شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (شرح حسینی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== [[' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} [[') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR19237J1.jpg | |||
| عنوان =شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام | |||
| عنوان‌های دیگر =شرائع الاسلام في مسائل الحلال و الحرام. شرح | |||
| پدیدآوران = | |||
[[حسینی، عبدالزهراء]] (شارح) | |||
[[حلی، جعفر بن حسن]](نویسنده) | |||
|- | |- | ||
| data-type="language" |عربي | | data-type="language" |عربي | ||
| کد کنگره = | |||
|کد کنگره | | موضوع = | ||
فقه جعفری - قرن 7ق. | |||
| ناشر = | |||
|موضوع | عراق - نجف اشرف | ||
| مکان نشر =ذوي القربي | |||
| سال نشر = |مجلد1: 1432ق , | |||
|ناشر | |||
|مکان نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE19237AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =8 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =19237 | |||
| کتابخوان همراه نور =19237 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
| | |||
| | |||
'''شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (شرح حسینی)'''، کتاب شرایع مرحوم [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]] ([[حلی، جعفر بن حسن|ابوالقاسم نجم‌الدین محمد بن حسن هذلی]])، همراه با شرح مزجی آن از [[حسینی، عبدالزهراء|سید عبدالزهرا حسینی خطیب]]، است که به زبان عربی، در هشت جلد، به رشته تحریر، درآمده است. | '''شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (شرح حسینی)'''، کتاب شرایع مرحوم [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]] ([[حلی، جعفر بن حسن|ابوالقاسم نجم‌الدین محمد بن حسن هذلی]])، همراه با شرح مزجی آن از [[حسینی، عبدالزهراء|سید عبدالزهرا حسینی خطیب]]، است که به زبان عربی، در هشت جلد، به رشته تحریر، درآمده است. | ||
از میان آثار پرارزش [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]]، کتاب [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرائع الإسلام]]، در میان | از میان آثار پرارزش [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]]، کتاب [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرائع الإسلام]]، در میان کتاب‌های فقهی شیعه، از شهرت و درخشندگی خاصی برخوردار است. این کتاب، یکی از برترین، ارزنده‌ترین و جامعترین کتاب‌های فقهی امامیه است که از بدو تألیف تاکنون، همواره محور تدریس و تحصیل و عنوان درس خارج استدلالی اساتید حوزه‌های علمیه بوده و از زمان مؤلف تا این هنگام، بارها و بارها، بر آن حاشیه، تعلیقه، شرح و ترجمه به زبان‌های گوناگون (فارسی، اردو، ترکی، روسی، فرانسوی و احتمالا انگلیسی) نوشته شده است که اینها همه، به دلیل چند ویژگی آن، از جمله: تبویب بی‌نظیر، ترتیب احکام، کثرت فروعات، نثر زیبا و دلپذیر و جامع ابواب فقه بودن آن است<ref>ر.ک: انصاری قمی، ناصرالدین، ص198-199</ref>. | ||
شرحهای این کتاب، که | شرحهای این کتاب، که به‌گونه‌های مختلف، مانند شرح آمیخته با متن (مزجی)، تعلیقه و قال - أقول بوده، دو قسمند: | ||
# شرحهایی که نام خاصی ندارند و به نام «شرح شرائع الإسلام» معروفند (مانند اثر حاضر). | # شرحهایی که نام خاصی ندارند و به نام «شرح شرائع الإسلام» معروفند (مانند اثر حاضر). | ||
# شروحی که عناوین خاصی دارند که معروفترین | # شروحی که عناوین خاصی دارند که معروفترین آن‌ها، عبارتند از: [[مسالك الأفهام إلی تنقيح شرائع الإسلام|مسالک]]، [[مدارك الأحكام في شرح شرائع الإسلام|مدارک]]، جواهر، مطالع الأنوار، [[مصابيح الظلام في شرح مفاتيح الشرائع|مصابيح الفقيه]] و [[هداية الأعلام إلی مدارک شرائع الأحكام|هدایة الأنام]]<ref>ر.ک: همان، ص199</ref>. | ||
شارح در اثر حاضر، به آراء محقق در شرایع و کتب دیگر او مانند «المختصر» و «المعتبر» اکتفا کرده و متعرض موارد اختلافی در بعضی مسائل نگردیده است، مگر مواردی که مصنف تردید داشته یا در | شارح در اثر حاضر، به آراء محقق در شرایع و کتب دیگر او مانند «المختصر» و «المعتبر» اکتفا کرده و متعرض موارد اختلافی در بعضی مسائل نگردیده است، مگر مواردی که مصنف تردید داشته یا در آن‌ها، احتیاط کرده و یا با عبارات «الأنسب»، «الأشبه»، «الأشهر»، «الأظهر»، «الأقوی»، الأصح» و... به آن‌ها، اشاره نموده است<ref>ر.ک: مقدمه شارح، ص6</ref>. | ||
