۸۱٬۸۰۸
ویرایش
سلطان محمد خدابنده (الجایتو) و تشیع امامی در ایران (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۰۵
، ۱۲ مارس ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'مى' به 'مى'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مى' به 'مى') |
||
| (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR19912J1.jpg | |||
| عنوان =سلطان محمد خدابنده «الجايتو» و تشيع امامي در ايران (شرح چگونگی شيعه شدن سلطان محمد خدابنده) (سلطنت از ذي حجه 703 تا رمضان 716 هجزي) | |||
| عنوان‌های دیگر =شرح چگونگی شيعه شدن سلطان محمد خدا بنده | |||
| | |||
| | |||
رساله فوايد | رساله فوايد | ||
رساله «فوايد» الجايتو در اثبات امامت امام(ع)و علل گرايش وي به تشيع از زبان خودش | رساله «فوايد» الجايتو در اثبات امامت امام(ع) و علل گرايش وي به تشيع از زبان خودش | ||
| | | پدیدآوران = | ||
[[جعفریان، رسول]] (نویسنده) | |||
| زبان = فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =DSR 1025 /ج7س8 | ||
| موضوع = | |||
اولجايتو، شاه ايران، 716ق. - سرگذشت‌نامه | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
ايران - تاريخ - مغولان و ايلخانان، 616 - 756ق | ايران - تاريخ - مغولان و ايلخانان، 616 - 756ق | ||
علي بن | علي بن ابي‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | کتابخانه تخصصي تاريخ اسلام و ايران | ||
| مکان نشر =ايران - قم | |||
| سال نشر = 1380ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE19912AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
== | | تعداد جلد =1 | ||
'''سلطان محمد خدابنده (الجایتو) و تشیع امامی در ایران (شرح چگونگی شیعه شدن سلطان محمد خدابنده) (سلطنت از ذی‌حجه 703 تا رمضان 716ق)'''، اثر [[جعفریان، رسول|رسول جعفریان]]، شرح چگونگی شیعه شدن سلطان محمد خدابنده به ضمیمه رساله «فواید» الجایتو (در اثبات امامت امام | | کتابخانۀ دیجیتال نور =19912 | ||
| کتابخوان همراه نور =19912 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''سلطان محمد خدابنده (الجایتو) و تشیع امامی در ایران (شرح چگونگی شیعه شدن سلطان محمد خدابنده) (سلطنت از ذی‌حجه 703 تا رمضان 716ق)'''، اثر [[جعفریان، رسول|رسول جعفریان]]، شرح چگونگی شیعه شدن سلطان محمد خدابنده به ضمیمه رساله «فواید» الجایتو (در اثبات امامت [[امام على(ع)]] و علل گرایش وی به تشیع از زبان خودش) می‌باشد که به زبان فارسی و در سال 1380ش نوشته شده است. | |||
===انگیزه نگارش=== | ===انگیزه نگارش=== | ||
پس از انتشار جلد دهم دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، نویسنده ضمن مشاهده مدخل «اولجایتو» و مطالعه مطالب مربوط به مذهب وى، چنین احساس نموده که در حق این سلطان شیعهمذهب، ستم شده و سخن ناصواب برخى از منابع سنى متعصب براى تحریف و تخریب علائق شیعى امامى وى، مبناى قضاوت قرار گرفته است. وی پس از دقت بیشتر به این نتیجه رسیده است که مؤلف، به منابع متعدد کهن مراجعه نکرده و به متون و تحقیقاتى که در | پس از انتشار جلد دهم دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، نویسنده ضمن مشاهده مدخل «اولجایتو» و مطالعه مطالب مربوط به مذهب وى، چنین احساس نموده که در حق این سلطان شیعهمذهب، ستم شده و سخن ناصواب برخى از منابع سنى متعصب براى تحریف و تخریب علائق شیعى امامى وى، مبناى قضاوت قرار گرفته است. وی پس از دقت بیشتر به این نتیجه رسیده است که مؤلف، به منابع متعدد کهن مراجعه نکرده و به متون و تحقیقاتى که در این‌باره نشر شده، توجهى نفرمودهاند. به همین دلیل، ضمن کوشش براى روشنتر شدن بهتر این مطلب، دست به نگارش اثر حاضر زده است<ref>ر.ک: پاورقی، ص7</ref> | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۵۸: | خط ۴۴: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
نویسنده به این نکته اشاره دارد که مورخان عصر نخست صفوى، به این حقیقت که مسیر شیعه شدن ایرانیان | نویسنده به این نکته اشاره دارد که مورخان عصر نخست صفوى، به این حقیقت که مسیر شیعه شدن ایرانیان بهطور گسترده و در حد سیاسى، از زمان سلطان محمد خدابنده ایلخان مغول بوده، واقف بودهاند و معمولا در یاد از شاه اسماعیل صفوى و تلاش وى براى نشر تشیع، از خدابنده هم یاد کردهاند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص8</ref> | ||
به باور نویسنده، | به باور نویسنده، آگاهی‌هاى فراوانى درباره علل گرایش خدابنده به مذهب تشیع در دست است که در منابع معاصر وى و پس از آن آمده و به اندازه کافى مىتواند چگونگى این تحول مذهبى را در وى و در بخشى از جامعه ایرانى آن روزگار نشان دهد. بدین منظور نویسنده مرورى بر آنچه که مورخان کهن دراینباره آوردهاند، نموده است<ref>ر.ک: همان، ص9</ref> | ||
