عوائد الأيام في بيان قواعد الأحكام و مهمات مسائل الحلال و الحرام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'قدس سره' به 'قدس‌سره'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'قدس سره' به 'قدس‌سره')
خط ۵۳: خط ۵۳:
اين كتاب، از معروف‌ترين و مشهورترين آثار به جاى مانده از مؤلف مى‌باشد و در بين آثار فقهى متأخرين از جايگاه ارزش‌مندى برخوردار است و حاوى موضوعات مختلف فقهى، اصولى، ادبى و... مى‌باشد.
اين كتاب، از معروف‌ترين و مشهورترين آثار به جاى مانده از مؤلف مى‌باشد و در بين آثار فقهى متأخرين از جايگاه ارزش‌مندى برخوردار است و حاوى موضوعات مختلف فقهى، اصولى، ادبى و... مى‌باشد.


از تاريخ شروع كتاب، اطلاع دقيقى در دست نيست، اما با توجه به اينكه مباحثى از كتاب، به كتاب «[[مستند الشيعة في أحكام الشريعة|مستند الشيعة]]» - كه در سال 1234ق، به پايان رسيده - ارجاع داده شده است(عوائد الايام صفحات 310، 311، 581 و [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 14/21 و 15، ج 418/3) و با توجه به مطلبى كه در آخر نسخه‌ى چاپ سنگى سال 1321ق، آمده است كه «هذا آخر ما كتبه المصنف عليه الرحمة و الرضوان ثم وقعت الواقعة العظيمة و المصيبة العظيمة بعده بأيام في ثاني ربيع 1245ق و توفى قدس سره»(مقدمه‌ى ناشر، صفحه 86)، مشخص مى‌شود كه كتاب، حدودا بين سال‌هاى 1234 تا 1245ق، نوشته شده است.
از تاريخ شروع كتاب، اطلاع دقيقى در دست نيست، اما با توجه به اينكه مباحثى از كتاب، به كتاب «[[مستند الشيعة في أحكام الشريعة|مستند الشيعة]]» - كه در سال 1234ق، به پايان رسيده - ارجاع داده شده است(عوائد الايام صفحات 310، 311، 581 و [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 14/21 و 15، ج 418/3) و با توجه به مطلبى كه در آخر نسخه‌ى چاپ سنگى سال 1321ق، آمده است كه «هذا آخر ما كتبه المصنف عليه الرحمة و الرضوان ثم وقعت الواقعة العظيمة و المصيبة العظيمة بعده بأيام في ثاني ربيع 1245ق و توفى قدس‌سره»(مقدمه‌ى ناشر، صفحه 86)، مشخص مى‌شود كه كتاب، حدودا بين سال‌هاى 1234 تا 1245ق، نوشته شده است.


اثر ياد شده به جهت اهميت آن، مورد توجه عالمان عصر مؤلف و پس از آن واقع شده و تنها كتاب فقهى او است كه بر بعضى از مباحث آن، حواشى مفيدى از مبرزترين شاگرد وى، [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] مى‌توان يافت.(الذريعة354/15/)
اثر ياد شده به جهت اهميت آن، مورد توجه عالمان عصر مؤلف و پس از آن واقع شده و تنها كتاب فقهى او است كه بر بعضى از مباحث آن، حواشى مفيدى از مبرزترين شاگرد وى، [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] مى‌توان يافت.(الذريعة354/15/)
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش