طريق الحق: حوار مع عالم جليل من أهل السنة و الجماعة: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">

[[پرونده:NUR15698J1.jpg|بندانگشتی|طريق الحق: حوار مع عالم جليل من أهل السنة و الجماعة]]

|-

! نام کتاب!! data-type="bookName" |طريق الحق: حوار مع عالم جليل من أهل السنة و الجماعة

|-

|نام های دیگر کتاب

| data-type="otherBookNames" |حوار مع عالم جليل من أهل السنة و الجماعة

|-

| data-type="authors" |[[عاملی، جعفرمرتضی]](نويسنده)

|زبان  

| data-type="language" |عربي

|کد کنگره  

| data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |‏BP‎‏ ‎‏212‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏2‎‏ط‎‏4  

|موضوع  

| data-type="subject" |امامت - دفاعيه‌ها و رديه‌ها  

شيعه - دفاعيه‎ها و رديه‎ها

علي بن ابي‌طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق.  

فاطمه زهرا (س)، 8؟ قبل از هجرت - 11ق. - تعقيب و ايذاء - دفاعيه‏‌ها و رديه‏‌ها  

|ناشر  

| data-type="publisher" |المرکز الإسلامي للدراسات  

|مکان نشر  

| data-type="publishPlace" |لبنان - بيروت  

||سال نشر  

| ata-type="publishYear" |مجلد1: 2010م , 1431ق ,

|کد اتوماسیون  

| data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE15698AUTOMATIONCODE

|}

'''طريق الحق: حوار مع عالم جليل من أهل السنة و الجماعة'''، اثر [[عاملی، جعفرمرتضی|سید جعفر مرتضی عاملی]]، کتابی است به زبان عربی با موضوع کلام اسلامی. این اثر، گفتگویی است که میان [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه جعفر مرتضی]] و یک عالم سنی (در قالب نامه‎ها و پاسخ به آنها) پیرامون امامت و مسائل مربوطه، رخ داده و موجب تغییر عقیده آن عالم شده و به درخواست همو به جهت اطلاع عموم مردم از واقعیت، چاپ شده است.  

کتاب، دارای دو مقدمه از طرفین بحث ([[عاملی، جعفرمرتضی|جعفر مرتضی عاملی]] و عالم سنی)، محتوای مطالب در قالب نامه‎های متعدد و پاسخ به آنها و خاتمه است.

دو طرف گفتگو، مقدمه‎ای مختصر بر کتاب نوشته‎اند و اندکی درباره آن توضیح داده‎اند. از مقدمه [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه جعفر مرتضی عاملی]] برمی‎آید که گفتگوی میان ایشان و آن عالم، در محرم 1431ق (دو ماه پیش از نگارش مقدمه مؤلف) آغاز شده است. عبارات اولین نامه‎ای که به دست [[عاملی، جعفرمرتضی|جعفر مرتضی عاملی]] می‎رسد، تند است، ولی او می‎نویسد: «این عبارات من را نیازرد؛ زیرا فهمیدم او در ابراز احساساتش صادق است و تمام وجودش را وقف چیزی کرده که به نظرش درست و صادق می‎رسیده است؛ از نظر من، این عبارات نشان‎دهنده خلوص و صداقت و تعهد در گفتار به معتقداتش بود»<ref>ر.ک: مقدمه اول کتاب، ص5</ref>.

به‎هرحال آن شخص در اولین مراسله، سه نامه برای علامه می‎نویسد که اولین مورد مربوط است به ماجراهایی که بر حضرت زهرا(س) گذشت، دومی، مناقشه در دلیل امامت و عصمت است و در سومی، که نوشته شخص دیگری بوده [ولی به‎وسیله این فرد به دست [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه جعفر مرتضی]] می‎رسد] ، نویسنده مدعی رد مطالب کتاب «مراسم عاشورا»ی او شده است. [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه]] به این سه نامه پاسخ می‎دهد و نگارش نامه‎ها میان ایشان ادامه می‎یابد. دست آخر، آن عالم از [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه عاملی]] می‎خواهد که این مطالب را به همان صورتی که میانشان نوشته شده، نشر دهد تا عموم بتوانند از آن بهره ببرند<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.

طرف دوم نامه‎ها هم در مقدمه‎اش از لحن بدش در نامه‎های ابتدایی سخن گفته و بابت این امر از [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه سید جعفر مرتضی عاملی]]، عذرخواهی می‎کند. او از شخصی در اینترنت سخن می‎گوید که وقتی مقالات افتراآمیز نویسنده به دست وی می‎رسد، آنها را مورد اعتراض قرار می‎دهد و همو باعث آشنایی نویسنده به جایگاه [[عاملی، جعفرمرتضی|سید جعفر مرتضی]]، می‎شود.

همچنین از پاسخ‎های ایشان در نامه‎های اولیه‎اش با این عبارات یاد می‎کند: «فما كان من هذا العالم الكبير إلا أن تلقفها مني بكل رحب و سعة و بكل أخلاق حميدة، ذكرتنا بأخلاق النبي الكريم محمد(ص)... الذي رد الإساءة، بالتحية و الجهل، بالعلم و الشبهات، بالدليل؛ حتى وصلت إلى بر النجاة و الطريق القويم و هداني اللّه إلى الصراط‍‎ المستقيم...» <ref>ر.ک: مقدمه دوم، ص7-8</ref>؛ یعنی این عالم بزرگ با نحوه برخوردش، اخلاق پیامبر(ص) را به من یادآور شد که بدی را با تحیّت، جهل را با علم و شبهات را با دلیل پاسخ می‎دادند، تا من راه نجات و مستقیم را یافتم.

