۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ما أخفاه الرواة من ليلةالمبيت علی فراش النبي صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۹ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۰۴
، ۱۹ ژوئن ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'حضرت علی(ع)' به 'حضرت علی(ع) '
جز (جایگزینی متن - 'نبیل حسنی' به 'نبیل حسنی') |
جز (جایگزینی متن - 'حضرت علی(ع)' به 'حضرت علی(ع) ') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
نویسنده در مبحث اول از این فصل، روایتی از محمد ابن اسحاق را نقل می‌کند. | نویسنده در مبحث اول از این فصل، روایتی از محمد ابن اسحاق را نقل می‌کند. | ||
ابن اسحاق در این روایت، کیفیت تجمع قریش در دارالندوة، تصمیم شورا برای یکسره کردن کار آن حضرت، چگونگی پی‌بردن پیامبر از تصمیم شورا، مقابله آن حضرت با تصمیم قریش، خوابیدن حضرت علی(ع) در بستر پیامبر(ص) و دیگر مسائل لیلة‌المبیت را گزارش کرده است. | ابن اسحاق در این روایت، کیفیت تجمع قریش در دارالندوة، تصمیم شورا برای یکسره کردن کار آن حضرت، چگونگی پی‌بردن پیامبر از تصمیم شورا، مقابله آن حضرت با تصمیم قریش، خوابیدن [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] در بستر پیامبر(ص) و دیگر مسائل لیلة‌المبیت را گزارش کرده است. | ||
در مبحث دوم، نویسنده با بیان یک جمله کلیدی از روایت ابن اسحاق، از خواننده کتاب می‌پرسد: «من هذا الشخص الذی أتی، فأخبرهم – یعنی قریش – بخروج رسول‌الله(ص) و لماذا لم یصرَّح الراوی به ؟! و لم یعرَّف بشخصه ؟!»؛ آن شخصی که قریش را از خروج پیامبر باخبر کرد کیست؟ چرا راوی به نام او تصریح نکرده است؟ | در مبحث دوم، نویسنده با بیان یک جمله کلیدی از روایت ابن اسحاق، از خواننده کتاب می‌پرسد: «من هذا الشخص الذی أتی، فأخبرهم – یعنی قریش – بخروج رسول‌الله(ص) و لماذا لم یصرَّح الراوی به ؟! و لم یعرَّف بشخصه ؟!»؛ آن شخصی که قریش را از خروج پیامبر باخبر کرد کیست؟ چرا راوی به نام او تصریح نکرده است؟ | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
در فصل دوم نویسنده، اقدام رسول خدا(ص) به شکستن بت‌های قریش، درست در همان شب هجرت را پیش می‌کشد و ابتدا ادله وقوع این حادثه تاریخی را ذکر کرده و سپس در باب حکمت این عمل از ناحیه پیامبر اکرم(ص) سخن به میان می‌آورد و نتایجی قابل توجه را مطرح می‌کند. | در فصل دوم نویسنده، اقدام رسول خدا(ص) به شکستن بت‌های قریش، درست در همان شب هجرت را پیش می‌کشد و ابتدا ادله وقوع این حادثه تاریخی را ذکر کرده و سپس در باب حکمت این عمل از ناحیه پیامبر اکرم(ص) سخن به میان می‌آورد و نتایجی قابل توجه را مطرح می‌کند. | ||
در مبحث دوم از این فصل، در تشابه بین عمل ابراهیم خلیل‌الله(ص) و این اقدام از ناحیه رسول خدا(ص) و نیز در مباحث توحید، نبوت و امامت، مطالبی ارزنده بیان شده است. یکی از حکمت‌های شکستن بت‌ها و خوابیدن حضرت علی(ع) در بستر پیامبر(ص) در یک شب، این است که بین توحید، نبوت و امامت ملازمت وجود دارد. | در مبحث دوم از این فصل، در تشابه بین عمل ابراهیم خلیل‌الله(ص) و این اقدام از ناحیه رسول خدا(ص) و نیز در مباحث توحید، نبوت و امامت، مطالبی ارزنده بیان شده است. یکی از حکمت‌های شکستن بت‌ها و خوابیدن [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] در بستر پیامبر(ص) در یک شب، این است که بین توحید، نبوت و امامت ملازمت وجود دارد. | ||
