۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
لینک درون متنی
(لینک درون متنی) |
|||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
محققین اثر در ابتدای کتاب لازم دیدهاند که سبب نامگذاری، پیدایش، تاریخچه و مراحل شکلگیری و مهمترین مسائل علم کلام را به جهت آشنایی خواننده، بهاجمال مورد بررسی قرار دهند. در همین راستا لازم دیدهاند که دیدگاه ائمه اطهار(ع) را پیرامون این علم مطرح کنند؛ لذا متن برخی از مناظرات کلامی مانند مناظره [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] با یونس بن یعقوب متکلم شامی را مطرح کردهاند. سپس مسائل کلامی مانند قضا و قدر و خلق قرآن را بهاختصار توضیح دادهاند<ref>ر.ک: همان، ص18-7</ref>. | محققین اثر در ابتدای کتاب لازم دیدهاند که سبب نامگذاری، پیدایش، تاریخچه و مراحل شکلگیری و مهمترین مسائل علم کلام را به جهت آشنایی خواننده، بهاجمال مورد بررسی قرار دهند. در همین راستا لازم دیدهاند که دیدگاه ائمه اطهار(ع) را پیرامون این علم مطرح کنند؛ لذا متن برخی از مناظرات کلامی مانند مناظره [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] با یونس بن یعقوب متکلم شامی را مطرح کردهاند. سپس مسائل کلامی مانند قضا و قدر و خلق قرآن را بهاختصار توضیح دادهاند<ref>ر.ک: همان، ص18-7</ref>. | ||
اصل این کتاب، رساله مختصری در اصول دین است که [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] آن را به شیوه کلامی نوشته و آن را بر چهار فصل توحید، نبوت، امامت و معاد مرتب کرده است. [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]]، معروف به نگارش مباحث عمیق در موضوعات گوناگون معرفتی است؛ لذا شروح و تعلیقات فراوانی بر تألیفات وی نوشته شده است. از جمله تألیفات وی «الفصول النصيرية» است که شروح بسیاری بر آن نوشته شده است. برخی از این شروح، مزجی یا مقطعی و عربی یا غیر عربی است. محققین در مقدمه به اسامی هشت شرح اشاره کردهاند که از مهمترین آنها | اصل این کتاب، رساله مختصری در اصول دین است که [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] آن را به شیوه کلامی نوشته و آن را بر چهار فصل توحید، نبوت، امامت و معاد مرتب کرده است. [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]]، معروف به نگارش مباحث عمیق در موضوعات گوناگون معرفتی است؛ لذا شروح و تعلیقات فراوانی بر تألیفات وی نوشته شده است. از جمله تألیفات وی «الفصول النصيرية» است که شروح بسیاری بر آن نوشته شده است. برخی از این شروح، مزجی یا مقطعی و عربی یا غیر عربی است. محققین در مقدمه به اسامی هشت شرح اشاره کردهاند که از مهمترین آنها [[الأنوار الجلالية في شرح الفصول النصيرية|شرح فاضل مقداد سیوری]] (متوفی 866ق) است<ref>ر.ک: همان، ص19-18</ref>. | ||
محققین در بخشی از مقدمه کتاب به دفع یک اشتباه پرداختهاند؛ در کتاب الذريعة، نویسندهای را یافتیم که نام او همانند مؤلف همین کتاب است؛ امیر عبدالوهاب بن طاهر بن علی بن داوود حسینی استرآبادی و کتابش نیز همانند کتاب حاضر شرح فصول نصیریه است، اما از خوششانسی بر نسخهای خطی از آن دست یافتیم و آن را با نسخه کتاب حاضر تطبیق دادیم، پس متوجه شدیم که کاملاً بهلحاظ متن و تاریخ تألیف با این کتاب متفاوت است. تاریخ تألیف آن 883ق، است. به سبب این تشابه، عمر کحاله در معجمش به هنگام ذکر شرح حال عبدالوهاب بن طاهر، دچار اشتباه شده است و صاحب أعيان الشيعة نیز همان را تکرار کرده است<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>. | محققین در بخشی از مقدمه کتاب به دفع یک اشتباه پرداختهاند؛ در کتاب الذريعة، نویسندهای را یافتیم که نام او همانند مؤلف همین کتاب است؛ امیر عبدالوهاب بن طاهر بن علی بن داوود حسینی استرآبادی و کتابش نیز همانند کتاب حاضر شرح فصول نصیریه است، اما از خوششانسی بر نسخهای خطی از آن دست یافتیم و آن را با نسخه کتاب حاضر تطبیق دادیم، پس متوجه شدیم که کاملاً بهلحاظ متن و تاریخ تألیف با این کتاب متفاوت است. تاریخ تألیف آن 883ق، است. به سبب این تشابه، عمر کحاله در معجمش به هنگام ذکر شرح حال عبدالوهاب بن طاهر، دچار اشتباه شده است و صاحب أعيان الشيعة نیز همان را تکرار کرده است<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>. | ||