مفتاح الاسرار در شرح مثنوی مولوی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ویژه ای' به 'ویژه‌ای') |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = /خ95م7 5301 PIR | | کد کنگره = /خ95م7 5301 PIR | ||
| موضوع =شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد - مولوی، | | موضوع =شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد - مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - نقد و تفسیر | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = سخن | | ناشر = سخن | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| مثنوی مولوی (ابهام زدایی)}} | |||
'''مفتاح الاسرار ''' در شرح مثنوی مولوی، نوشته شیخ [[خوارزمی، آدینه محمد|آدینه محمد خوارزمی]](1131-1216ق)، از ترکان ماوراء النهر و از بزرگان تصوف و عرفان در آن سرزمین بوده و سالها انس وی با مثنوی، در کنار نقص‌ها و کاستی‌های شروح موجود آن زمان به سبب عدم استطاعت شارحین در فهم مراد مولوی، وی را برآن داشته تا رموز و اشارات مثنوی به ویژه ابیاتی را که دیگران به سبب ناتوانی از فهم مقصود مولوی، فراگذاشته بودند، در قالب شرح مختصری به رشته تحریر در آورد. <ref>پیشگفتار، ص 12 و13 و17 </ref> | |||
گرچه کتاب به زبان فارسی است، اما چون فارسی، زبان مادری مؤلف نبوده، در نوشتن آن از کمک دیگران بهره می‌برد. از این‌رو، آن‌جا که این کمک پر‌رنگ بوده متن روان و شیواست اما آن‌جا که این همراهی کم‌رنگ بوده، متن دچار ضعف وگاهی نا مفهوم است. <ref> همان، ص 17 </ref> متن کتاب از حیث دستوری و رسم الخط نیز دارای خصوصیات ویژه‌ای است. <ref> همان ص18 و19 </ref> | |||
کتاب به شرح و توضیح سه دفتر نخست مثنوی معنوی پرداخته است. شرح ابیات به صورت گزینشی است و در برخی جاها از شرح برخی ابیات صرف نظر شده است. <ref> ر.ک: مقدمه دکتر حسنی، مقدمه کتاب، ص1 </ref> | |||
مؤلف، قبل از پرداختن به شرح مثنوی، مقدمه مفصلی، در قالب شش فصل نوشته است که به تعبیر خود، مجمل معانی کتاب و مبین مبانی این اصول و باب، جهت تسهیل فهم معانی و مقاصد برای خوانندگان و آشنایی با مقامات و درجات و علم رفتن به طریق مستقیم است. فصل اول تحت عنوان مبدا حال مصنف، به شرح حال مؤلف و زمینه‌های تطور شخصیت وی که منجر به عنایت الهی شده، فصل دوم به تفصیل عین الیقین و بدایت جذب و تجلیات، فصل سوم به تعیین عین الیقین و تحقق اهل آن، فصل چهارم به مرتبه حق الیقین و نهایت درجه سالکین، فصل پنجم به اهل‌تقلید و مضرت صحبت ایشان و فصل ششم به بیان صفت اهل‌کمال و طریق وصول خاصان الهی به سوی قرب خداوندی می‌پردازد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 7</ref> | |||
فهرست محتوا در آغاز و فهرست آیات، روایات، سخن بزرگان و عارفان، اعلام، اصطلاحات عرفانی و منابع در پایان کتاب آمده است. | فهرست محتوا در آغاز و فهرست آیات، روایات، سخن بزرگان و عارفان، اعلام، اصطلاحات عرفانی و منابع در پایان کتاب آمده است. | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات شهریور 01 بدرخانی]] | [[رده:مقالات شهریور 01 بدرخانی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | ||
[[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]] | [[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۸
| مفتاح الاسرار در شرح مثنوی مولوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خوارزمی، آدینه محمد (نويسنده) وفایی، عباس علی (مصحح) |
| عنوان‌های دیگر | مثنوی. شرح |
| ناشر | سخن |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1386ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-372-252-4 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد - مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /خ95م7 5301 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مفتاح الاسرار در شرح مثنوی مولوی، نوشته شیخ آدینه محمد خوارزمی(1131-1216ق)، از ترکان ماوراء النهر و از بزرگان تصوف و عرفان در آن سرزمین بوده و سالها انس وی با مثنوی، در کنار نقص‌ها و کاستی‌های شروح موجود آن زمان به سبب عدم استطاعت شارحین در فهم مراد مولوی، وی را برآن داشته تا رموز و اشارات مثنوی به ویژه ابیاتی را که دیگران به سبب ناتوانی از فهم مقصود مولوی، فراگذاشته بودند، در قالب شرح مختصری به رشته تحریر در آورد. [۱]
گرچه کتاب به زبان فارسی است، اما چون فارسی، زبان مادری مؤلف نبوده، در نوشتن آن از کمک دیگران بهره می‌برد. از این‌رو، آن‌جا که این کمک پر‌رنگ بوده متن روان و شیواست اما آن‌جا که این همراهی کم‌رنگ بوده، متن دچار ضعف وگاهی نا مفهوم است. [۲] متن کتاب از حیث دستوری و رسم الخط نیز دارای خصوصیات ویژه‌ای است. [۳]
کتاب به شرح و توضیح سه دفتر نخست مثنوی معنوی پرداخته است. شرح ابیات به صورت گزینشی است و در برخی جاها از شرح برخی ابیات صرف نظر شده است. [۴]
مؤلف، قبل از پرداختن به شرح مثنوی، مقدمه مفصلی، در قالب شش فصل نوشته است که به تعبیر خود، مجمل معانی کتاب و مبین مبانی این اصول و باب، جهت تسهیل فهم معانی و مقاصد برای خوانندگان و آشنایی با مقامات و درجات و علم رفتن به طریق مستقیم است. فصل اول تحت عنوان مبدا حال مصنف، به شرح حال مؤلف و زمینه‌های تطور شخصیت وی که منجر به عنایت الهی شده، فصل دوم به تفصیل عین الیقین و بدایت جذب و تجلیات، فصل سوم به تعیین عین الیقین و تحقق اهل آن، فصل چهارم به مرتبه حق الیقین و نهایت درجه سالکین، فصل پنجم به اهل‌تقلید و مضرت صحبت ایشان و فصل ششم به بیان صفت اهل‌کمال و طریق وصول خاصان الهی به سوی قرب خداوندی می‌پردازد.[۵]
فهرست محتوا در آغاز و فهرست آیات، روایات، سخن بزرگان و عارفان، اعلام، اصطلاحات عرفانی و منابع در پایان کتاب آمده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب