۵۳٬۳۲۷
ویرایش
←اساتید
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←اساتید) |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
مرحوم آیت‌الله فیض‌الاسلام فلسفه و عرفان را نزد شیخ علی‌اکبر نهاوندی خواند و سلوک و رفتار عارفانه که در اخلاق او بود، حاصل تراوش فکر و اندیشه والای استادان او بود<ref>همان، ص64</ref>. | مرحوم آیت‌الله فیض‌الاسلام فلسفه و عرفان را نزد شیخ علی‌اکبر نهاوندی خواند و سلوک و رفتار عارفانه که در اخلاق او بود، حاصل تراوش فکر و اندیشه والای استادان او بود<ref>همان، ص64</ref>. | ||
مرحوم آیت‌الله فیض‌الاسلام از جوان‌ترین شاگردان مرحوم | مرحوم آیت‌الله فیض‌الاسلام از جوان‌ترین شاگردان مرحوم ضیاءالدین عراقی بود. روزی آن استاد فرزانه دربی سؤال و پاسخی که در درس شاگرد و استاد (مباحثه) اتفاق افتاد، مرحوم آیت‌الله ضیاءالدین عراقی فرموده بودند امروز از شما فیض گرفتیم و شارح نهج‌البلاغه که تا آن روز به نام «امامی» از او یاد می‌شد و به این فامیل او را می‌شناختند «فیض» لقب گرفت و پس از مدتی «فیض‌الاسلام» را جایگزین «امامی» کردند که تاکنون به این لقب شناخته می‌شوند<ref>همان</ref>. | ||
وی پس از طی این دوره، در حدود سال‌های (1318و 1330) شمسی به ایران بازگشتند و در تهران ساکن شد و در طول بیش از چهل سال اقامت در این شهر به کار ترجمه و تفسیر قرآن، نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه پرداختند که آثار او در ده‌ها هزار مجلد چاپ و در سراسر کشور چاپ و توزیع شده است<ref>همان</ref>. | وی پس از طی این دوره، در حدود سال‌های (1318و 1330) شمسی به ایران بازگشتند و در تهران ساکن شد و در طول بیش از چهل سال اقامت در این شهر به کار ترجمه و تفسیر قرآن، نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه پرداختند که آثار او در ده‌ها هزار مجلد چاپ و در سراسر کشور چاپ و توزیع شده است<ref>همان</ref>. | ||