مروری تاریخی بر روابط بختیاری‌ها و حکومت در عصر قاجار: تفاوت میان نسخه‌ها

تنوع جزء جدایی ناپذیر و از مشخصه های جهان مدرن است. در جهان کنونی زمانی تنوع فرهنگی و وجود هویت‌های قومی متکثر تبدیل به مسئله می‌گردد که بدانیم هم از طرف بعضی حکومت ها و هم بخش‌هایی از جامعه‌ی جهانی به هویت‌های قومی به عنوان یک مسئله‌ی منفی و نامطلوب نگریسته می‌شود که می بایست کنترل، جذب و همگون گردند و برخی از جوامع نیز نسبت به برخورد با هویت‌های قومی در یک سر در گمی به سر یم برند. همین نگرش می‌تواند به بروز تعارض میان مرکز و پیرامون و دامن زدن به احساس تبعیض در میان این اقوام بیانجامد. در حالی که برخورد مناسب و درخور با این تنوع فرهنگی و قومیتی و پاسداشتن احترام به آن می بایست به جای ستیز و مبارزه با آن در دستور کار دولت‌های مدرن قرار گیرد. از این رو یونسکو از سال 1995 یک طرح فرا رشته‌ای تحت عنوان «به سوی فرهنگ صلح» را در دستور کار برنامه های خود قرار داد. فرهنگ صلح مجموعه‌ای از ارزش ها، نگرش ها، رفتارها و روش های زندگی است که نافی خشونت بوده و از منازعات پیش گیری می‌کند. به این ترتیب که تلاش می‌کند ریشه های درگیری را شناسایی و از طریق گفتمان و مذاکره بین افراد، گروه‌ها و ملت ها آن‌ها را حل کند. بر این اساس، به منظور برقراری صلح و جلوگیری از گسترش خشونت جوامع می بایست فرهنگ صلح را از طریق آموزش گسترش دهند؛ به توسعه ی پایدار اقتصادی و اجتماعی کمک کنند؛ احترام به تمامی حقوق بشر را گسترش دهند؛ به دنبال برابری میان انسان ها باشند؛ مشارکت مردمی را افزایش دهند؛ به ارتقای درک، تحمل و همبستگی کمک کنند؛ به پشتیبانی از روابط مشارکتی، جریان آزاد اطلاعات و دانش بپردازند و صلح و امنیت بین المللی را ترویج دهند.