ظهیر فاریابی، طاهر بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR02530.jpg|بندانگشتی|ظهیر فاریابی، طاهر بن محمد]]
[[پرونده:NUR02530.jpg|بندانگشتی|ظهیر فاریابی، طاهر بن محمد]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type='authorName'|ظهیر فاریابی، طاهر بن محمد
! نام!! data-type="authorName" |ظهیر فاریابی، طاهر بن محمد
|-
|-
|نام‌های دیگر  
|نام‌های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'|
| data-type="authorOtherNames" |


|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
|data-type='authorfatherName'|
| data-type="authorfatherName" |محمد
|-
|-
|متولد  
|متولد  
|data-type='authorbirthDate'|قرن ششم هجری
| data-type="authorbirthDate" |نیمه اول قرن ششم  
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|فاریاب  بلخ
| data-type="authorBirthPlace" |فاریاب  بلخ
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|598ق   
| data-type="authorDeathDate" |598ق   
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
| data-type="authorTeachers" |
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|ديوان ظهير الدين فاريابي
| data-type="authorWritings" |ديوان ظهير الدين فاريابي


 
|- class="articleCode"
|-class='articleCode'
|کد مؤلف
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE02530AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE02530AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>


'''ظهیرالدین طاهر بن محمد فاریابی'''، یکی از بزرگ‎ترین شاعران قرن ششم هجری است. او صاحب دیوانی به زبان فارسی است و در تحول این زبان نقش مهمی ایفا نمود. فاریابی در سال 598ق در تبریز درگذشت و در گورستان سرخاب به خاک سپردند.
'''ظهیرالدین طاهر بن محمد فاریابی''' (وفات 598ق)، یکی از بزرگ‎ترین شاعران قرن ششم هجری است. او صاحب دیوانی به زبان فارسی است و در تحول این زبان نقش مهمی ایفا نمود. فاریابی در سال 598ق در تبریز درگذشت و در گورستان سرخاب به خاک سپردند.


==اسم==
==اسم==
اسم این شاعر، بنا بر آنچه در تذکره هفت اقلیم امین احمد رازی (قرن یازدهم) نوشته طاهر، لقبش ظهیرالدین و کنیه‎اش ابی‎فضل می‎باشد. وی از فضلای دهر و نابغه‎های عصر خود بوده، علم هیئت و حکمت را نیک می‎دانسته چنانچه وی را صدر الحکماء لقب داده‎اند.
اسم این شاعر، بنا بر آنچه در تذکره هفت اقلیم امین احمد رازی (قرن یازدهم) نوشته طاهر، لقبش ظهیرالدین و کنیه‎اش ابی‎فضل می‎باشد. وی از فضلای دهر و نابغه‎های عصر خود بوده، علم هیئت و حکمت را نیک می‎دانسته چنانچه وی را صدر الحکماء لقب داده‎اند.


محمد عوفی در لباب الالباب، هدایت در مجمع الفصحاء، آذر در آتشکده و غیر‎هم او را طاهر ظهیرالدین بن محمد ابی‎فضل خوانده‎اند؛ از معاصرین مجیرالدین بیلقانی خاقانی شیروانی، نظامی گنجوی و جمال‎الدین اصفهانی می‎باشد یعنی در نیمه قرن ششم می‎زیسته‎؛ تاریخ تولد او به تحقیق ثبت نشده اما تقریباً مسلم است که در نیمه اول قرن ششم تولد یافته است<ref>ر.ک: گلشاییان، عباسقلی، ص96</ref>‏.
[[عوفی، محمد بن محمد|محمد عوفی]] در [[تذکره لباب الالباب|لباب الالباب]]، [[هدایت، رضاقلی|هدایت]] در [[مجمع الفصحاء]]، آذر در آتشکده و غیر‎هم او را طاهر ظهیرالدین بن محمد ابی‎فضل خوانده‎اند؛ از معاصرین مجیرالدین بیلقانی [[خاقانی شروانی|خاقانی شیروانی]]، [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی گنجوی]] و جمال‎الدین اصفهانی می‎باشد یعنی در نیمه قرن ششم می‎زیسته‎؛ تاریخ تولد او به تحقیق ثبت نشده اما تقریباً مسلم است که در نیمه اول قرن ششم تولد یافته است<ref>ر.ک: گلشاییان، عباسقلی، ص96</ref>‏.


==مسافرت و مهاجرت‎ها ==
==مسافرت و مهاجرت‎ها ==
اصل ظهیرالدین از فاریاب و فاریاب از نواحی بلخ است‎. در برهان قاطع، فاراب را مخفف آن می‎داند و این خطاست چراکه فاراب از ترکستان و محل تولد ابونصر است و فاریاب از بلخ و مولد ظهیر است. نیز او را فریاب گویند‎. این استاد در ابتدای زندگی از وطن به نیشابور مسافرت کرده و قبل از ورود به نیشابور با خواجه شمس‎الدین نامی از فضلای آن‎زمان دوستی و مودت داشته است. مدت اقامت وی در نیشابور شش سال می‎باشد و چنین به نظر می‎آید که در این شهر تحصیلات خود را تکمیل کرده چنانکه گوید:
اصل ظهیرالدین از فاریاب و فاریاب از نواحی بلخ است‎. در [[فرهنگ فارسی برهان قاطع|برهان قاطع]]، فاراب را مخفف آن می‎داند و این خطاست چراکه فاراب از ترکستان و محل تولد ابونصر است و فاریاب از بلخ و مولد ظهیر است. نیز او را فریاب گویند‎. این استاد در ابتدای زندگی از وطن به نیشابور مسافرت کرده و قبل از ورود به نیشابور با خواجه شمس‎الدین نامی از فضلای آن‎زمان دوستی و مودت داشته است. مدت اقامت وی در نیشابور شش سال می‎باشد و چنین به نظر می‎آید که در این شهر تحصیلات خود را تکمیل کرده چنانکه گوید:


{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۷۳: خط ۷۲:


==پانویس ==
==پانویس ==
<references/>
<references />


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش