نبوی، سید ابوالفضل
آيت‌الله حاج سيد ابوالفضل بن على نبوى حسينى قمى، فرزند علامه سیدعلی، در 24 رجب سال 1344ق، در قم متولد شد.
| نام | نبوی، ابوالفضل |
|---|---|
| نام های دیگر | نبوی قمی، ابوالفضل |
| نام پدر | علامه سیدعلی |
| متولد | 24 رجب سال 1344ق |
| محل تولد | قم |
| رحلت | 1412ق |
| اساتید | آيت‌الله فاضل لنكرانى
شيخ يوسف شاهرودى |
| برخی آثار | درس سخنوری |
| کد مؤلف | AUTHORCODE8128AUTHORCODE |
وى پس از خواندن دروس جديد در شهريور 1320ش، وارد تحصيل علوم دينى گرديد واو مقدمات علوم دینی را از پدرش آموخت، دروس سطح حوزه را از محضر اساتيد معظم مرحوم آقا شيخ يوسف شاهرودى و آيت‌الله فاضل لنكرانى و مرحوم آيت‌الله شيخ عباسعلى شاهرودى و حاج شيخ محمدعلى کرمانى و آيت‌الله داماد آموخت.
ايشان هيئت و نجوم را در محضر مرحوم آقاى شيخ على حكمى و طباطبائى و علم درايه و رجال را در محضر علامه آيت‌الله مرعشى نجفى آموخت، آنگاه به تحصيل خارج پرداخت. وى چندين سال به درس مرحوم آيت‌الله حجت و آيت‌الله صدر و آيت‌الله حاج سيد محمدتقى خونسارى حاضر گرديده و از ناحيه آيت‌الله سيد محمدتقى خونسارى موفق به تصديق اجتهاد شد كه همين تصديق اجتهاد را بعدا كه مدتى در نجف اشرف در محضر مرحوم آيت‌الله حاج سيد عبدالهادى شيرازى بودند، معظم‌له با حاشيه خود تاييد نمودند.
پس از ورود آيت‌الله بروجردى به قم، بدون وقفه تمام مباحث فقهى و اصولى آن مرحوم را استفاده كرده و مجموع آنها را در هفت مجلد از فقه و اصول تقرير فرموده و آن مرحوم اكثر آنها را شخصا مطالعه كرده و ايشان را با اعطاء جايزه مفتخر فرمودند.
ايشان به مدت ده سال در محضر درس مرحوم آيت‌الله حاج شيخ عبدالنبى اراكى حاضر شده و چهار جلد اصول ايشان را تقرير نموده و همه آماده طبع مى‌باشد.
این عالم وارسته در ادامه زندگی خود، به تدریس فقه و اصول پرداخت و شاگردان بسیاری را پرورش داد. وی همچنین در کنار فقه و اصول، به تدریس تفسیر قرآن نیز همت گماشت که تألیف تفسیر برخی از سوره‌های قرآن مجید، حاصل همین درس‌ها و بهره‌گیری از دانش‌ها و حکمت‌های بی پایان کتاب الهی است.
آن عالم وارسته همچنین برای تبلیغ و اقامه جماعت به مناطق مختلف ایران هم عزیمت کرد که اقامت در منطقه شمیران تهران و سال‌ها اقامه جماعت و وعظ و ارشاد مردم در مسجد حسین آباد آن منطقه، از جمله فعالیت‌های تبلیغی آن روحانی مهذّب است
لازم به ذکر است که آیت الله نبوی قمی در اواخر عمر، بینایی خود را از دست داد و با این حال، مجاهدت علمی‌اش را ترک نکرد.
وفات
ایشان در هشتمین روز از ماه جمادی الاول سال 1412 هجری قمری و در سن 68 سالگی به دیدار معبود شتافت.
آثار
یکی دیگر ار نقاط برجسته حیات آیت الله نبوی قمی، اهتمام به تألیف آثار فراوانی است که بر اساس منابع و نقل‌های موثّق، بیش از 50 اثر برگزیده است که از آن جمله می‌توان به:
- كمونيسم از نظر عقل و اسلام؛
- لآلى منثور، در تفسير سوره طور؛
- غالية الدرر؛
- امراء هستى؛
- درس سخنورى در ماه رمضان؛
- كشف الارتياب في أدلة الحجاب؛
- اشعه‌اى از سوره نجم؛
- جلاء القران، در رد كتاب اعجاز القرآن تألیف يدالله نيازمند شيرازى؛
- حواشى بر عروه از كتاب طهارت تا آخر صوم؛
- حواشى بر مكاسب شيخ، در تقرير محاضرات علامه بروجردى؛
- تقرير محاضرات آيت‌الله شيخ عبدالنبى اراكى؛
- حواشى بر منظومه سبزوارى در حكمت؛
- حواشى بر رساله عسر و حرج آشتيانى؛
- حلية الوسمة، در حقيقت عصمت؛
- حقوق زن و مرد در اسلام؛
- بدر الدجى، در شرايط دعاء؛
- إضائة السراج، در اثبات معراج؛
- إرغام المبارز، در إثبات المعاجز؛
- رساله در عدم توقف حجية خبر الواحد بر حصول الظن؛
- نور الآفاق، در مباحث اخلاق؛
- شرع مؤبد، در خاتميت محمد(ص)؛
و...
منابع مقاله
پايگاه راسخون، در تاريخ 18 ارديبهشت‌ماه سال 1392.