۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''غاية الإمكان في دراية المكان'''، يا، '''رسالة الأمکنة و الأزمنة''' نوشته عين‌القضاة ابوالمعالی عبدالله بن محمد بن علی بن حسن بن علی ميانجی همدانی (492-525ق)، از بزرگان مشایخ صوفیه، در زمینه شناختن امکنه جسمانیات و روحانیات و ازمنه آنها، برای شناختن قرب حق‌تعالی به زبان فارسی و به کوشش دکتر رحیم | '''غاية الإمكان في دراية المكان'''، يا، '''رسالة الأمکنة و الأزمنة''' نوشته [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عين‌القضاة ابوالمعالی عبدالله بن محمد بن علی بن حسن بن علی ميانجی همدانی]] (492-525ق)، از بزرگان مشایخ صوفیه، در زمینه شناختن امکنه جسمانیات و روحانیات و ازمنه آنها، برای شناختن قرب حق‌تعالی به زبان فارسی و به کوشش دکتر [[فرمنش، رحیم|رحیم فرمنش]]، تصحیح و آماده برای چاپ شده‌است. | ||
دکتر فرمنش در مقدمه می‌نویسد: | دکتر [[فرمنش، رحیم|فرمنش]] در مقدمه می‌نویسد: | ||
این کتاب را عین‌القضاة، در شناختن امکنه جسمانیات و روحانیات و ازمنه آنها، برای شناختن قرب حق‌تعالی، تصنیف کرده‌است و به‌طوری که در مقدمه شرح داده آن‌را «غایة‌الإمکان في دراية المكان» نامیده‌است: «و این مجموعه را «غایة‌الإمکان في دراية المكان»، نام‌کردیم، حق‌تعالی این کتاب شریف را سبب ایمان و معرفت خواننده و شنونده کناد و ما را فتنه خلق و خلق را فتنه ما، مگرداناد بلطفه و کرمه و سعته» ولی نام کتاب در ضمن مجموعه خطی به‌نام «رسالة الأمکنة و الأزمنة» ضبط گردیده‌است. <ref> ر.ک: مقدمه کتاب ؛ ص4</ref> | این کتاب را عین‌القضاة، در شناختن امکنه جسمانیات و روحانیات و ازمنه آنها، برای شناختن قرب حق‌تعالی، تصنیف کرده‌است و به‌طوری که در مقدمه شرح داده آن‌را «غایة‌الإمکان في دراية المكان» نامیده‌است: «و این مجموعه را «غایة‌الإمکان في دراية المكان»، نام‌کردیم، حق‌تعالی این کتاب شریف را سبب ایمان و معرفت خواننده و شنونده کناد و ما را فتنه خلق و خلق را فتنه ما، مگرداناد بلطفه و کرمه و سعته» ولی نام کتاب در ضمن مجموعه خطی به‌نام «رسالة الأمکنة و الأزمنة» ضبط گردیده‌است. <ref> ر.ک: مقدمه کتاب ؛ ص4</ref> | ||
این اثر دارای چهار فصل است فصلی در بیان توحید، فصلی در بیان مکان، فصلی در بیان امکنه و فصلی در بیان زمان و معرفت کن فیکون. . <ref> ر.ک: متن کتاب؛ ص49،32،25،15</ref> | این اثر دارای چهار فصل است فصلی در بیان توحید، فصلی در بیان مکان، فصلی در بیان امکنه و فصلی در بیان زمان و معرفت کن فیکون. . <ref> ر.ک: متن کتاب؛ ص49،32،25،15</ref> | ||
زمان تألیف کتاب در اواخر عمر عين‌القضاة (حدود سنه525 هجری قمری) و در موقعی بوده که وی را به اتهام کفر و الحاد و زندقه محکوم کرده و به کشتن او فتوا داده‌بودند. <ref> ر.ک: همان ؛ ص5</ref> | زمان تألیف کتاب در اواخر عمر [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عين‌القضاة]] (حدود سنه525 هجری قمری) و در موقعی بوده که وی را به اتهام کفر و الحاد و زندقه محکوم کرده و به کشتن او فتوا داده‌بودند. <ref> ر.ک: همان ؛ ص5</ref> | ||
عين‌القضاة دارای تألیفات زیادی است که بجز نام بعضی از آنها که در کتب تراجم احوال و یا آثار خود وی ذکر گردیده، بقیه برما مجهول است. <ref> ر.ک: همان ؛ ص3</ref> | [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عين‌القضاة]] دارای تألیفات زیادی است که بجز نام بعضی از آنها که در کتب تراجم احوال و یا آثار خود وی ذکر گردیده، بقیه برما مجهول است. <ref> ر.ک: همان ؛ ص3</ref> | ||
مؤلف می‌نویسد: | مؤلف می‌نویسد: | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:مقالات شهریور 01 حسینی]] | [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | ||