۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود' به 'میرزای شیرازی، سید محمدحسن'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود' به 'میرزای شیرازی، سید محمدحسن') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
در سوم رمضان ۱۳۰۹ ه.ق (جمعه، ۱۳ فروردين۱۲۷۱ش) در شهر سامرا به دنیا آمد و در سال ۱۳۱۸ق همراه پدر خود [[فقیه سبزواری، میرزا موسی|آیت‌الله میرزا موسی]](از شاگردان مبرّز [[میرزای شیرازی، محمدحسن | در سوم رمضان ۱۳۰۹ ه.ق (جمعه، ۱۳ فروردين۱۲۷۱ش) در شهر سامرا به دنیا آمد و در سال ۱۳۱۸ق همراه پدر خود [[فقیه سبزواری، میرزا موسی|آیت‌الله میرزا موسی]](از شاگردان مبرّز [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزای شیرازی بزرگ]]) به سبزوار رفت. | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
در آنجا به تحصیل علوم دینی پرداخت. وی درسال ۱۳۲۶ ه.ق برای ادامه تحصیل وارد مشهد شد و در مدرسه فاضلخان حجره گرفت و از محضر دانشورانی چون حاج شیخ حسن برسی، میرزا محمد باقر مدرس رضوی، میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری، حاج میرزا حسین از شاگردان [[میرزای شیرازی، محمدحسن | در آنجا به تحصیل علوم دینی پرداخت. وی درسال ۱۳۲۶ ه.ق برای ادامه تحصیل وارد مشهد شد و در مدرسه فاضلخان حجره گرفت و از محضر دانشورانی چون حاج شیخ حسن برسی، میرزا محمد باقر مدرس رضوی، میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری، حاج میرزا حسین از شاگردان [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزای شیرازی]] و حاج میرزا اسماعیل مجتهد علم آموخت. فقیه در طول تحصیلات خود در حوزه مشهد، شاهد فاجعه به توپ بستن حرم در روز دهم ربیع الثانی ۱۳۳۰ ه.ق بود و این فاجعه را در یادداشتهای منتشر نشده خود منعکس کرده است. | ||
وی شعبان سال ۱۳۳۱ ه.ق با دختر میرزا حسین صدرالعلماء (۱۳۲۹-۱۲۹۵ ه.ق) یکی از علمای برجسته سبزوار ازدواج نمود و شش سال در سبزوار اقامت کرد. در این مدت ضمن تدریس، خارج فقه و اصول را از محضر [[فقیه سبزواری، میرزا موسی|پدر]] و حکمت را نزد افتخار الحکما شاگرد کم مانند حاج [[سبزواری، هادی|ملاهادی سبزواری]]، فراگرفت و سال ۱۳۳۸ ه.ق به نجف رفت و فقه و اصول را نزد آیات [[نائینی، محمدحسین|میرزا حسین نائینی]]، [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاء عراقی]] و حاج سید محمد فیروز آبادی فراگرفت و از همه اساتید خود اجازه اجتهاد دریافت نمود و به “فقیه سبزواری” اشتهار یافت. | وی شعبان سال ۱۳۳۱ ه.ق با دختر میرزا حسین صدرالعلماء (۱۳۲۹-۱۲۹۵ ه.ق) یکی از علمای برجسته سبزوار ازدواج نمود و شش سال در سبزوار اقامت کرد. در این مدت ضمن تدریس، خارج فقه و اصول را از محضر [[فقیه سبزواری، میرزا موسی|پدر]] و حکمت را نزد افتخار الحکما شاگرد کم مانند حاج [[سبزواری، هادی|ملاهادی سبزواری]]، فراگرفت و سال ۱۳۳۸ ه.ق به نجف رفت و فقه و اصول را نزد آیات [[نائینی، محمدحسین|میرزا حسین نائینی]]، [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاء عراقی]] و حاج سید محمد فیروز آبادی فراگرفت و از همه اساتید خود اجازه اجتهاد دریافت نمود و به “فقیه سبزواری” اشتهار یافت. | ||