در مبحث سوم از این فصل، به بررسی دلایل انکار واقعه «تکسیر اصنام (شکستن بت‌ها)» در لیلة‌المبیت پرداخته شده و به سه احتمال تحریف و انکار این واقعه اشاره گردیده است<ref>ر.ک: همان ص 55-88</ref>. | در مبحث سوم از این فصل، به بررسی دلایل انکار واقعه «تکسیر اصنام (شکستن بت‌ها)» در لیلة‌المبیت پرداخته شده و به سه احتمال تحریف و انکار این واقعه اشاره گردیده است<ref>ر.ک: همان ص 55-88</ref>. | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
نویسنده در فصل سوم، کیفیت بیتوته امیرالمؤمنین(ع) و مجموعه فرمایشات مطرح شده بین آن جناب و رسول خدا(ص) را بررسی می‌کند. و از اینکه برخی روات مغرض و متعصب، این ایثار بزرگ را به یک خوابیدن معمولی تعبیر کرده‌اند، اظهار تأسف می‌کند. | نویسنده در فصل سوم، کیفیت بیتوته امیرالمؤمنین(ع) و مجموعه فرمایشات مطرح شده بین آن جناب و رسول خدا(ص) را بررسی می‌کند. و از اینکه برخی روات مغرض و متعصب، این ایثار بزرگ را به یک خوابیدن معمولی تعبیر کرده‌اند، اظهار تأسف می‌کند. | ||
مؤلف در پاسخ به شبهه‌ای که در آینده مطرح می‌شود به ذکر راویانی از فریقین (15 راوی) می‌پردازد که شأن نزول آیه 207 سوره بقره که به آیه شراء معروف است را به حضرت علی(ع) نسبت داده‌اند. | مؤلف در پاسخ به شبهه‌ای که در آینده مطرح می‌شود به ذکر راویانی از فریقین (15 راوی) می‌پردازد که شأن نزول آیه 207 سوره بقره که به آیه شراء معروف است را به [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] نسبت داده‌اند. | ||
در مسئله دوم از مبحث سوم، به طرح شبهات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و البانی و پاسخ آن‌ها اختصاص یافته است. | در مسئله دوم از مبحث سوم، به طرح شبهات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و البانی و پاسخ آن‌ها اختصاص یافته است. | ||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
در پاسخ نویسنده، با تمسک به ادله روایی، چند پاسخ جانانه، در رد شبهه او بیان کرده است که در قسمتی از آن چنین آمده : | در پاسخ نویسنده، با تمسک به ادله روایی، چند پاسخ جانانه، در رد شبهه او بیان کرده است که در قسمتی از آن چنین آمده : | ||
«و لعمری! فلقد أراد الحلبی أن یذم، فمدح! اذ حصول الطمأنینة لعلی(ع)، لا یتحقق ذلک، الّا بایمانه الراسخ برسول الله(ص)»؛ قسم به جانم حلبی تلاش کرده ذم امیرالمؤمنین(ع) را بیان کند، لکن مدح علی(ع) شده؛ زیرا حصول طمأنینه (اطمینان قلبی) در علی(ع) حاصل نمی‌شود الا به اینکه حضرت علی(ع) ایمان راسخ به رسول گرامی اسلام(ص) داشته باشد. | «و لعمری! فلقد أراد الحلبی أن یذم، فمدح! اذ حصول الطمأنینة لعلی(ع)، لا یتحقق ذلک، الّا بایمانه الراسخ برسول الله(ص)»؛ قسم به جانم حلبی تلاش کرده ذم امیرالمؤمنین(ع) را بیان کند، لکن مدح علی(ع) شده؛ زیرا حصول طمأنینه (اطمینان قلبی) در علی(ع) حاصل نمی‌شود الا به اینکه [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] ایمان راسخ به رسول گرامی اسلام(ص) داشته باشد. | ||
در پایان، نویسنده با ذکر چند فرمایش از حضرت امیرالمؤمنین(ع) و یک نتیجه‌گیری کوتاه، کتاب را به پایان می‌رساند<ref>ر.ک: همان ص 91-158</ref>. | در پایان، نویسنده با ذکر چند فرمایش از حضرت امیرالمؤمنین(ع) و یک نتیجه‌گیری کوتاه، کتاب را به پایان می‌رساند<ref>ر.ک: همان ص 91-158</ref>. | ||