غاية الإمكان في دراية المكان: تفاوت میان نسخه‌ها

این کتاب را عین‌القضاة، در شناختن امکنه جسمانیات و روحانیات و ازمنه آن‌ها، برای شناختن قرب حق‌تعالی، تصنیف کرده‌است و به‌طوری که در مقدمه شرح داده آن‌را «غایة‌الإمکان في دراية المكان» نامیده‌است: «و این مجموعه را «غایة‌الإمکان في دراية المكان»، نام‌کردیم، حق‌تعالی این کتاب شریف را سبب ایمان و معرفت خواننده و شنونده کناد و ما را فتنه خلق و خلق را فتنه ما، مگرداناد بلطفه و کرمه و سعته» ولی نام کتاب در ضمن مجموعه خطی به‌نام  «رسالة الأمکنة و الأزمنة» ضبط گردیده‌است. <ref> ر.ک: مقدمه کتاب ؛ ص4</ref>

زمان تألیف کتاب در اواخر عمر [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عين‌القضاة]] (حدود سنه525 هجری قمری) و در موقعی بوده که وی را به اتهام کفر و الحاد و زندقه محکوم کرده و به کشتن او فتوا داده‌بودند. <ref> ر.ک: همان ؛ ص5</ref>

[[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عين‌القضاة]] دارای تألیفات زیادی است که بجز نام بعضی از آنها که در کتب تراجم احوال و یا آثار خود وی ذکر گردیده، بقیه برما مجهول است. <ref> ر.ک: همان ؛ ص3</ref>

در میان آسمان و زمین هیچ سری عزیزتر و بزرگوارتر از سرّ مکان و زمان نیست چه بیشتر اسرار که مشایخ طریقت و علمای حقیقت در آن سخن گفته‌اند اسرار کار حق است تعالی و تقدس؛ ومعرفت مکان و زمان و شناختن آن، معرفت ذات و صفات اوست و هرکه مکان و زمان بشناسد، او را از معرفت ذات و صفات مقدس، بهره بیشتر باشد. <ref> ر.ک: همان ؛ ص6و25</ref>