مجموعه آثار چهارمین همایش بین المللی دکترین مهدویت با رویکرد سیاسی و حقوقی: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان‌های دیگر =مجموعه مقالات چهارمین همایش بین المللی دکترین مهدویت با رویکرد حقوقی، سیاسی

[[موسسه آینده روشن]] (نويسنده)

| سال نشر = 1388 ش

| کتابخانۀ دیجیتال نور =16148

نويسنده به دنبال اثبات اين است كه براساس آن چه از سيره [[امام على(ع)]] گزارش شده، آن حضرت ابتدا به دعوت و روشن‌گرى پرداخته و سپس با كسانى جنگيده كه هم‌چنان بر سرپيچى خود از امام، اصرار داشته‌اند. آن حضرت همسر و فرزندان آنان را به اسارت نگرفت و اموال‌شان را به آنان بازگرداند.

وى معتقد است، براساس رواياتى كه از هم‌گونى سيره امام مهدى(عج) و [[امام على(ع)]] سخن گفته‌اند، امام مهدى(عج) نيز پيش از كارزار، به روشن‌گرى خواهند پرداخت؛ ولى درباره مصونيت همسر، فرزندان و اموال ايشان، بر اين باور است كه سيره امام مهدى(عج) با [[امام على(ع)]] متفاوت خواهد بود؛ زيرا رفتار [[امام على(ع)]] به سبب در نظر گرفتن مصلحت شيعيان در طول تاريخ بوده، ولى امام مهدى(عج) به اعمال چنين مصلحت‌سنجى‌هايى نياز نخواهد داشت.

نويسنده معتقد است، حضرت مهدى(عج) پس از ظهور، از ياران و حتى مردم عادى بيعت خواهد گرفت و اين بيعت، آثار و كاركردهايى خواهد داشت كه مهم‌ترين آن، پذيرش مشروعيت رهبرى حضرت در نزد مردم و اعلام آمادگى براى اعمال ولايت است.

به نظر او با اين نگاه، بيعت با مشروعيت امام زمان(عج) هيچ منافاتى نداشته و در اين صورت مردم بيشتر احساس مسؤليت خواهند كرد؛ در واقع، با بيعت به مردم اهميت داده مى‌شود و آنان خود را در امر حكومت شريك خواهند دانست.

«امنيت مهدوى...» على صمدى، ضمن تبيين اهميت موضوع امنيت و بررسى آثار و پى‌آمدهاى آن، امنيت فراگير مهدوى را خاستگاه اصلى امنيت در انديشه اسلام دانسته است. نويسنده معتقد است اين رويكرد، نه تنها يك نياز، بلكه مهم‌ترين پيش شرط، براى ايجاد اصلاحات و تحقق دگرگونى‌ها در جنبه‌هاى فرهنگى، سياسى، اقتصادى و ديگر بخش‌هاى حيات اجتماعى تلقى مى‌شود.

محمدى در «انسان‌شناسى دولت مهدوى» با بازشناسى بحران‌ها و آسيب‌هاى انسان متجدد، انسان‌شناسى دولت مهدوى را به عنوان يك مكتب انسان‌شناسانه، الگويى مناسب براى جهانيان معرفى نموده تا افزون بر آن كه انسان‌شناسى مكاتب غربى؛ همانند اومانيسم و اگزيستانسياليسم را به چالش مى‌كشد، به طور نسبى، آن افق روشنى كه آموزه‌هاى اديان بدان وعده داده‌اند را ترسيم نمايد.

از اين روى، به مهم‌ترين مباحث انسان‌شناسى در عصر ظهور؛ همانند كرامت انسانى، آزادى، تساهل و تسامح، جايگاه قوه خرد و پاك‌نهادى پرداخته و با تبيين آن‌ها در عصر ظهور، مى‌كوشد آن‌ها را الگويى براى ديگر دولت‌ها معرفى كند.

جلالى و بهزادى در «كرامت انسانى...» مى‌كوشند، نقاط مشتركى را بيابند كه در اين دو آموزه، بر كرامت ذاتى انسان‌ها تأكيد داشته و اين دو آموزه را به يكديگر نزدیک مى‌كند.

روش اين پژوهش، تحليل اسنادى است؛ يعنى همه اسناد و مدارك درباره اين موضوعات، با استفاده از فرم گردآورى داده‌ها، جمع‌آورى و با شيوه كيفى، تجزيه و تحليل شده است.

[[قاسمی، جواد|جواد قاسمى]] در «تجلى حقوق بشر...» با تكيه بر مباحث انسان‌شناسانه عصر حاضر كه در اعلاميه جهانى حقوق بشر تبلور يافته است، برآن است تا با تكيه بر فهم عرفى از اين آموزه، به بيان اين نكته بپردازد كه كرامت و حقوق بشر، در پناه حاكميت امام زمان(عج)، نه تنها برقرار خواهد شد، بلكه با تبعيت كامل از ايشان در چارچوب دولت مهدوى، مى‌توان به تمام حقوق، ارزش‌ها و كرامات انسانى در دنيا و آخر دست يافت.

نويسنده معتقد است، امام عصر(عج) ثروت‌ها و دارايى‌ها را از نو توزيع خواهند كرد تا جايى كه همگان از نظر اقتصادى بى‌ناز شوند، همچنين مفهوم نوينى از انسان اقتصادى تأسيس خواهند فرمود كه غايت عاليه آن، توليد ثروت براى خدمت به جامعه و تلاش براى كسب خوشنودى خداوند خواهد بود.

نويسنده معتقد است كه دولت نبوى و علوى، حالتِ گذار و بهترين دولت وضع موجود بود؛ ولى دولت مهدوى، دولت آرمانى و مطلوبى خواهد بود كه در نظام قضايى آن، براى اثبات جرم و دعوا، به شهود، قسم و اقرار نيازى نيست.

نويسنده معتقد است، اين انقلاب ابعاد مختلفى داشته كه مهم‌ترين آن‌ها شانزده بعد است كه هر بعد، انقلابى بزرگ در انسان، جامعه و طبيعت به شمار مى‌رود.