فقیه سبزواری، میرزا حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

| data-type="authorTeachers" |[[نائینی، محمدحسین|میرزا حسین‌ نائينی]]، [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاء عراقی]]

وی شعبان سال ۱۳۳۱ ه.ق با دختر میرزا حسین صدرالعلماء (۱۳۲۹-۱۲۹۵ ه.ق) یکی از علمای برجسته سبزوار ازدواج نمود و شش سال در سبزوار اقامت کرد. در این مدت ضمن تدریس، خارج فقه و اصول را از محضر [[فقیه سبزواری، میرزا موسی|پدر]] و حکمت را نزد افتخار الحکما شاگرد کم مانند حاج [[سبزواری، هادی|ملاهادی سبزواری]]، فراگرفت و سال ۱۳۳۸ ه.ق به نجف رفت و فقه و اصول را نزد آیات [[نائینی، محمدحسین|میرزا حسین نائینی]]، [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاء عراقی]] و حاج سید محمد فیروز آبادی فراگرفت و از همه اساتید خود اجازه اجتهاد دریافت نمود و به “فقیه سبزواری” اشتهار یافت.  

(م: اساتید) هنگام تحصیل مقدمات نزد اساطین مختلفه بوده و هنگام تحصیل ادبیات نزد ادیب نیشابوری که از اساطین ادب بود، و فقه نزد مرحوم آقا میرزا محمد باقر مدرس رضوی‌ و هنگام تحصیل فقه و اصول در سبزوار در وقت مراجعت از مشهد نزد [[فقیه سبزواری، میرزا موسی|والد]] ارجمند و آیت‌الله آقا حاجی میرزا حسین که از بزرگان تلامذه مرحوم حاجی میرزا حسن شیرازی بود و آیت‌الله حاجی میرزا اسماعیل مجتهد و مرحوم [[فقیه سبزواری، میرزا موسی|آیت‌الله والد ماجد]] و منظومه [[سبزواری، هادی|حاجی ملاهادی ‌سبزواری]] نزد مرحوم افتخار که از تلامذه بزرگ مرحوم [[سبزواری، هادی|حاجی ملاهادی سبزواری]] بود، درطب اول طبیب بود، و هنگام اقامه در نجف فقه و اصول نزد مرحوم [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله آقا میرزا حسین‌ نائينی]] و مرحوم [[اصفهانی، ابوالحسن|آیت‌الله آقا سید ابوالحسن اصفهانی]] و مرحوم [[عراقی، ضیاءالدین|آیت‌الله آقا ضیاء عراقی]] که تمامی آنها اجازه اجتهاد داده که صورت آنها درج خواهد شد.

تقریرات اصول مرحوم [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله میرزا حسین نائینی]] یک دوره اصول که به طبع‌ نرسیده و مقدار زیادی از فقه و رساله قضاء فوائت از تقریرات [[اصفهانی، ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن‌اصفهانی]] غیر مطبوع و رساله‌ای در مناسک حج مطبوع و رساله هدایة‌الانام که رساله عملیه‌است‌.