قاسمی، جمال‌الدین

جمال‎الدین بن محمد سعید قاسمی (1283-1332ق)، عالم سلفی شافعی اهل دمشق و متبحر در فنون ادب بوده است.

قاسمی، جمال‌الدین
نام قاسمی، جمال‌الدین
نام های دیگر دمشقي قاسمي، محمد جمال‌الدين

ق‍اس‍م‍ي‌ ال‍دم‍ش‍ق‍ي‌، ج‍م‍ال‌ال‍دي‍ن‌

ج‍م‍ال‌ال‍دي‍ن‌ ال‍ق‍اس‍م‍ي‌

ق‍اس‍م‍ي‌، م‍ح‍م‍د ج‍م‍ال‌‌ال‍دي‍ن

Jamal al-Din al-Qasimi

نام پدر محمد سعید
متولد 1245ش / 1283ق / 1866م
محل تولد دمشق
رحلت 1293ش / 1332ق / 1914م
اساتید محمد سليم عطار
برخی آثار ‏رحلتي الي البيت المقدس

قواعد التحديث من فنون مصطلح الحديث

کد مولف AUTHORCODE13564AUTHORCODE

تولد

جمال‎الدین یا محمد جمال‎الدین در سال 1283ق، در دمشق متولد شد.

عقاید

ایشان در عقیده در مسلک سلفی‎گری بود و قائل به تقلید نبود. دولت سوریه او را به مدت چهار سال، از سال 1308 تا 1312ق، مأمور به آموزش دروس عمومی در روستاها و شهرهای سوریه نمود. پس از پایان آن زمان به سمت مصر، سپس مدینه روانه گشت. بعد از بازگشت به دمشق، متهم به تأسیس و ایجاد مذهب جدید در دین به نام مذهب جمالی شد. حکومت او را در سال 1313ق، دستگیر سپس تبرئه و آزاد نمود. بعد از این واقعه ایشان گوشه‎نشینی اختیار نمود و فقط در منزل خویش به تدریس تفسیر، علوم شریعت و ادب مشغول شد.

آثار

از ایشان آثار زیادی برجای‎ مانده که برخی از آنها چنین است:

  1. محاسن التأويل؛
  2. دلائل التوحيد؛
  3. قواعد التحديث؛
  4. إصلاح المساجد من البدع و العوائد.

بخشی از کتابخانه شخصی ایشان به ریاض انتقال یافت و در اختیار مرکز سعود البابطين و کتابخانه ملی ملک فهد قرار گرفت.

وفات

جمال‎الدین قاسمی در سال 1332ق، در دمشق از دنیا رفت[۱].

پانویس

  1. ر.ک: علاونه، احمد، ج5، ص48-49

منابع مقاله

علاونه احمد، «العلماء العرب المعاصرون و مآل مكتباتهم»، دارالبشائر الإسلامية، بیروت، لبنان و مكتبة و مركز فهد بن محمد بن نايف الدبوس للتراث الأدبي، کویت،

وابسته‌ها