۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۷
، ۳۰ اکتبر ۲۰۲۲بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف'''، نوشتۀ ابو عبدالرحمن ابراهیم بن محمد، فقیه قادمی سریحی یمنی است که منظومۀ صرفی نظم المقصود، اثر احمد بن عبدالرحیم طهطاوی مصری(1302ق-1233ق) را شرح کرده است. انگیزۀ مصنف -که خود، مدرس تجوید و قرائت بوده- برای شرح نظم المقصود از این رو است که این منظومه متن روانی دارد و به آسانی از بر می‌شود.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 8</ref>با این حال، وی با شرح خود خواسته است که برخی مسائلی را که برای فهم طلاب پیچیده است، توضیح دهد. شارح در مقدمه‌اش شرح حال و تألیف‌های ناظم را نگاشته است. همچنین، وی از فن صرف، مسائل و احکام آن –که حد، موضوع، غایت، استمداد، مسائل، نسبت، اسم، حکم، فضل و واضع است- توضیح کوتاهی داده است.<ref>ر.ک: همان، ص 17</ref> | '''عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف'''، نوشتۀ [[سریحی یمنی، ابراهیم بن محمد|ابو عبدالرحمن ابراهیم بن محمد، فقیه قادمی سریحی یمنی]] است که منظومۀ صرفی نظم المقصود، اثر [[احمد بن عبدالرحیم طهطاوی مصری]](1302ق-1233ق) را شرح کرده است. انگیزۀ مصنف -که خود، مدرس تجوید و قرائت بوده- برای شرح نظم المقصود از این رو است که این منظومه متن روانی دارد و به آسانی از بر می‌شود.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 8</ref>با این حال، وی با شرح خود خواسته است که برخی مسائلی را که برای فهم طلاب پیچیده است، توضیح دهد. شارح در مقدمه‌اش شرح حال و تألیف‌های ناظم را نگاشته است. همچنین، وی از فن صرف، مسائل و احکام آن –که حد، موضوع، غایت، استمداد، مسائل، نسبت، اسم، حکم، فضل و واضع است- توضیح کوتاهی داده است.<ref>ر.ک: همان، ص 17</ref> | ||
صرف یا همان تحریف، اصطلاحاً یعنی تحویل بردن و تغییر دادن یک اصل که همان مصدر باشد، به صیغه‌های مختلف، که از هر یک معنایی جدا قصد شده باشد و این معنا جز با این کلمه‌سازی و تغییر و تحویل به دست نمی‌آید. در این علم دربارۀ جامد و مشتق، مونث و مذکر، مفرد و جمع و تثنیه، اسم یا فعل و یا حرف بودن و زمان‌های مختلف افعال و... بحث می‌شود.<ref>ر.ک: طباطبایی، محمدرضا، ص 12-11</ref> | صرف یا همان تحریف، اصطلاحاً یعنی تحویل بردن و تغییر دادن یک اصل که همان مصدر باشد، به صیغه‌های مختلف، که از هر یک معنایی جدا قصد شده باشد و این معنا جز با این کلمه‌سازی و تغییر و تحویل به دست نمی‌آید. در این علم دربارۀ جامد و مشتق، مونث و مذکر، مفرد و جمع و تثنیه، اسم یا فعل و یا حرف بودن و زمان‌های مختلف افعال و... بحث می‌شود.<ref>ر.ک: طباطبایی، محمدرضا، ص 12-11</ref> | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
[[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]] | [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | ||
[[رده:فاقد تصویر روی جلد1]] | [[رده:فاقد تصویر روی جلد1]] | ||