۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
لطائف أخبار الأول فيمن تصرف في مصر من أرباب الدول (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۵ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۳۸
، ۱۵ آوریل ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'اميرالمومنين(ع)' به 'اميرالمومنين(ع) '
جز (جایگزینی متن - 'مى پردازد' به 'می‌پردازد') |
جز (جایگزینی متن - 'اميرالمومنين(ع)' به 'اميرالمومنين(ع) ') |
||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
اثر را مقدّمه‌اى است، مفصّل (36 صفحه) شامل آيات وارده در فضائل مصر كه در قرآن در 28 موضع بطور مستقيم و غير مستقيم به آن اشاره شده و اخبار وارده در فضايل آن در احاديث نبوى و فتح آن به دست سپاه اسلام، زندگى‌نامه پيامبران عليهم‌السلام از جمله آدم، شيث، ادريس، نوح، هود، ابراهيم خليل، لوط، اسماعيل و... عليهم السلام. | اثر را مقدّمه‌اى است، مفصّل (36 صفحه) شامل آيات وارده در فضائل مصر كه در قرآن در 28 موضع بطور مستقيم و غير مستقيم به آن اشاره شده و اخبار وارده در فضايل آن در احاديث نبوى و فتح آن به دست سپاه اسلام، زندگى‌نامه پيامبران عليهم‌السلام از جمله آدم، شيث، ادريس، نوح، هود، ابراهيم خليل، لوط، اسماعيل و... عليهم السلام. | ||
باب اوّل پس از آن كه رسول اكرم(ص) در سال يازدهم هجرى به ملاء اعلى پيوست، ابوبكر به عنوان يكى از اصحاب آن بزرگوار به جانشينى و حكومت بر مسلمانان به عنوان خليفه دست يافت. پس از او، به ترتيب عمر، عثمان و آنگاه حضرت اميرالمومنين(ع) خلافت را در دست گرفتند. اين چهار تن به خلفاى راشدين مشهور و معروفند. پس از شهادت على بن ابى طالب(ع) (40هجرى) گروهى از مسلمين با امام حسن(ع) به عنوان خليفه بيعت نمودند. باب اوّل به معرفى اين خلفاء پنج گانه پرداخته است و اين معرّفى شامل اسم و نسب كامل، تاريخ شروع خلافت، ذكر گوشه‌اى از فضائل آنان از طريق روايات، ذكر بعضى از حوادث دوران خلافت، و ذكر علل و تاريخ فوت آنان مى‌باشد. مؤلف در اثر (در قسمت ذكر فضائل حضرت) به ذكر مناجاتى از حضرت على(ع) از طريق روايتى كه آنرا ذكر نموده است، پرداخته است. (98 90) | باب اوّل پس از آن كه رسول اكرم(ص) در سال يازدهم هجرى به ملاء اعلى پيوست، ابوبكر به عنوان يكى از اصحاب آن بزرگوار به جانشينى و حكومت بر مسلمانان به عنوان خليفه دست يافت. پس از او، به ترتيب عمر، عثمان و آنگاه حضرت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|اميرالمومنين(ع)]] خلافت را در دست گرفتند. اين چهار تن به خلفاى راشدين مشهور و معروفند. پس از شهادت على بن ابى طالب(ع) (40هجرى) گروهى از مسلمين با امام حسن(ع) به عنوان خليفه بيعت نمودند. باب اوّل به معرفى اين خلفاء پنج گانه پرداخته است و اين معرّفى شامل اسم و نسب كامل، تاريخ شروع خلافت، ذكر گوشه‌اى از فضائل آنان از طريق روايات، ذكر بعضى از حوادث دوران خلافت، و ذكر علل و تاريخ فوت آنان مى‌باشد. مؤلف در اثر (در قسمت ذكر فضائل حضرت) به ذكر مناجاتى از حضرت على(ع) از طريق روايتى كه آنرا ذكر نموده است، پرداخته است. (98 90) | ||
باب دوم به دوران حكومت بنى‌اميّه مى‌پردازد. در سال 41هجرى، حسن بن على(ع) با معاويه صلح كرد و خلافت را با شرايطى به معاويه پسر ابوسفيان واگذارد. معاويه خلافت را پس از خود به فرزندش يزيد واگذارد و به اين ترتيب دولت امويان پاى گرفت. سلسله بنى‌اميّه را چهارده خليفه و مركز و پايتخت حكومت آن در دمشق قرار داشت. حكومت امويان مدّت 92 سال به طول انجاميد (132 42 هجرى). اين باب به ذكر نام اين چهارده خليفه اموى بطور جداگانه مى‌پردازد و شامل اسم و نسب، تاريخ شروع، مدّت خلافت، ذكر بعضى از اقدامات دوران خلافت آنان مى‌باشد. | باب دوم به دوران حكومت بنى‌اميّه مى‌پردازد. در سال 41هجرى، حسن بن على(ع) با معاويه صلح كرد و خلافت را با شرايطى به معاويه پسر ابوسفيان واگذارد. معاويه خلافت را پس از خود به فرزندش يزيد واگذارد و به اين ترتيب دولت امويان پاى گرفت. سلسله بنى‌اميّه را چهارده خليفه و مركز و پايتخت حكومت آن در دمشق قرار داشت. حكومت امويان مدّت 92 سال به طول انجاميد (132 42 هجرى). اين باب به ذكر نام اين چهارده خليفه اموى بطور جداگانه مى‌پردازد و شامل اسم و نسب، تاريخ شروع، مدّت خلافت، ذكر بعضى از اقدامات دوران خلافت آنان مى‌باشد. | ||