۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله العظمی' به 'آیتالله') |
جز (جایگزینی متن - 'امام خمينى' به 'امام خمينى') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
در ذيل نام چند تن از آنان را يادآور مىشويم. حضرات آيات: | در ذيل نام چند تن از آنان را يادآور مىشويم. حضرات آيات: | ||
امام خمينى(ره)، شهابالدين مرعشى نجفى، حاج ميرزا هاشم آملى، شيخ محمدرضا طبسى نجفى و حاج محمد ثقفى تهرانى (پدر همسر حضرت امام(ره)) و... | [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، شهابالدين مرعشى نجفى، حاج ميرزا هاشم آملى، شيخ محمدرضا طبسى نجفى و حاج محمد ثقفى تهرانى (پدر همسر حضرت امام(ره)) و... | ||
== آثار == | == آثار == | ||
خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
ايشان همچنين در شرايطى به ملبس كردن 7 تن از فرزندان خود به لباس مقدس روحانيت مبادرت كردند كه بسيارى از روحانيون در اثر فشار دولت رضاخان از لباس روحانيت بيرون مىآمدند. | ايشان همچنين در شرايطى به ملبس كردن 7 تن از فرزندان خود به لباس مقدس روحانيت مبادرت كردند كه بسيارى از روحانيون در اثر فشار دولت رضاخان از لباس روحانيت بيرون مىآمدند. | ||
ايشان در سال 1347ق (1307ش)، در سن 55 سالگى، به حوزهى نوپا و جديد التأسيس قم عزيمت نمود و به اشتغالات علمى و تربيت طلاب همت گماشت. برجستهترين شخصيتى كه از انفاس قدسيه اين عارف بهره برد، امام خمينى(ره) بود كه در تمام مدت 7 سال اقامت وى در قم، در زمينهى عرفان از ايشان كسب فيض نمود. | ايشان در سال 1347ق (1307ش)، در سن 55 سالگى، به حوزهى نوپا و جديد التأسيس قم عزيمت نمود و به اشتغالات علمى و تربيت طلاب همت گماشت. برجستهترين شخصيتى كه از انفاس قدسيه اين عارف بهره برد، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) بود كه در تمام مدت 7 سال اقامت وى در قم، در زمينهى عرفان از ايشان كسب فيض نمود. | ||
ايشان در سال 1354ق در اثر اصرار بيش از حد مردم تهران كه به طور دسته جمعى به قم آمده و از ايشان تقاضاى بازگشت به تهران مىكردند، به تهران مراجعت نمودند كه اقامت ايشان در تهران، همراه با اوج مبارزات سياسى آن مرد بزرگ الهى در مقابل رضا خان بود، به طورى كه عليرغم تعطيلى مساجد و منابر توسط حكومت، ايشان هيچگاه مسجد، منبر و سخنرانى خود را تعطيل نكرد و در منابر خود تأكيد داشت كه اسلام از وجود دولت وقت، در خطر است. | ايشان در سال 1354ق در اثر اصرار بيش از حد مردم تهران كه به طور دسته جمعى به قم آمده و از ايشان تقاضاى بازگشت به تهران مىكردند، به تهران مراجعت نمودند كه اقامت ايشان در تهران، همراه با اوج مبارزات سياسى آن مرد بزرگ الهى در مقابل رضا خان بود، به طورى كه عليرغم تعطيلى مساجد و منابر توسط حكومت، ايشان هيچگاه مسجد، منبر و سخنرانى خود را تعطيل نكرد و در منابر خود تأكيد داشت كه اسلام از وجود دولت وقت، در خطر است. |
ویرایش