اولین گزارش مذکور در کتاب که یکى از نخستین گزارشهاى تاریخى درباره علل گرایش سلطان محمد به مذهب تشیع می‌باشد، گزارشى است که تاریخنویس رسمى الجایتو، «ابوالقاسم عبدالله بن محمد قاسانى» در | اولین گزارش مذکور در کتاب که یکى از نخستین گزارشهاى تاریخى درباره علل گرایش سلطان محمد به مذهب تشیع می‌باشد، گزارشى است که تاریخنویس رسمى الجایتو، «ابوالقاسم عبدالله بن محمد قاسانى» در این‌باره نوشته است. به نظر نویسنده، تصویرى که وى درباره اختلافات حنفى و شافعى در حضور الجایتو به دست داده، به‌نوعى در تمایل وی به مذهب تشیع مؤثر واقع شده است<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
قاسانى، گزارش خود را | قاسانى، گزارش خود را بهگونهاى آورده است که نشان میدهد، شاه از شدت درگیرى دو فرقه حنفى و شافعى سخت رنجیده است. وى شاهد آن بوده است که اصحاب هریک از این دو فرقه بر ضد یکدیگر رأى داده و همدیگر را محکوم میکنند. عصبانیت اولجایتو از این اختلافات به حدى رسید که اظهار داشت: «این چه کارى بود که ما کردیم و یاساق و ییسون چنگیزخان بگذاشتیم و به دین کهنه عرب درآمدیم که به هفتادواند قسم موسوم است و اختیار همه این دو مذهب به این فضیحت و رسوایى که در یکى با دختر نکاح و در دیگر با مادر و خواهر زنا جایز است»<ref>همان، 10-9</ref> | ||
دومین گزارش مذکور در کتاب، مربوط به حافظ ابرو می‌باشد. حافظ ابرو روایتی مانند روایت قاسانی درباره تشیع خدابنده آورده است. او در این‌باره می‌نویسد: «در اثنای این تحیر، امیر طرمطاز (ترمتاس) عرضه داشت که غازان‌خان که از اعقل و اکمل جهانیان بود، به سبب اعتقادات، میل به مذهب شیعه فرمود؛ سلطان را همان اختیار می‌باید کرد. سلطان فرمود که مذهب شیعه کدام است؟ طرمطاز گفت: آنکه به رفض مشهور است. سلطان بانگ بر وی زد و گفت: ای بدبخت مرا رافضی سازی! طرمطاز به تمهید عذر وی مشغول گشت و مذهب شیعه را در سمع سلطان تزئینی داد و او مردی فصیح و محیل بود به تمهیدی تمام تزییف مذهب اهل سنت و جماعت می‌کرد. با سلطان گفت که شیعه آن است که می‌گویند که پادشاهی بعد از چنگیز از آن اروغ [اروق] او باشد و سنی آن است که گویند پادشاهی بعد از چنگیزخان از آن امراء قراجو باشد که نزدیکان چنگیزخان باشند و...»<ref>ر.ک: همان، ص15-14</ref> | دومین گزارش مذکور در کتاب، مربوط به حافظ ابرو می‌باشد. حافظ ابرو روایتی مانند روایت قاسانی درباره تشیع خدابنده آورده است. او در این‌باره می‌نویسد: «در اثنای این تحیر، امیر طرمطاز (ترمتاس) عرضه داشت که غازان‌خان که از اعقل و اکمل جهانیان بود، به سبب اعتقادات، میل به مذهب شیعه فرمود؛ سلطان را همان اختیار می‌باید کرد. سلطان فرمود که مذهب شیعه کدام است؟ طرمطاز گفت: آنکه به رفض مشهور است. سلطان بانگ بر وی زد و گفت: ای بدبخت مرا رافضی سازی! طرمطاز به تمهید عذر وی مشغول گشت و مذهب شیعه را در سمع سلطان تزئینی داد و او مردی فصیح و محیل بود به تمهیدی تمام تزییف مذهب اهل سنت و جماعت می‌کرد. با سلطان گفت که شیعه آن است که می‌گویند که پادشاهی بعد از چنگیز از آن اروغ [اروق] او باشد و سنی آن است که گویند پادشاهی بعد از چنگیزخان از آن امراء قراجو باشد که نزدیکان چنگیزخان باشند و...»<ref>ر.ک: همان، ص15-14</ref> | ||
| خط ۸۸: | خط ۷۴: | ||
در پاورقی‌ها علاوه بر ذکر منابع<ref>ر.ک: پاورقی، ص13</ref>و تصحیح اشتباهات متن<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>، به توضیح و تشریح برخی از مطالب متن پرداخته شده است. | در پاورقی‌ها علاوه بر ذکر منابع<ref>ر.ک: پاورقی، ص13</ref>و تصحیح اشتباهات متن<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>، به توضیح و تشریح برخی از مطالب متن پرداخته شده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۹۷: | خط ۸۳: | ||
http://tarikhislam.com/2016/06/22/%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%87-%D9%81%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D9%88-%D8%AA%D8%B4%DB%8C%D8%B9-%D8%B3%D9%84%D8%B7%D8%A7%D9%86-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AE%D8%AF/ | http://tarikhislam.com/2016/06/22/%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%87-%D9%81%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D9%88-%D8%AA%D8%B4%DB%8C%D8%B9-%D8%B3%D9%84%D8%B7%D8%A7%D9%86-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AE%D8%AF/ | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۹۳: | ||
[[رده: تاریخ ایران]] | [[رده: تاریخ ایران]] | ||
[[رده: | [[رده:سلسله‌ها، تقسیم‌بندی دوره‌ای]] | ||
[[رده: | [[رده:سلسله‌های پس از اسلام]] | ||