ضرورت آمیختگی شرح با متن، در برخی موارد، به اختلاف در اعراب کلمه بین اصل و شرح، انجامیده، ولی از آنجا که هدف، شرح و بسط عبارات بوده و | ضرورت آمیختگی شرح با متن، در برخی موارد، به اختلاف در اعراب کلمه بین اصل و شرح، انجامیده، ولی از آنجا که هدف، شرح و بسط عبارات بوده و آن‌هم به‌گونه‌ای که مشکلی در آن برای دانشجو باقی نماند، اختلاف مزبور چندان اهمیتی ندارد<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||
#[[:noormags:52797|انصاری قمی، ناصرالدین، «کتاب و نقد/ | #[[:noormags:52797|انصاری قمی، ناصرالدین، «کتاب و نقد/ کتاب‌شناسی شروح شرائع الإسلام»، پایگاه مجلات تخصصی نور، نشریه: علوم اسلامی «مشکوة»، تابستان 1373، شماره 43 (33 صفحه، از 197 تا 229)]]. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (محشی حسینی شیرازی)]] | [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (محشی حسینی شیرازی)]] | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۱
شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (شرح حسینی)، کتاب شرایع مرحوم محقق حلی (ابوالقاسم نجم‌الدین محمد بن حسن هذلی)، همراه با شرح مزجی آن از سید عبدالزهرا حسینی خطیب، است که به زبان عربی، در هشت جلد، به رشته تحریر، درآمده است.
| شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسینی، عبدالزهراء (شارح) حلی، جعفر بن حسن(نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | شرائع الاسلام في مسائل الحلال و الحرام. شرح |
| ناشر | عراق - نجف اشرف |
| مکان نشر | ذوي القربي |
| چاپ | 1 |
| موضوع | فقه جعفری - قرن 7ق. |
| تعداد جلد | 8 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
از میان آثار پرارزش محقق حلی، کتاب شرائع الإسلام، در میان کتاب‌های فقهی شیعه، از شهرت و درخشندگی خاصی برخوردار است. این کتاب، یکی از برترین، ارزنده‌ترین و جامعترین کتاب‌های فقهی امامیه است که از بدو تألیف تاکنون، همواره محور تدریس و تحصیل و عنوان درس خارج استدلالی اساتید حوزه‌های علمیه بوده و از زمان مؤلف تا این هنگام، بارها و بارها، بر آن حاشیه، تعلیقه، شرح و ترجمه به زبان‌های گوناگون (فارسی، اردو، ترکی، روسی، فرانسوی و احتمالا انگلیسی) نوشته شده است که اینها همه، به دلیل چند ویژگی آن، از جمله: تبویب بی‌نظیر، ترتیب احکام، کثرت فروعات، نثر زیبا و دلپذیر و جامع ابواب فقه بودن آن است[۱].
شرحهای این کتاب، که به‌گونه‌های مختلف، مانند شرح آمیخته با متن (مزجی)، تعلیقه و قال - أقول بوده، دو قسمند:
- شرحهایی که نام خاصی ندارند و به نام «شرح شرائع الإسلام» معروفند (مانند اثر حاضر).
- شروحی که عناوین خاصی دارند که معروفترین آن‌ها، عبارتند از: مسالک، مدارک، جواهر، مطالع الأنوار، مصابيح الفقيه و هدایة الأنام[۲].
شارح در اثر حاضر، به آراء محقق در شرایع و کتب دیگر او مانند «المختصر» و «المعتبر» اکتفا کرده و متعرض موارد اختلافی در بعضی مسائل نگردیده است، مگر مواردی که مصنف تردید داشته یا در آن‌ها، احتیاط کرده و یا با عبارات «الأنسب»، «الأشبه»، «الأشهر»، «الأظهر»، «الأقوی»، الأصح» و... به آن‌ها، اشاره نموده است[۳].
ضرورت آمیختگی شرح با متن، در برخی موارد، به اختلاف در اعراب کلمه بین اصل و شرح، انجامیده، ولی از آنجا که هدف، شرح و بسط عبارات بوده و آن‌هم به‌گونه‌ای که مشکلی در آن برای دانشجو باقی نماند، اختلاف مزبور چندان اهمیتی ندارد[۴].