۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ بدیعالملک میرزا عمادالدوله را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به عمادالدوله، بدیعالملک بن امامقلی منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مهر (99)' به '') |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |امامقلى میرزا عمادالدوله | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |زنده در 1308ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[ | | data-type="authorTeachers" |[[میرزا علىاکبر مدرس یزدی]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[ | | data-type="authorWritings" |[[الدرة الفاخرة في تحقيق مذاهب الصوفية و المتكلمين و الحكماء المتقدمين]] | ||
[[مقدمه بر المشاعر صدرالمتألهین شیرازی (ملاصدرا)]] | |||
[[ | [[المشاعر]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
خط ۵۰: | خط ۴۹: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
وی | وی «[[المشاعر]]» [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] را نزد [[میرزا علىاکبر مدرس یزدی]] خوانده بود و آن را تدریس مىکرد<ref>ر.ک: همان</ref> و ترجمه و شرحی به نام «عمادالحكمة» بر آن به فارسی نوشت. | ||
کربن، شخصیت بدیعالملک را ستوده و اثر او را راهنمای خوبى برای درک کتاب | [[کربن، هانری|کربن]]، شخصیت بدیعالملک را ستوده و اثر او را راهنمای خوبى برای درک کتاب «[[المشاعر]]» دانسته است. کتاب دیگری که از بدیعالملک برجای مانده، ترجمه و شرحى فارسى است بر رساله «[[الدرة الفاخرة في تحقيق مذاهب الصوفية و المتكلمين و الحكماء المتقدمين|الدرة الفاخرة]]» [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمان جامى]] با عنوان حکمت عمادیه که در واقع تقریر مباحث مدرس یزدی است که بدیعالملک، «[[الدرة الفاخرة في تحقيق مذاهب الصوفية و المتكلمين و الحكماء المتقدمين|الدرة الفاخرة]]» را نزد او خوانده بود<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==تبحر فلسفی== | ==تبحر فلسفی== | ||
آگاهى بدیعالملک از مباحث فلسفه و حکمت در پرسشهای او از آقا على مدرس زنوزی (متوفی 1307ق/1890م)، حکیم نامدار دوره قاجار نیز نمودار است. آقا على کتاب «بدائع الحكم» را در 1307ق، در پاسخ به پرسشهای هفتگانه بدیعالملک نوشت. آنچه در این اثر بیشتر جلب نظر مىکند، پرسش هفتم بدیعالملک است که حاکى از آشنایى اجمالى او به مکاتب فلسفى و فیلسوفان دورههای جدید اروپاست و آن را باید نمونهای از گامهای نخست ایرانیان در شناخت فلسفههای غربى بشمار آورد. اگرچه ضبط نامهای فلاسفه و آرای منسوب به آنها در گفتار او از دقت کافى برخوردار نیست؛ بااینهمه، از متن نامههایى که در 1306ق/1889م، در زمان حکومتش در یزد برای حاج حسن امینالضرب فرستاده و در آنها خواستار دستیابى به آثار اولن فرانسوی شده است، برمىآید که او دستکم، آشنایى اولیه با زبان فرانسه و آرای این فیلسوف نوکانتى داشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | آگاهى بدیعالملک از مباحث فلسفه و حکمت در پرسشهای او از آقا [[زنوزی، علی بن عبدالله|على مدرس زنوزی]] (متوفی 1307ق/1890م)، حکیم نامدار دوره قاجار نیز نمودار است. آقا على کتاب «بدائع الحكم» را در 1307ق، در پاسخ به پرسشهای هفتگانه بدیعالملک نوشت. آنچه در این اثر بیشتر جلب نظر مىکند، پرسش هفتم بدیعالملک است که حاکى از آشنایى اجمالى او به مکاتب فلسفى و فیلسوفان دورههای جدید اروپاست و آن را باید نمونهای از گامهای نخست ایرانیان در شناخت فلسفههای غربى بشمار آورد. اگرچه ضبط نامهای فلاسفه و آرای منسوب به آنها در گفتار او از دقت کافى برخوردار نیست؛ بااینهمه، از متن نامههایى که در 1306ق/1889م، در زمان حکومتش در یزد برای حاج حسن امینالضرب فرستاده و در آنها خواستار دستیابى به آثار اولن فرانسوی شده است، برمىآید که او دستکم، آشنایى اولیه با زبان فرانسه و آرای این فیلسوف نوکانتى داشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
نکته مهم و قابل توجه در اینجا آن است که او برخلاف بیشتر متجددان و روشنفکران زمان خود که به «مکتب تحصلی» اگوست کنت و افکار طبیعىمسلکان قرن 18م، نظر داشتهاند، توجه خود را معطوف به آرای کانتیان جدید در اروپا، خاصه فرانسه کرده است. شاید علت این گرایش، دلبستگى وی به فلسفه اسلامى و ایرانى است و اینکه مکتب کانتیان جدید را با سنت فکری و فرهنگى ایرانیان سازگارتر یافته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | نکته مهم و قابل توجه در اینجا آن است که او برخلاف بیشتر متجددان و روشنفکران زمان خود که به «مکتب تحصلی» [[اگوست کنت]] و افکار طبیعىمسلکان قرن 18م، نظر داشتهاند، توجه خود را معطوف به آرای کانتیان جدید در اروپا، خاصه فرانسه کرده است. شاید علت این گرایش، دلبستگى وی به فلسفه اسلامى و ایرانى است و اینکه مکتب کانتیان جدید را با سنت فکری و فرهنگى ایرانیان سازگارتر یافته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
خط ۶۹: | خط ۶۸: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
موسوی پاک، رضا، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ | [http://lib.eshia.ir/23022/11/4662 موسوی پاک، رضا، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی] | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
خط ۷۷: | خط ۷۵: | ||
[[الدرة الفاخرة في تحقيق مذاهب الصوفية و المتكلمين و الحكماء المتقدمين]] | [[الدرة الفاخرة في تحقيق مذاهب الصوفية و المتكلمين و الحكماء المتقدمين]] | ||
[[مقدمه بر المشاعر | [[مقدمه بر المشاعر صدرالمتألهین شیرازی (ملاصدرا)]] | ||
[[ | [[المشاعر]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
ویرایش