] با استفاده از آيات و روايات، آن را بررسی و پاسخ داده است. | موضوع پايانی كه [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] در پاسخ به كتاب فوق الذكر مطرح مي‌كند موضوع علم غيب امامان شيعه است كه در كتاب قصيمي زير سؤال رفته و [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] با استفاده از آيات و روايات، آن را بررسی و پاسخ داده است. | ||