طباطبایی نائینی، سعید: تفاوت میان نسخه‌ها

«ملتی که به فلسفه اجتماعات پی نبرده و معارفش ارتقا نیافته درختی را ماند بی‌ریشه که خفیف‎ترین نسیمی آن را از زمین برکند و شاخه‌هایش را به اطراف پراکنده سازد. مدنیت هر قوم متفرع بر اخلاق افراد است تا زمانی که صفات رذیله و عادات ناپسندیده در افراد ملت نفوذ ننموده و در قلوب ایشان جاگیر نگشته باشد قومیت آن‌ها محفوظ و مستحکم ماند؛ ولی به‌محض آنکه خصلت‎های نیکوی آن مدینه به در رود و اهالی آن را وداع گوید طوفان‌های نفاق و شقاق از افق ذلت آن ملت وزیدن کند آشیان‌ها خراب و آبادی‌ها را ویران کند. چندی نگذرد که از آن ملت نام و نشان باقی نماند. بلی یگانه حافظ مدنیت و ملیت هر قوم معارف ایشان است که می‌تواند استقلال ملل مختلفه را در سایه رایت خود نگهداری کند و با وجود اختلاف عادات و رسوم و مناسبات آن‌ها را نگاهبان باشد پس بزرگ‎ترین خدمت به عالم بشریت، تمدن و وطن خدمت در راه معارف است که بدین‎وسیله می‌توان راه مقصود را به دست آورد».

دلسوزی و دوراندیشی وی پس از تأسیس مدرسه باعث شد که برای سهولت دسترسی طالبان علم و دانش و کودکان و نوباوگان به وسایل و ادوات تعلیم و تربیت، اقدام به تأسیس چاپخانه گلبهار نمود و خود به تألیف کتاب‌های مهم درسی همت گماشت. او کتاب‌ها را در چاپخانه‌ای که تأسیس کرده بود به چاپ می‌رساند و در مدرسه‌ای که تأسیس کرده بود تدریس می‌کرد. تأسیس مدرسه و چاپخانه گلبهار تنها اقدام فرهنگی مرحوم طباطبایی نبوده است، این بزرگ‎مرد در راه برگزیده خود به حدی شایق و کوشا بود که با وسعت و کثرت دانش‎آموزان باعث افزایش شعباتی بر مدرسه گلبهار شد و در اندک زمانی بیش از 3000 دانش‎آموز در مدرسه گلبهار تربیت شدند و علاوه بر شعبات مدرسه گلبهار مؤسس و بانی و احیاء هشت مدرسه دیگر در اصفهان گردید.