۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
همچنان که شطرنج عارفین آغازی دارد که مشتمل بر عدم، سیر و سائر، منزل‌هاو مقامات و درجات، درکات و فاعل متصرف و مفعول متصرف فیه است. | همچنان که شطرنج عارفین آغازی دارد که مشتمل بر عدم، سیر و سائر، منزل‌هاو مقامات و درجات، درکات و فاعل متصرف و مفعول متصرف فیه است. | ||
این شطرنج تمثیلی برای ما است از وضعیت این بنده فانی که حادث است، با خالق و مولایی که قدیم و باقی است و تمثیل کرده برای ما سیر این عبد را از آغازش و میانه راه و تا پایان راه، موجودی که ممکن‌الوجود است و در معرض آفات و خطرات قرار دارد و با میل و اختیار خود راه را انتخاب می‌کند. <ref> ر.ک: همان، ص5-6</ref> | این شطرنج تمثیلی برای ما است از وضعیت این بنده فانی که حادث است، با خالق و مولایی که قدیم و باقی است و تمثیل کرده برای ما سیر این عبد را از آغازش و میانه راه و تا پایان راه، موجودی که ممکن‌الوجود است و در معرض آفات و خطرات قرار دارد و با میل و اختیار خود راه را انتخاب می‌کند. <ref> ر.ک: همان، ص5-6</ref> | ||
در بخش اول کتاب به اقسام عبد پرداخته و پس از تقسیم آنها بر چهار قسم، در این میان تنها عبد عبودیت (بنده بندگی) را بنده واقعی خداوند می‌داند که اوامر و نواهی خداوند را اطاعت می‌کند و تقوای الهی را در ظاهر و باطن عمل نموده و راضی به فعل و حکمت خداوند است و به عهد و پیمان وفادار و حافظ حدود الهی است و به آنچه دارد راضی است و بر آنچه از دست می‌دهد، شکیبا است و او برنده درجات سعادت ابدی است. <ref> ر.ک: متن کتاب، ص 6</ref> | |||
نویسنده خداوند را تنها موجودی می‌داند که وجود برای او لازم است، اما شریک الباری را محال می‌داند، و در مورد ممکن، وجود و عدم برای او یکسان می‌داند. مانند سایر موجودات <ref> ر.ک: همان، ص7</ref> | |||