مباحث این کتاب حول محور امامت دور می‎زند؛ اکثر مطالب آن درباره حضرت علی(ع) است و نامه‎هایی درباره حضرت فاطمه(س)، امام زمان(عج) و... نیز در آن هست.

در نامه هفتم، آن شخص، با عنوان «عرفت الحقيقة»، به حقانیت مذهب تشیع اقرار و اعتراف می‎کند و سید جعفر مرتضی، با عنوان «أنت حر في الدنيا و سعيد في الآخرة»، نامه وی را پاسخ می‎دهد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص181-186</ref>.

متن نامه هشتم درباره عبدالله بن سبأ است و افترایی که به شیعه زده می‎شود مبنی بر اینکه مؤسس مذهب تشیع عبدالله بن سبأ است. نویسنده نامه در این نامه درباره این مبحث از [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه جعفر مرتضی]]، یاری می‎طلبد<ref>ر.ک: همان، ص187-188</ref>.

[[عاملی، جعفرمرتضی|علامه]] در پاسخ به این نامه، پس از بیان مقدماتی درباره امانت بودن حق نزد علما و بری بودن آن، از انتساب به شیعه یا سنی، به توضیحی درباره ابن سبأ پرداخته و نظر [[عسکری، مرتضی|علامه عسکری]] را درباره وی بیان می‎دارد. او می‎نویسد: خواه عبدالله بن سبأ حقیقت خارجی داشته باشد یا شخصیتی ساختگی و جعلی باشد (همان طور که علامه عسکری در کتاب «عبدالله بن سبأ و أساطير أخری» به آن پرداخته) برای شیعه اهمیتی ندارد؛ چراکه شیعیان برای اثبات عقایدشان به ادله‎ای از کتاب و سنت و احکام صریح عقل و تاریخ قطعی و دیگر وسایل اثباتی که عقلای بشر بر آنها تکیه می‎کنند، استدلال می‎نمایند. پس برای سنجش صحت یا فساد این عقاید باید آنها را به سنجه عقل و نقل سپرد که اگر از لحاظ ادله عقلی و نقلی دلیلی برای چنین اعتقادی وجود نداشت، باید ترک این مذهب را گفت. پس صِرف تهمت و افترا باعث اثبات یک عقیده نمی‎گردد و تنها دستاوردش افتراق، حقد و کینه است... برادر عزیزم [[عسکری، مرتضی|علامه عسکری]]، در دو جلد اثبات کرده که عبدالله بن سبأ، افسانه‎ای بیش نیست؛ البته من، با ایشان در این زمینه موافق نیستم و معتقدم شخصی به این نام وجود داشته است؛ لکن گویا نقشی که سیف بن عمر به ابن سبأ داده و کثرت بدعت‎ها و اسطوره‎سازی‎های وی درباره این شخصیت، باعث شده که [[عسکری، مرتضی|علامه عسکری]] در اصل وجود چنین شخصی تشکیک کند و من در عین مخالفتم در این نظر با ایشان، در این مطلب با وی موافقم که در آشکارسازی جعلیات و دروغ‎های سیف بن عمر دروغ‎گوی خیانتکار، بسیار موفق بوده است و این خدمتی بزرگ به حق و حقیقت است... برادر عزیزم برای اطلاع از این اختلاف، اشکالاتم بر گفتار [[عسکری، مرتضی|علامه عسکری]] را که در جلد بیست و هفتم الصحيح من سيرة الإمام علي(ع)، آورده‎ام، برای شما ارسال خواهم کرد تا بدانید در مکتب اهل‎بیت(ع) درهای بحث علمی بر روی همگان گشوده و مناقشه در هر موضوعی با هر عالمی طبق معیارهای صحیح، مجاز است<ref>ر.ک: همان، ص189-192</ref>.

فهرست مطالب در انتهای اثر آمده است. کتاب به همان صورت نامه‎ها ذکر شده؛ فقط نویسنده، به جهت فایده و توضیح بیشتر مطلب، برخی عناوین توضیحی را به تعدادی از فقرات وارده در نامه‎های خودش به عالم سنی، افزوده و برخی فقرات را توضیح بیشتری داده و البته فقرات افزوده را میان [] قرار داده است<ref>ر.ک: کتاب، ص10</ref>.

ارجاعات در پاورقی‎ها ذکر شده است. در انتهای کتاب، پس از فهرست مطالب، لیست هفتاد اثر چاپ‎شده از همین نویسنده ارائه شده است<ref>ر.ک: همان، ص333-336</ref>.

<references />

== وابسته‌ها ==

[[رده:آثار کلامی امامیه اثناعشریه (ردیه ها، دفاعیه ها)]]

 

[[رده:25 اسفند الی 24 فروردین]]

 

[[رده:قربانی-فروردین97]]