كیمیای سعادت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[غزالی، محمد بن محمد]] (نويسنده)

| سال نشر = 1383 ش

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE3705AUTOMATIONCODE

مصنف، آن را پس از گوشه‌گيرى و انزوا، در آخرين سال‌هاى قرن پنجم هجرى به تحرير درآورده است. اين كتاب كه براى جمهور مردم نوشته شده، خلاصه‌اى است از كتاب «[[احياء علوم‌الدين]]» كه غزالى آن را به زبان عربى، براى اهل تحقيق تحرير نموده است.

پاكى(طهارت)، بر چهار طبقه است:

#پاكى سرِّ دل از هر چه جز حق تعالى است؛

#پاكى ظاهر دل از اخلاق پليد؛

#پاكى جوارح و اندام‌هاى تن از معاصى؛

#پاك داشتن تن و جامه از پليدى‌ها.

#اين كتاب، علاوه بر اهميت خاص علمى و اخلاقى، از جهات ادبى، به ويژه انسجام و سلاست جملات و عبارات و شيوايى و فصاحت الفاظ و كلمات و زيبايى و ظرافت تركيبات و اصطلاحات از شاه‌كارهاى نثر كهن فارسى و از گنجينه‌هاى قيمتى دُرهاى لفظ درى است. [[همایی، جلال‌الدین|استاد همايى]]، در «غزالى‌نامه»، در باب شيوه‌ى نگارش غزالى چنين آورده است: «نثر فارسى غزالى بسيار شيوا و پخته و ساده و گيرا و پرمغز است و كلمه‌اى جامع‌تر از اين درباره‌ى شيوه نويسندگى اين بزرگ استاد نداريم كه غزالى درست فارسى يا فارسىِ درست مى‌نوشت، نه ترجمه عربى يا دساتير فارسى يا ملمع فارسى و عربى».

#:[[بهار، محمدتقی|ملك الشعراى بهار]]، درباره‌ى سبک فارسى وى به نكته جالب و تازه‌اى اشارت نموده است، بدين قرار: «امام غزالى، از جمله كسانى است كه در نثر فارسى انقلاب انداخته است و به سبب قدرت زيادى كه در فكر و قوّه عقليه داشته است، از آوردن كلمات و لغات و اصطلاحات تازه پروا نكرده و بنياد نثر قديم را دگرگون ساخته است.»