فرهنگ ایران باستان (پورداوود)

فرهنگ ایران باستان، یکی از مجموعه نوشته‌های ابراهیم پورداوود (1264-1347ش) ایران‌شناس، اوستاشناس و استاد فرهنگ ایران باستان و زبان اوستایی است. دوره این فرهنگ، از نظر تاریخی، از آغاز تاریخ ایران تا پایان پادشاهی ساسانیان را دربر می‌گیرد و در واقع، بخشی از مقاله‌های او در این زمینه بوده است. موضوع کتاب، توضیح و تبیین اصطلاح‌های مربوط به دین و فرهنگ ایران باستان است.

فرهنگ ایران باستان (پورداوود)
پرونده:NURفرهنگ ایران باستان (پورداوود)J1.jpg
پدیدآورانپورداوود، ابراهیم
ناشردنیای کتاب
مکان نشرایران - تهران
سال نشر1390
چاپنخست
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
PIR ۹۸/پ‌۹ف‌۴ ۱۳۵۶

کتاب از نظر ساختار مشتمل بر یک دیباچه، یازده مقاله و پیوست‌هاست. در دیباچه، توضیح‌هایی درباره فرهنگ ایران باستان و خلاصه‌ای از فعالیت‌های مؤلف در این زمینه است. نویسنده در سه مقاله نخست، واژه‌های میهن، دساتیر و همچنین نام‌های دوازده‌گانه سال را بر مبنای متون کهن ایرانی و برخی آثار دیگر بررسی کرده است. بررسی واژگان فرهنگستان، رادی و خط دبیری موضوع سه مقاله دیگر است. سایر مقاله‌های این کتاب به بررسی جایگاه برخی حیوانات در متون اوستایی و کهن ایران باستان و حتی برخی فرهنگ‌های ملل دیگر از جمله یونانی و رومی و مصری اختصاص دارد. در بخش مربوط به پیوست‌ها که در پایان کتاب گنجانده شده، توضیح‌هایی درباره برخی نام‌های ذکر شده در کتاب آمده است[۱].

پانویس

  1. شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص30-31

منابع مقاله

شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.

وابسته‌ها