مناقب الصوفية

مناقب الصوفیة عنوان اثری است یک جلدی به زبان فارسی از قطب الدين ابو المظفر منصور بن اردشير عبادي مرزوي (491-547ق) با عنوان عرفان و تصوف.

مناقب الصوفية
مناقب الصوفية
پدیدآورانعبادی، مظفر بن اردشیر (نویسنده) مایل هروی، نجیب (محقق)
ناشرمولي
مکان نشرايران - تهران
سال نشر1403م. = 1362ش.
چاپچاپ يکم
موضوعآداب طريقت - متون قدیمی تا قرن 14

تصوف - متون قدیمی تا قرن 14

نثر فارسی - قرن 6ق.
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏‎‏/‎‏ع‎‏2‎‏م‎‏8 / 289/2 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

قطب‌الدین ابومظفر منصور عبادی، از صوفیانی است که در روزگار خود به شهرت فراوان رسیده است. معروفیت او بیشتر در وعظ و سخنرانی بوده».[۱] عبادی در مناقب الصوفیه از مقامات و احوال و آداب عرفانی و سرانجام از سماع یاد می‌کند. از این رساله شیرین و خواندنی دو طبع انجام گرفته است: یکی به کوشش «محمدتقی دانش‌پژوه» و «ایرج افشار» و دیگری(نسخه حاضر) به وسیله «نجیب مایل هروی».[۲]

عبّادى مناقب الصوفية و التصفية فى احوال المتصوفة را بدان‌جهت ساخته و پرداخته است كه از يكسو احوال و اقوال صوفيه را مستند به سنّت نبوى و مستخرج از نصّ كتاب الهى بنمايد، و از ديگر سو ناسره‌ها و طفيلي‌هاى‌ طريقت را از سره‌ها و اصلي‌هاى آن ممتاز كند.[۳]

مقدمه مؤلف در دو باب تنظیم شده است: باب اول در تصوف و صوفی و باب دوم در فضل صوفی (از دیدگاه کتاب، سنت و عقل) و مطالب کتاب شامل دو رکن است: رکن اول در احوال و اعمال و رکن دوم در مناقب متصوفه و هر رکن دارای دو اصل و هر اصل دارای فصولی می‌باشد.[۴] در بخشی از کتاب می‌خوانیم: سمنون رحمة‌الله علیه گفت: تصوف آن است که هیچ چیز را ملک خود نکنی و خود ملک هیچ کس نشوی، از آنکه اگر چیزی ملک کنی تصرف کرده باشی و اگر ملک کسی شوی تکلف، و تکلف و تصرف، در تصوف محال است. کاری است ازلی تا به که دهند، جامه‌ای است بدین حدود تا در که پوشانند؟[۵]

پانویس

  1. ر.ک: عابدی، کامیار، ص24
  2. ر.ک: همان، ص25
  3. ر.ک: مقدمه کتاب، ص21
  4. ر.ک: همان، ص6-5
  5. ر.ک: عابدی، کامیار، ص25

منابع مقاله

1- مقدمه و متن کتاب 2- عابدی، کامیار، مناقب الصوفیه (آشنایی با متون کهن) (از میراث پیشینیان)، ادبستان فرهنگ و هنر» بهمن 1371 - شماره 38 (‎3 صفحه - از 24 تا 26).

وابسته‌ها